Claudio Reulens
Bij RSC Anderlecht kan het blijkbaar nooit langer dan een seizoen rustig zijn. Sinds de club werd overgenomen is het van de ene naar de andere crisis gegaan, vaak door eigen wanbeleid. De nieuwe trainer moet RSC Anderlecht goed laten voetballen én resultaten opleveren. Dat is ook van cruciaal belang voor het bestuur.
Brian Riemer werd bedankt voor bewezen diensten. Het ontslag viel nu zeker te begrijpen, maar dat hij al vanaf dag 1 van het nieuwe seizoen onder druk kwam te staan vanuit bepaalde hoek, dat roept vragen op. De laatste dagen kreeg ook Jesper Fredberg de volle laag en werd ook al over zijn positie gesproken. Dat is toch allemaal héél snel.
Anderlecht heeft geen onaardige spelerskern
Wie rustig en goed naar de kern van Anderlecht, moet vaststellen dat Anderlecht in september 2024 een uitstekende kern heeft in vergelijking met september 2022. Midden dat seizoen nam Fredberg over. Uiteraard zitten daar nog hiaten in. Fredberg maakte met zijn transferbeleid van Paars-Wit weer een ploeg die meespeelt voor de Belgische prijzen. Omdat hij één toptransfer (een creatieve speler) niet wist aan te trekken, zou hij al onder vuur liggen? Absurd.
Dat hij voor stabiliteit koos, valt zeker te begrijpen. Anderlecht was voor zijn komst al jaren een duiventil met bijna jaarlijks een halve tot zelfs volledig nieuwe ploeg. Een beetje stabiliteit mocht er wel eens komen in de duiventil die het Lotto Park is geworden inzake spelers- én personeelsverloop. Kende Fredberg een topmercato? Neen. Maar dramatisch was het nu ook weer niet. Nuance ontbreekt in analyses en het is vaak goed of slecht. Deze keer was het volgens ondergetekende degelijk. Zoals we eerder al aanhaalden is de kern niet verzwakt, maar ook niet echt geweldig versterkt. De keuze voor de nieuwe coach zal er wel ‘boenk’ op moeten zijn. Ook voor Wouter Vandenhaute en Marc Coucke.
Brokkenparcours van Coucke en Vandenhaute
Vandenhaute, “Wouter buiten” werd door de harde kern ook ingezet aan het einde van Anderlecht-Genk, is sinds januari 2021 officieel voorzitter van Anderlecht. Sindsdien zit de club al aan sportief directeur nummer twee en trainer nummer vier is op komst. Dat is een duiventil pur sang. Bovendien wisselde het ook te vaak van sportieve visie. Kompany, Mazzu, Riemer… Van een duidelijk beleid is daar weinig sprake van. Gaat Anderlecht nu weer richting een coach à la Kompany, of meer naar een trainer met de filosofie van de Red Bull-school? Niemand die het weet, want de voorzitter praat officieel niet met de media… Welke richting wil Anderlecht uitgaan? Wat zijn de toekomstplannen van de club?
Was het niet handig geweest als hij naast Fredberg had gestaan na het ontslag van Riemer? Eenheid uitstralen. Roger Vanden Stock en Herman Van Holsbeeck straalden dat wel altijd uit in tijden van crisis. Op dit moment zien we weinig eenheid in het Lotto Park. Dat Vandenhaute officieel niet-uitvoerend voorzitter is geworden, is ook een papieren titel. Vandenhaute draait nog aan de knopjes, dat werd ons de afgelopen dagen nog vanuit meerdere hoeken bevestigd.
Een voorzitter van Anderlecht kan niét in de schaduw werken. Die les lijken ze in Brussel maar niet te leren. Het hoort bij het takenpakket van een voorzitter van Royal Sporting Club Anderlecht om af en toe de stormen te trotseren. Wanneer het dan goed gaat, mag die persoon dan ook in de picture staan. Voor hem is het dan ook van cruciaal belang dat Fredberg en de nieuwe coach slagen. In het andere geval wordt zijn positie als voorzitter van Anderlecht simpelweg onhoudbaar.
Geen marge meer voor foute beslissingen
Het wordt dus best een cruciaal seizoen voor Anderlecht. Coucke gaat ook niet vrijuit, al zeker niet als je enkel via Instagramstories communiceert over Anderlecht en eigenlijk je sportief directeur onder de bus gooit. Was er nu budget of niet? Makelaars wisten ons alvast te melden dat er niet veel middelen waren, wel als er nog spelers verkocht zouden worden zoals pakweg Anders Dreyer, Francis Amuzu en anderen. Het blijft onbegrijpelijk dat de eigenaar op deze manier over Anderlecht blijft communiceren, zo was hij via de sociale media ook al te emotioneel nadat Anderlecht de bekerfinale verloor en kort nadien van Union SG in de play-offs in het laatste seizoen van Vincent Kompany. Van iemand in zijn positie verwacht je meer inzake communicatie bij een van de meest gemediatiseerde bedrijven van het land.
Sinds hij de club in 2017 overnam zijn de positiewissels niet meer bij te houden. Hij heeft nu al een bedenkelijke balans als eigenaar met trainer nummer 8 die op komst is en daarnaast ook nog eens 3 interim-trainers. Ook voor Coucke moét het nu een succes worden met deze mensen aan het roer. Anderlecht kan geen duiventil blijven. De fans, die wéér een nieuwe start met andere mensen niet meer gaan pikken, kijken over de schouders van Vandenhaute en Coucke mee. Ook de aandeelhouders moeten presteren, net als de mensen die onder hen staan in de hiërarchie.
CR
