Arne Decraene
Iedereen bondscoach. Na de 0-1 nederlaag tegen Slovakije regent het suggesties aan het adres van Domenico Tedesco. Over één ding is nagenoeg iedereen het evenwel eens: zaterdag tegen Roemenië moet de zogenaamde 'dubbele zes', voor afreis naar Duitsland al een heikel thema, op de schop. De kandidaat bij uitstek om een basisplaats te claimen op het middenveld lijkt dan Youri Tielemans. Al is een andere optie misschien wel meer aangewezen.
Hoewel de Rode Duivels kansen bij de vleet creëerden, en zoals iedereen achteraf ook in koor vertelde behalve de VAR vooral een gebrek aan efficiëntie en geluk een beter resultaat in de weg stond, liet het spelpeil maandag toch te wensen over. Ondanks de twee nipt afgekeurde treffers van Romelu Lukaku is het niet alsof de Slovaken een regelrechte hold-up pleegden. Het nummer drie op de FIFA-ranking wist het nummer 48 daarvoor veel te zelden echt in verlegenheid te brengen of uit verband te spelen.
Mixen op het middenveld
Terwijl ze in Freiberg Am Neckar hun stinkende best doen om rust uit te stralen blijkt de positieve sfeer bij de buitenwereld daardoor toch al omgeslagen. Zo wordt er duchtig gespeculeerd over wie zaterdag tegen Roemenië het gelag moet betalen, en waar Tedesco dan allemaal precies moet sleutelen. Onder andere de bezetting op de flanken en – hoe kan het ook anders – in de verdediging beroeren overal de gemoederen. Al blijkt het heetste hangijzer plots toch het middenveld, dat compleet vierkant draaide.
Vooral in de opbouw liep het voor geen meter. De terugkeer van Jan Vertonghen en Arthur Theate – of Maxim De Cuyper – achterin kan daarbij wel al een handje helpen. Niet dat zij veel betere voetballers zijn dan Zeno Debast of Yannick Carrasco, maar het zijn tenminste linkspoten die op hun vertrouwde posities worden neergepoot. En over de nodige automatismen beschikken met Timothy Castagne en Wout Faes. Samen vormde het viertal de vaste achterhoede doorheen de hele kwalificatiecampagne.
Nog een constante: de keuze voor (minstens) twee brekers op het middenveld. Met de opties die hij daarvoor meenam naar het EK probeerde Tedesco reeds zowat elke mogelijke combinatie uit. Met hun uiteenlopende profielen geven Tielemans, Aster Vranckx, Arthur Vermeeren, Orel Mangala en Amadou Onana elk dan ook een andere invulling aan die posities. En kunnen ze naargelang de tegenstander dus tevens met een verschillend takenpakket worden opgezadeld. Laat daar nu net het schoentje knellen.
Dubbele zes van Tedesco
Naargelang de voorbereiding vorderde werd steeds duidelijker dat het duo Onana en Mangala bovenin de pikorde stond. Alleen liggen hun kwaliteiten vooral in balverlies. Akkoord, ook tegen Luxemburg en Estland vormden zij een tandem, maar vooral tegen kleppers zoals Duitsland en Engeland bewees de dubbele buffer voor de achterhoede haar nut. Tegen landen van een minder kaliber koppelde Tedesco een van hen voorts echter steevast aan een van hun concurrenten met betere voetjes. Tot in Frankfurt.
Was het uit gewoonte, overdreven respect voor een op papier nochtans matige tegenstander of om zijn onuitgegeven verdediging bij te springen? Feit is dat de niet geheel onverwachte keuze voor Onana én Mangala contraproductief bleek, want hun mankementen werden zo net nog extra in de verf gezet. Defensief stond het solide, maar dat de Belgen vaker de bal zouden hebben viel ondanks Tedesco zijn tevredenheid daaromtrent toch te voorspellen. Op technisch gebied is Onana noch Mangala een kraan.
Het gevolg was een trage balcirculatie van achteruit, waar niemand het initiatief nam om het leer op te eisen en het steriele spel te doorbreken. Omwille van zijn andere troeven is Onana incontournable, en dus wordt Mangala wellicht het kind van de rekening. Tenminste, mocht de bondscoach al van plan zijn om in te grijpen. Meteen na de match zag hij alvast geen graten in de prestatie van zijn controleurs, die volgens hem deden wat van hen verwacht werd. Het lijkt louter een poging om hen te beschermen.
Onana enige controleur
Zo besloot Tedesco maandag al om Mangala na een uurtje naar de kant te halen. Niet voor Tielemans, wel voor Johan Bakayoko. Leandro Trossard verhuisde daardoor naar het centrum, waar hij naast Kevin De Bruyne postvatte. In een driehoek met de punt naar achteren werd Onana de enige stofzuiger. Dat was al geleden van Tedesco zijn debuut tegen Zweden, toen hij ook heel wat geweld voor diens neus zette. Misschien is het moment nu aangebroken om die formule nog eens van bij de aftrap te hanteren.
Hét grootste euvel tegen de Slovaken was tenslotte hoe eenvoudig zij erin slaagden om De Bruyne te neutraliseren. De aanvoerder kwam amper in het stuk voor, en dat terwijl de tactiek van Tedesco net op hem is afgestemd. "We willen onze zessen bewust lager houden om zo ruimte voor hem te creëren in de pocket, waar niemand beter is. Kevin en Romelu in stelling brengen blijft ons voornaamste doel", onthulde Vertonghen, die niet vindt dat de bondscoach zijn speelwijze ineens overboord moet gooien.
"Er was weinig ruimte, Slovakije hield het compact. Maar wij moeten dominanter zijn en meer lef tonen om hem te bereiken", voegde hij er wel aan toe. De Bruyne zelf zal het beamen, want hoewel hij minder nukkig rondloopt dan in Qatar nam de ergernis gaandeweg toch zichtbaar toe. Wegens het tekort aan voetballend vermogen in zijn rug slaagden Stanislav Lobotka en co er met hun pressing vlotjes in om de passlijnen in zijn richting af te sluiten. Iets wat ook de Roemenen ongetwijfeld hebben genoteerd.
De Bruyne op de acht?
Vooral in de eerste helft geraakte De Bruyne op die manier geïsoleerd op een eiland. Een schril contrast met Lobotka, die lager op het veld verdeelde en heerste. Pas wanneer De Bruyne eveneens terugzakte om zich vlugger met de opbouw te moeien kwam er een beetje schot in de zaak. Onder impuls van hun regisseur begonnen de Belgen plots iets beter te voetballen. Iets wat ook Tedesco zag. "Toen we hem na de wissel naar achteren schoven was hij ook daar heel belangrijk voor het team", klonk het achteraf.
"Omdat hij weet wanneer te komen, spelen of dribbelen. Hij is top en je kunt hem niet tegenhouden", vervolgde de bondscoach. Het was een antwoord op de vraag of het middenveld geen nood heeft aan een extra creatiever type. Iemand die mee vooruitdenkt in plaats van louter het statische balbezit te consolideren, en met één splijtende pass enkele linies kan overslaan. Een schakel om voor aansluiting te zorgen tussen de verdediging en voorhoede, ruimte die tegen Slovakije telkens veel te groot waren.
Waarom dan niet De Bruyne vanaf de start die rol toebedelen? Toegegeven, het is zonde om het beste nummer 10 ter wereld een rij lager het verkeer te laten regelen. Velen vinden net dat hij nu al te diep inzakt. Ondanks zijn onnavolgbare klasse in de zone van de waarheid komt KDB daar bij de Rode Duivels allicht echter beter van pas. Waar hij bij Manchester City kan rekenen op anderen om hem te bedienen moet De Bruyne de boel zélf doen draaien. Kiezen is verliezen: als Tedesco kon kloonde hij zijn captain.
Twijfels rond Tielemans
Om voor dat vleugje inspiratie te zorgen denken de meesten daarom eerder aan Tielemans, die tevens een bal kan recupereren. Hij is inderdaad in staat om De Bruyne aan te spelen in de voorziene ruimte, ook volgens technisch directeur Frank Vercauteren een werkpunt. Met hem tussen de lijnen hoeft KDB niet continu voor postbode hoeft te spelen of zelf als rustpunt te dienen om zijn iets minder begaafde ploegmakkers steun te bieden. Alleen ligt Tielemans bij Tedesco vooralsnog niet in de bovenste schuif.
Niet dat de bondscoach hem compleet links laat liggen, integendeel zelfs, maar wanneer iedereen fit is – zelden het geval met De Bruyne die haast de volledige kwalificatiecampagne miste – verkiest hij doorgaans andere opties. Maandag moest Tielemans tot zijn ongenoegen wachten tot een kwartier voor affluiten om in te vallen. Daarbij maakte hij wel een gretige indruk, met na twee minuten al een gele kaart tot gevolg. Bij zijn vorige interland eiste Tielemans dan weer een glansrol op tegen Engeland.
Redenen genoeg om zijn kaart te trekken, maar even vaak kon hij niet overtuigen in het nationale shirt. Denk maar aan het WK twee jaar terug, waar Roberto Martinez weliswaar in een andere veldbezetting eveneens met twee brekers speelde en Tielemans door de mand viel. Bovendien is hij net zoals Vranckx nog maar pas hersteld van een blessure. Op een EK waarin het goals van afstand regent kan zijn schot tegelijk wel een wapen zijn. Het scorend vermogen uit de tweede lijn moet dringend worden opgekrikt.
Tip van Tedesco?
Het laatste doelpunt op een groot toernooi dateert al van de openingswedstrijd in Qatar. Ondanks de Roemeense dreiging op dat gebied is het een extra argument om De Bruyne en Onana van nóg wat aanvallender gezelschap te voorzien. Een dynamischer type, die infiltreert in de zestien en zelf ook een individuele actie kan maken om zaken te forceren – iets minder de specialiteit van Tielemans. Wat dat betreft zijn de Rode Duivels momenteel te afhankelijk van Lukaku zijn goals en Jérémy Doku zijn flitsen.
Zeker als De Bruyne uit de match wordt gehouden, wat lastiger is wanneer hij lager de lakens uitdeelt. Zoals Lobotka, Toni Kroos of in een verder verleden Andrea Pirlo: begenadigde spelmakers die rond de middellijn de wet dicteren. Tedesco is niet vies van verrassingen. De timing om iets uit zijn mouw te schudden lijkt niet ideaal na het experiment met Yannick Carrasco, maar vermits hij nog maar amper over hem kon beschikken is De Bruyne zijn positie eigenlijk nog onontgonnen terrein voor de Duitser.
Misschien is het nog niet zo een gek idee om hem wat achteruit te schuiven. Naar eigen zeggen zag Vercauteren de wissels tegen Slovakije aankomen. Tedesco slachtofferde toen dus eerst Mangala voor Bakayoko, zaterdag wellicht titularis rechts voorin, als extra offensieve pion. Trossard kwam zo op de '10' terecht, een centrale rol die hem beter ligt. Behalve zijn afgekeurde pre-assist speelde hij evenwel een ongelukkige partij. Net zoals bij Tielemans helaas een wederkerend fenomeen bij de Rode Duivels.
Kans voor De Ketelaere?
Mogelijk gunt Tedesco de goaltjesdief tegen Roemenië een herkansing. Of valt een basisplek niet meer te verantwoorden met zoveel concurrentie, en is het feit dat Trossard als tweede mocht gaan rusten een teken aan de wand dat Charles De Ketelaere de voorkeur krijgt? Maandag bleef hij aan de bank gekluisterd, maar samen met Trossard duidde Tedesco hem vooraf wel aan als eventuele vervangers voor De Bruyne. Net zoals KDB is CDK voortdurend in beweging om ruimte tussen de linies te zoeken.
Om het stroeve samenspel vlotter te doen verlopen, én voor meer dreiging te zorgen rondom Lukaku, lijkt hij de meest aangewezen optie. Creativiteit en vernuft boven intensiteit en fysieke troeven nadat de slinger in de huidige mix op het middenveld naar dat laatste is doorgeslagen. Benieuwd of Tedesco, die trouwens ook Carrasco al eens op die plek posteerde, het straks aandurft om De Bruyne anders te benutten. Met het mes op de keel lijkt een offensievere driehoek alleszins zeker het proberen waard.
Tegen de Roemenen, die de Rode Duivels ook zullen uitdagen om hun favorietenrol waar te maken, zit er niets anders meer op dan vol voor de winst te gaan. Tijd dus om alle voorzichtigheid te laten varen en voor een minder behouden aanpak te kiezen. Althans tegen onze in principe mindere tegenstrevers in de poulefase, wat helaas wel dreigt tegen te vallen. De dubbele zes mag in de koelkast tot later in het toernooi, indien het nog zover komt tenminste. Tot dan blijft de aanval de beste verdediging. Toch?
AD
LEES OOK: Gooit Mika Godts zijn eigen ruiten in bij Rode Duivels?
