Arne Decraene
Verrassend nieuws dinsdag uit Westkapelle, waar Club Brugge blijkbaar in de vitrine wordt gezet. De focus ligt sindsdien vooral op het nakend afscheid van voorzitter Bart Verhaeghe. Ook diens co-architect Vincent Mannaert, die eveneens langs de kassa passeert, lijkt op die manier evenwel af te stevenen op een nogal abrupte aftocht uit Jan Breydel. Maar wat zijn daarvan precies de gevolgen op de korte termijn?
Samen uit, samen thuis. Sinds ze in 2011 de handen in mekaar sloegen om Club terug naar de top te loodsen vormden Verhaeghe en Mannaert een onafscheidelijke tandem. Dat werd twee jaar geleden nog eens onderstreept toen ze een deel van hun aandelen verkochten. In één klap bundelden het duo samen met Jan Boone en Peter Vanhecke hun resterend pakket in de NV Grizzly Sports, goed voor een meerderheid van opgeteld 73 procent. Dat gedeelte staat nu integraal te koop, zo valt te lezen in het gelekt document dat Blauw-Zwart verspreidde richting potentiële investeerders. Daarbij wordt tevens expliciet vermeld dat niet alleen Verhaeghe maar de volledige eigenaarsgroep toe is aan een nieuwe uitdaging buiten het voetbal. Mannaert lijkt dus van plan om de voorzitter te volgen richting de exit.
LEES OOK: Vanaken benoemt verrassende Bruggeling: "Hij was uitstekend"
INTERNE SPANNINGENNochtans is hun lot niet per se aan elkaar verbonden. "Wat de aandelen betreft wel, want niemand in onze vennootschap kan zijn deel zomaar verkopen. Maar voorts is er geen contract tussen ons dat zegt dat we de club samen moeten verlaten", aldus Mannaert anderhalve maand geleden, toen de kwestie volgens hem niet aan de orde was. Nadat hij in HUMO het boetekleed aantrok over zijn aanslepende alcoholproblematiek wankelde zijn eigen stoel dan wel al zoals nooit tevoren. Bovenop de mindere prestaties, inclusief twee trainerswissels en een aantal dure floptransfers, zorgde de heisa omtrent zijn persoon voor bijkomende barsten in de sowieso al enigszins verzuurde relatie. Interne spanningen die Verhaeghe en co allicht een duwtje in de rug gaven bij hun beslissing om het voor bekeken te houden.
Met ook nog de mislukte beursgang en het frustrerende stadiondossier in het achterhoofd volgden de tegenslagen mekaar na een periode van hoogconjunctuur zo ineens snel op. De procedure werd reeds opgestart voor Mannaert zijn schuldbekentenis, maar misschien verkiezen hij en Verhaeghe de vlucht vooruit boven zich zorgen te maken over hoe het nu verder moet. De mede-bezieler achter het succes gewoon op kant schuiven zou gezien zijn financiële betrokkenheid alvast niet evident zijn. Samen met het veranderd voetbalklimaat, en uiteraard de gelegenheid om te cashen, is het een van de motieven waarom Verhaeghe – zelf eveneens geregeld kop van jut in de publieke opinie – zich liever focust op andere projecten. Ook voor Mannaert lijkt het niet verkeerd om even uit de schijnwerpers te stappen.
WACHTEN OP WITTE ROOK
Naar verluidt zinspeelt hij trouwens al langer op een vertrek – net als Verhaeghe heeft Mannaert geen zin meer om zijn energie nog in het voetbal te steken. Hoewel de fans hopen dat ze in de jacht op extra kapitaal slechts een gedeeltelijke overdracht overwegen, zoals wordt gesuggereerd door Club zelf, lijkt het hen dan ook niet louter om hulp van buitenaf te doen. Dat betekent niet dat ze morgen hun koffers zullen pakken, want deals van dit formaat zijn doorgaans niet op een paar weken beklonken. Mannaert loog niet toen hij stelde dat hij in september vermoedelijk nog in het zadel zal zitten: op witte rook uit Westkapelle wordt het wellicht nog een tijdje wachten. Bovendien blijven Verhaeghe en Mannaert dan mogelijk nog even aan boord om de volgende eigenaar te adviseren en alles in goede banen te leiden.
De kans dat de CEO zijn functie nog lang zal bekleden oogt niettemin gering. Tenslotte zullen de nieuwe bazen ongetwijfeld zélf het beleid willen uitstippelen. Benieuwd of er na de aankoop en broodnodige investeringen in het stadion – is het geen nieuw exemplaar dan wel om Jan Breydel te renoveren – nog veel centen overschieten om sportief een versnelling hoger te schakelen. Vaak proberen overnemers wel direct hun stempel te drukken. Club beschikt vandaag echter al veruit over de hoogste loonmassa in België en wou de uitgaven in een seizoen zonder Champions League-inkomsten eigenlijk net ietwat terugschroeven. Niet dat het de tering helemaal naar de nering hoeft te zetten, zo blijkt uit de transfers die reeds werden afgehandeld. Blauw-Zwart beschikt nog steeds over een stevig gevuld spaarboekje.
WAARSCHUWING ANDERLECHT
Een pot die kan worden aangedikt met de verkoop van enkele goudhaantjes. Met een mecenas die het budget eigenhandig opkrikt is dat evenwel misschien niet nodig, zo bewijst Paul Gheysens bij Antwerp. Verhaeghe daarentegen profiteerde niet van de versoepelde Financial Fair Play om een tandje bij te steken. Ondanks alle paniekreacties mogen de Brugse fans zich wie weet dus net in de handen wrijven. Al houdt all-in gaan ook risico's in. Denk maar aan hoe Marc Coucke de bal bij Anderlecht, waar de titel toen tevens een must was, destijds compleet missloeg. Een andere situatie, akkoord, maar net als het machtsvacuüm waar de Brusselse rivaal na de overname rond nieuwjaar tijdelijk in belandde – waar weliswaar eveneens nog andere oorzaken mee waren gemoeid – kan het gelden als een waarschuwing.
De onzekerheid in het Lotto Park had een negatieve invloed op de transferactiviteiten, waarop Herman van Holsbeeck uiteindelijk opstapte. De toenmalig manager mocht aanblijven nadat hij zijn aandelen, peanuts ten opzichte van die van Mannaert in Brugge, samen met Roger Vanden Stock aan Coucke had verkocht. Alleen werd zijn functie serieus uitgehold. Bij een volledige uitstap zal Mannaert dus niet op post blijven. Naast zijn operationele bevoegdheden bekommert de CEO zich momenteel ook nog altijd om het sportief beleid in Jan Breydel, een van de redenen waarom technisch directeur Tom Caluwé er zijn draai niet vond. Sinds bekend geraakte dat hij alweer zou beschikken komt de zoektocht naar een nieuwe TD traag op gang. Enkel de naam van Matthias Leterme, ex-KV Kortrijk, werd al eens geopperd.
OPLETTEN VOOR IMPASSE
Zeker bij een afscheid van Mannaert heeft Club mogelijk wel eens nood aan een sterkere figuur. Een grote naam in het vak, zoals Dimitri de Condé en Marc Overmars – die in Genk en Antwerpen meer in de pap te brokken hebben op voetbalgebied dan Erik Gerits en Sven Jaecques. Die eerste wordt gelinkt aan een vertrek uit de Cegeka Arena, al kan Verhaeghe zich die moeite allicht besparen. Sowieso is het aan zijn opvolger om de vacatures te vullen. In de tussentijd dreigt dus wel een impasse. Heeft het zin om een nieuwe TD aan te stellen indien de volgende eigenaars toch schoon schip zullen maken? Neemt Mannaert de aanstaande zomermercato integraal voor zijn eigen rekening? Of probeert hij dan niet beter alsnog even door te gaan met Caluwé, voor wie eventueel zelfs nieuwe perspectieven wenken?
Club blijkt alleszins al druk in de weer. Net zoals bij de aanstelling van Ronny Deila, die zelf ook inspraak heeft, vermoedelijk met Mannaert aan de knoppen – benieuwd wat de kersverse coach denkt van deze paleisrevolutie. Zowel in de Brugse bestuurs –als kleedkamer staat dus een grote kuis op til. Gelukkig is een overname niet voor meteen: gedurende de grondige doorlichting die daarmee dan gepaard gaat zouden de transfers on hold kunnen worden gezet. Toch zijn er straks misschien wel al consequenties. Zo kunnen Mannaert en Verhaeghe de cijfers mits een totale uitverkoop nog wat verder opsmukken. Of trachten ze net de potentiële waarde van de kern op te drijven door nog meer talent toe te voegen aan de selectie? Vast staat dat zij hoe dan ook een zo aantrekkelijk mogelijk product willen aanbieden.
THE LAST DANCE?
Het is een van de vele redenen waarom de exacte timing van de verkoop vragen oproept. Verhaeghe en Mannaert, wiens toewijding in de tussentijd dus geenszins ter discussie staat, willen het ijzer echter smeden nu het nog heet is. Loon naar werk voor ruim een decennium van uitstekende bewindsvoering, waarbij ze de laatste tijd reeds wat meer naar de achtergrond waren verdwenen. Van een afscheid in mineur is geen sprake, maar door de grote poort dreigt Mannaert evenmin te vertrekken. Op basis van zijn verdiensten, met tal van prijzen, Europese hoogdagen en woekerwinsten op de transfermarkt, zou hij dat nochtans verdienen. Samen met Verhaeghe maakte hij van Club weer een stabiele en gezonde topclub, samen vinden ze het nu welletjes geweest. Al is er eerst nog tijd voor one last dance.AD
