Waarom STVV het voorbeeld is van een goede overname

We bestempelden STVV voor het seizoen als een potentiële revelatie. De Kanaries zijn zeer goed begonnen aan het seizoen. Trainer Thorsten Fink levert er uitstekend werk. Toch verdienen ook de Japanse eigenaars een grote pluim. Sinds de overname is de club toch een stuk stabieler geworden.

Nochtans kregen de eigenaars de afgelopen jaren toch (te) vaak de nodige kritiek. Eind 2017 nam het Japanse DMM STVV helemaal over. De Limburgers voerden sindsdien een goed financieel beleid. DMM doet geen gekke dingen op financieel vlak. Dat is ook niet echt mogelijk. STVV is voor investeerders niet bepaald een aantrekkelijke club. Er was al eens Amerikaanse interesse, maar wie STVV koopt, koopt in principe een club zonder stadion. Dat is eigendom van Roland Duchâtelet en zijn partner. Een nieuwe eigenaar kan niet zomaar bepalen wat er op Stayen gebeurt.

Stayen is een modern en gezellig stadion, maar het kunstgras zorgde toch voor een grote wijziging in het DNA van de club. STVV stond vroeger voor strijd en passie, waarbij het veld vaak van minder goede kwaliteit was. Als Anderlecht op bezoek kwam, waren de witte truitjes tijdens de rust aan vervanging toe.

LEES OOK: 'Standard heeft prijs en strikt oude JPL-bekende'

Rustige seizoenen met uitschieters

STVV ging door dat kunstgras ook ander type spelers aantrekken. Veel meer technische jongens. De Japanse eigenaars kregen dat ‘kunstgras’ cadeau en aanvankelijk had STVV moeite om echt die identiteit te vinden die de club zo kenmerkte. De fans haakten ook af. Sinds vorig jaar is daar weer een kentering in gekomen. STVV leeft weer, mede dankzij de goede initiatieven van de club om de band met de fans te herstellen. Dichter bij het volk. Dat aspect verwaarloosden de Japanse eigenaars in de eerste jaren. Het is knap dat ze leren uit hun fouten.

Ondertussen heeft STVV een elftal met vaak vinnige spelers, in combinatie met ervaren spelers. Ze zijn nog steeds een ‘giant killer’, zoals ze vroeger werden genoemd als een topclub verloor in ‘de Hel van Stayen’. 

In de tien jaren voor hun komst, speelde STVV 4 jaar in tweede klasse. Vanaf het seizoen 2016/2017 eindigden ze op een 10de, 7de, 12de, 15de, 9de en 12de plaats. Is dat sexy? Neen. Maar STVV heeft, buiten een aantal uitschieters, altijd rondom die posities gehangen. Het devies was altijd: een rustig seizoen met een aantal uitschieters. De grote fout die DMM wel maakte, was het feit dat ze uitspraken voluit voor play-off 1 te gaan. Zonder een rijke suikeroom is dat geen realistische ambitie. De afgelopen jaren zijn ze slimmer geworden in het uitspreken van die ambities. 

Arsenal & co

STVV voert een gedegen aan- en verkoopbeleid. Sinds de winter van 2017 verkocht de club voor ongeveer 45 miljoen euro aan spelers. Speler als Ameen Al-Dakhil (Premier League), Liberato Cacace (Serie A), Max Caufriez (Ligue 1), Wataru Endo (Premier League), Daichi Kamada (Serie A) en Takehiro Tomiyasu (Premier League) spelen nu in topcompetities. En niet bij de minsten: onder meer Arsenal, Liverpool en Lazio hebben ex-STVV’ers in de rangen. 

Dit seizoen trekt Fink voluit de kaart van de jonge Belgen. Mannen als Matte Smets, Rein Van Helden, Mathias Delorge en Jarne Steuckers plus een aantal goede Japanse spelers zorgen voor een goede mix. STVV is absoluut geen kandidaat voor de top zes, maar de club verdient wel een pluim voor het gedegen beleid van de afgelopen jaren.

Claudio Reulens