Jannick Lanckriet
De voorbije dagen was Ronny Deila ongewild gespreksonderwerp nummer één in de Belgische voetbalwereld. De trainer van Standard ontkende vorig weekend nog staalhard dat hij dicht bij een overgang naar Club Brugge stond, maar werd donderdag toch aangekondigd als nieuwe coach van Blauw-Zwart voor volgend seizoen. Daarmee heeft hij zichzelf in Luik tot persona non grata gemaakt.
Ook in de pers lijkt Deila weinig punten gescoord te hebben met zijn uitspraken van vorige zaterdag in Westerlo. Dat hoeft niet te verbazen: hij verweet de kranten 'leugens' geschreven te hebben, maar enkele dagen later blijken zijn eigen verklaringen ook niet met de waarheid te stroken. Georges Leekens, die tijdens zijn carrière ook weleens een leugentje om bestwil vertelde, tilt er echter niet te zwaar aan.
"Je communiceert op zo'n moment zonder na te denken, terwijl je beter kunt zwijgen. Maar na een tijdje waait dat wel allemaal over. Natuurlijk zal zijn eerste bezoek aan Standard wel intens zijn", stelt de gewezen bondscoach bij Sporza. Leekens hoorde vorige week op een spelersreünie van Club al over de nakende aanstelling van Deila. "Ik heb op die reünie al tegen Bart Verhaeghe gezegd dat het een goeie keuze was. Hij kent de competitie, heeft een goeie leeftijd en doet me wat denken aan Trond Sollied."
LEES OOK: Julie Vanloo trekt van leer: "Hij verdient standbeeld bij Club"
Gelijkenissen zijn grootSollied was trainer van Club Brugge tussen 2000 en 2005 en loodste Blauw-Zwart in die periode naar twee titels en twee bekers. Club zal ongetwijfeld hopen dat Deila minstens even goed zal doen. Er vallen alvast heel wat parallellen te trekken tussen de twee: net als Sollied is Deila een Noorse ex-verdediger die nog voor het einde van het seizoen weggeplukt werd bij een rivaal - Sollied kwam destijds over van AA Gent. Allebei hadden ze ook in het buitenland al bewezen prijzen te kunnen winnen. Sollied arriveerde in Brugge met een Noorse titel en beker op zak. Op de erelijst van Deila staan dan weer al vier titels in Noorwegen, Schotland en de VS, terwijl hij in die eerste twee landen ook de beker won.
