Olivier Plancke
Club Brugge lijkt niet alleen meer te worstelen met de kwaliteit van het spel en puntenverlies, maar ook met een gebrek aan verbetenheid en een pure winnaarsmentaliteit. Ronny Deila is eerder een peoplemanager en niet het type coach klimaat creëert waarin alles staat of valt met winnen.
Het ontbreken van een cultuur waarin alles draait om winnen zorgt voor groeiende ontevredenheid binnen de club. Ondanks de installatie van een topsportcultuur in de afgelopen jaren, waarin winnen voorop staat, blijkt daar nu maar weinig van te zien.
Bovendien worden Deila’s sterke punten als peoplemanager en het creëren van een positieve sfeer niet langer als voldoende om spelers boven zichzelf te laten uitstijgen.
LEES OOK: Stankovic looft Hayen, Vetlesen ziet verandering onder Leko
Club Brugge roept Deila eind oktober al op het matjeEind oktober leed Club Brugge een pijnlijke 1-0 nederlaag tegen KV Kortrijk, wat intern voor het eerst serieuze vragen opriep over de positie en het functioneren van coach Ronny Deila.
Dit kwam niet uit de lucht vallen, gezien de slechtste seizoensstart in maar liefst 40 jaar en de groeiende ontevredenheid onder de supporters. In reactie hierop beloofden Deila en zijn ploeg aan voorzitter Bart Verhaeghe en het bestuur om samen orde op zaken te stellen.
Maar Verhaeghe liet de zorgwekkende situatie echter niet op zijn beloop. Direct na de wedstrijd in Kortrijk zocht hij de catacomben van het stadion op om een gesprek te voeren met Deila, de leden van de technische staf en enkele belangrijke spelers van de ploeg.
De volgende dag verscheen Verhaeghe opnieuw, ditmaal op het Belfius Basecamp, om de kwestie verder aan te pakken.
Bestuur eist veranderingen: Deila komt de wensen niet volledig tegemoet
Er werd van de coach verwacht dat hij enkele cruciale veranderingen zou doorvoeren. Volgens Het Laatste Nieuws moesten er tactische aanpassingen plaatsvinden, waaronder wijzigingen in de veldbezetting en de invulling ervan.
Ook waren er veranderingen nodig in de patronen, de structuur en het statische spelbeeld, om Club Brugge weer op het juiste spoor te krijgen.
Het was duidelijk dat als deze veranderingen niet met succes werden doorgevoerd, de samenwerking tussen de club en de coach wellicht tot een einde zou komen. Dit was echter het laatste scenario waar Bart Verhaeghe op dat moment op zat te wachten - het ontslaan van nog een trainer.
Hoewel Deila enkele aanpassingen doorvoerde in zijn opstelling, een andere manier van pressing toepaste en het spel georganiseerder liet verlopen, bleef hij vasthouden aan zijn 'heilige' veldbezetting, die het bestuur nochtans graag anders zag.
Dit liet zien dat Deila niet volledig tegemoetkwam aan de wensen en instructies van het bestuur.
De topsportcultuur en winnaarsmentaliteit is zoek bij Club Brugge
Los van de veldbezetting, patronen, structuur en het spelbeeld heeft Club Brugge altijd de resultaten en winnaarsmentaliteit vooropgesteld. Ondanks de installatie van een topsportcultuur in de afgelopen jaren, blijkt daar nu maar weinig van te zien.
Club Brugge legt soms het beoogde rock-'n- roll-voetbal, nog geen heavy metal op de mat, maar de wedstrijden waarin het niveau onvoldoende is, zijn veel talrijker. Dit seizoen echter lijkt Blauw-Zwart te vaak terug te vallen op behoudend voetbal, vooral nadat de ploeg op een voorsprong staat.
De coach toont ook een gebrek aan tactische flexibiliteit, lef en durf. De ploeg lijkt verbetenheid, grinta en een pure winnaarsmentaliteit te missen, wat resulteert in veelvuldig puntenverlies - de achterstand op koploper Union SG is alweer opgelopen tot 20 punten.
Een opmerking als "It is what it is" van de coach na de verloren topper tegen Anderlecht in eigen huis afgelopen weekend, getuigt hiervan. Onder Michel Preud’homme zou Club Brugge bijvoorbeeld nooit op dezelfde manier hebben gespeeld in de Klassieker.
Deila creëert geen klimaat waarin alles staat of valt met winnen
Dat Club Brugge het aan zijn status verplicht is om te winnen, ergert Ronny Deila dermate, schreef Het Laatste Nieuws eerder. De krant omschrijft hem als een levensgenieter en een peoplemanager.
“Niet het type coach dat de citroen dag in dag uit tot de laatste druppel uitperst en een klimaat creëert waarin alles staat of valt met winnen.” Daarom zou hij weigeren aan het spel met de media waarin het steevast van moéten is voor Club.
Maar dan zit Deila niet op zijn plaats als coach van Club Brugge.
“Het mag ook gezegd: het is Deila's taak om ervoor te zorgen dat zijn spelers de juiste ingesteldheid hebben. Daarin schiet hij zeker de laatste weken tekort”, stelde Het Nieuwsblad.
Peoplemanager Deila laat zijn spelers niet (meer) boven zichzelf uitstijgen
Ronny Deila geeft zijn spelers enorm veel vertrouwen en installeerde een heel aangenaam werkklimaat in het Belfius Basecamp. Misschien wel te aangenaam. Hij onderhoudt een bijzondere relatie met al zijn spelers, en hij geniet nog hun steun, want de coach staat heel dicht bij de groep.
Op winterstage voerde hij bijvoorbeeld in totaal zo’n 13 uur aan individuele gesprekken met zijn spelersgroep. De Noor slaagde erin om een positieve sfeer te creëren, met veel humor en liefde, en zorgt voor een positieve vibe, waarbij iedereen - van hoog tot laag - met een glimlach naar de club komt.
Hij geeft de spelers veel vrijheid, onder meer tijdens stages of Europese verplaatsingen. Hij wist in het seizoensbegin de juiste woorden te vinden en de juiste snaar te raken, waardoor onder meer Andreas Skov Olsen enkele maanden aan absoluut topniveau haalde.
De coach nam ook de ‘moeilijke’ Tajon Buchanan mee in zijn verhaal en rehabiliteerde Eder Balanta. Anderzijds stak hij veel verloren moeite in Dedryck Boyata en liep het project-Roman Yaremchuk faliekant af. Alleen: op dit moment is er echter geen enkele speler die boven zichzelf uitstijgt.
