De aanstelling van Olivier Renard als sportief directeur bij RSC Anderlecht markeert een keerpunt voor de club. Terwijl Renard bekendstaat om zijn goede banden met ex-makelaar Dejan Veljkovic, heeft hij een explosieve geschiedenis met Mogi Bayat, die jarenlang de macht had bij Anderlecht. Met Renard aan het roer lijkt het voor Bayat onhaalbaar om terug te keren naar de club waar hij ooit zo invloedrijk was.
Koning van Anderlecht: Bayat had vingerscan
“Mogi als makelaar, het is alsof dat beroep voor hem is gemaakt”, dixit Herman Van Holsbeeck in Sport/Voetbalmagazine anno 2017. Van Holsbeeck deed nooit geheimzinnig over zijn uitstekende relatie met Mogi Bayat en noemde hem zelfs een vriend.
Ook Bayat nam nooit gas terug over zijn relatie met Van Holsbeeck. Beide heren knuffelden elkaar op een bijna aanstellerige wijze op de eretribune van Anderlecht. De makelaar behoorde tot de groep mensen die Van Holsbeeck gebruikte om goed te verkopen.
Toen Van Holsbeeck technisch directeur was, behoorde Bayat bijna tot het meubilair van RSC Anderlecht. Volgens kwatongen zou hij zelf een eigen kantoor gehad hebben in het oefencomplex in Neerpede, maar dat bleek niet meer dan een gerucht te zijn.
Bij de recordkampioen heb je een vingerscan nodig om de faciliteiten te kunnen betreden, en die zou hij wél gehad hebben. Bayat grapte soms dat hij eigenlijk een vinger zou moeten afkappen om cadeau te doen aan andere makelaars.
Bayat deed alles bij Anderlecht, zelfs het beleid bepalen
Op Anderlecht was Mogi Bayat kind aan huis, soms tot onvrede van het personeel. Die verklaarden aan Het Nieuwsblad: ‘Mogi doet alles. Mogi maakt de papieren, hij neemt de telefoon op. Mogi sluit ’s avonds zelfs de deuren af.’
De macht van de makelaar was grenzeloos in het instituut Anderlecht, Herman Van Holsbeeck weigerde soms zaken te doen met andere makelaars omdat hij Bayat trouw wilde blijven.
Een collega-makelaar stelde eens een speler voor aan Van Holsbeeck, maar hij werd afgewimpeld wegens niet geïnteresseerd. Enkele dagen later zat Bayat met diezelfde speler aan het bureau van Van Holsbeeck…
De invloed van Bayat bij Anderlecht zou zich volgens kwatongen niet alleen beperken tot de spelersselectie van de club. De makelaar zou naar verluidt mee het beleid bepaald hebben bij paars-wit.
Toen René Weiler zijn ontslag kreeg als coach bracht Bayat alles in gereedheid om de Zwitser te vervangen door een cliënt van hem, Hein Vanhaezebrouck.
Renard passeerde Bayat
Als hoofdleverancier was Anderlecht de grootste inkomstenbron van Mogi Bayat. Na de overname van Marc Coucke zag de innemende makelaar zijn paars-witte rijk geleidelijk instorten.
Bayat lonkte vervolgens naar Standard om er huismakelaar te worden, en in 2017 benaderde hij daarom Olivier Renard, de sportief directeur van de Rouches. Bayat stelde de Nigeriaanse middenvelder Uche Agbo voor, een speler op overschot bij Watford, die Bayat probeerde in België te plaatsen.
Bij Standard kon hij wel wat business gebruiken, dus was dit de ideale gelegenheid om zijn waarde bij de Waalse topclub te promoten.
Renard was gecharmeerd door het profiel van Agbo en zocht zelf toenadering tot Watford, waardoor hij Bayat passeerde. Dat viel niet in goede aarde bij de makelaar, die zo zijn commissie zag wegvallen.
Bayat rekende genadeloos af met Renard
“Standard kende de speler niet, ik stelde hem voor aan Renard en ik voerde de onderhandelingen met de directie van Watford. Renard en Bruno Venanzi handelden de deal af, zonder mij, en ik gaf mijn akkoord aan de eigenaar van Watford om de deal toch te laten doorgaan”, vertelde een furieuze Mogi Bayat aan La Dernière Heure.
“Mijn relatie met Watford is net zo goed als die met Anderlecht, Charleroi en AA Gent. Renard en Venanzi deden wat zij dachten te moeten doen. De toekomst zal uitwijzen of Renard de goede weg kiest met die methode."
"Als hij binnen twee jaar niet langer sportief directeur is van Standard en in zijn zetel thuiszit, dan heeft hij zich vergist. Als hij dan nog aan de slag is bij Standard en de Rouches staan in de top drie, heeft hij fantastisch werk geleverd.”
Nog geen twee jaar later moest Olivier Renard via de media vernemen dat hij gedegradeerd werd tot hoofd scouting en maanden later werd hij ontslagen. Dat hij niet door één deur kon met Bayat, die in het zog van Michel Preud’homme aan macht had gewonnen, was één reden.
