Arne Decraene
Ver weg van het tumult in Tubeke begint Domenico Tedesco vrijdagavond in Zweden aan zijn taak als bondscoach van de Rode Duivels. Heel voetbalminnend België kijkt alvast reikhalzend uit naar de knopen die hij straks doorhakt in Solna, de eerste horde richting het EK 2024. Slaat ons nationale elftal daadwerkelijk resoluut een nieuwe weg in na de kater van Qatar, of wordt er toch nog voorzichtig voortgeborduurd op de erfenis van Roberto Martinez? Wie tussen de lijnen leest kent mogelijk al het antwoord.
Tedesco, die naar verluidt dezelfde standaarden als zijn voorganger hanteert, maakte de voorbije week meteen kennis met het klappen van de zweep in ons immer verdeeld land. Behalve het gerommel binnen de bondstop, met CEO Peter Bossaert als slachtoffer, leverde zijn eerste selectie hem tenslotte een pak kritiek op. Vooral dan vanuit Genk, waar Dimitri de Condé en co bijzonder boos bleken over Mike Trésor en Bryan Heynen hun afwezigheid. Hoewel de Limburgers ergens een punt hebben een nogal overdreven reactie, maar Tedesco weet zo wel direct waar het op staat. Ondanks zijn minutieuze voorbereiding op zijn zelfverklaarde droomjob had de Italiaanse Duitser, nog niet op de hoogte van de gevoeligheden en dus fel geschrokken van de bitse commentaren, op een kalmere start gerekend.
TABULA RASA
Om alle controverse te vermijden had Tedesco, blijkbaar niet onder de indruk van zijn recente trip langsheen de Belgische velden, gewoon nog een handvol spelers extra kunnen oproepen. In tegenstelling tot Martinez zweert hij evenwel bij een kleinere groep, daarin gesteund door Frank Vercauteren. "Alles gebeurt in samenspraak, al heeft hij het laatste woord. Ik sta voor 200 procent achter zijn beslissingen", zit de technisch directeur volledig op dezelfde golflengte als zijn T1. "Het is niet onze bedoeling om de tribunes te vullen", verklaarden beiden in koor waarom amper 20 veldspelers een uitnodiging in de bus kregen. Eerder werd al in de omkadering gesnoeid, wellicht deels uit financiële overwegingen. Om optimaal te kunnen functioneren was de staf volgens Vercauteren sowieso wel aan afslanking toe.
Een grote kuis die Tedesco toejuichte. Niet alleen kreeg hij carte blanche om een aantal open vacatures in te vullen met zijn eigen vertrouwelingen, tijdens zijn voorstelling stond de jonge trainer reeds te popelen om tabula rasa te maken – mede daarom is er voor Thomas Vermaelen voorlopig geen plaats meer. Hoewel hij elders volop informatie inwon zocht Tedesco ook bewust geen contact met zijn voorganger. "Omdat ik van nul wil beginnen en zelf dingen ontdekken, zonder vooroordelen", luidde het toen. Ook bij Vercauteren en tal van spelers ligt de focus nadrukkelijk op een frisse start. Het begin van een nieuw hoofdstuk, waaraan iedereen na het tegenvallend WK vol enthousiasme en met een propere lei begint. "We koesteren het verleden, maar denken nu aan het heden en de toekomst", vertelde Vercauteren.
STIJLBREUK
Uit de ruime inventaris van ruim 100 kandidaten leverde dat een maand later een 24-koppige kern op, inclusief vier doelmannen. 15 overlevenden van Qatar, aangevuld met negen 'nieuwe' gezichten – met Roméo Lavia en Johan Bakayoko als enige groentjes. Ten opzichte van het WK liet Tedesco, voor wie de generatiewissel naar eigen zeggen geen thema is, een compleet elftal thuis. Deels noodgedwongen omwille van pensioenen en blessures weliswaar: de enigen die hij moedwillig passeerde bleken Hans Vanaken en Axel Witsel. Al was Leander Dendoncker indien fit er wellicht evenmin bij geweest, zoals dat voor Dries Mertens en Michy Batshuayi het geval is. In hun plaats verkoos Tedesco dynamischere en veelal jongere types zoals Orel Mangala, Alexis Saelemaekers, Dodi Lukebakio en Dennis Praet.
Zelf laat de bondscoach niet in zijn kaarten kijken, maar nu al is duidelijk dat hij komaf wil maken met Martinez zijn soms statische aanpak. "Hij legt andere accenten, zoals agressief druk zetten om de bal hoog te veroveren", bevestigt Leandro Trossard dat er voortaan moderner voetbal wordt nagestreefd. "Hij heeft zijn eigen filosofie, met een energieke speelstijl die mij wel moet liggen. Onze intensiteit zal er terug op verbeteren", klinkt het bij kersvers kapitein Kevin De Bruyne, die het tegenover zijn nukkige houding in Qatar weer helemaal ziet zitten – op zich al een pluim op de hoed van Tedesco. Trossard is trouwens een van de talrijke internationals die staat te popelen om zich te bewijzen. De keuze voor een beperktere bende om iedereen scherp te houden werpt volgens De Bruyne al haar vruchten af.
TERUG NAAR 4-3-3?
Nog een paar spelers klapten enigszins uit de biecht over de tactische plannen, voor zover dat nodig was. Heel het land vraagt zich echter vooral af of Tedesco meteen ook Martinez zijn systeem – volgens hemzelf bijzaak maar al een tijdje een prangende kwestie – overboord wil gooien. Onder de Spanjaard werd de 3-4-3 haast heilig verklaard. Zorgt zijn opvolger tevens met zijn veldbezetting voor een frisse wind? Wat dat betreft houden zijn troepen de lippen stijver op elkaar, ook Tedesco zelf danst om het thema heen zonder het achterste van zijn tong te laten zien. Toch licht zijn selectiebeleid hier misschien wel eveneens een tipje van de sluier. Zo mochten maar twee spitsen mee naar Zweden. Loïs Openda acht zichzelf dan wel compatibel met Romelu Lukaku, de kans dat hij naast hem postvat oogt gering.
"Ik wil voorin twee verschillende profielen voorhanden hebben", hintte Tedesco eerder op een rol als back-up, waarmee hij in één klap alternatieven als Trossard of Charles De Ketelaere elimineerde. Die eerste hoopt om op links Eden Hazard zijn schoenen te vullen, zeker nu diens gedoodverfde opvolger Jérémy Doku op de sukkel blijft. Net zoals op het middenveld zijn de opties zelfs zonder hen, én Thorgan Hazard, evenwel legio. Exact de reden waarom Trésor uit de boot viel. "Als rechtsvoetige op linksvoor is de concurrentie nu eenmaal moordend", sprong de woordkeuze van de bondscoach om de positie te omschrijven in het oog. Net zoals het feit dat hij Yannick Carrasco, door Martinez meestal gebruikt als fullback, bij die groep van wingers rekent. Een van hen verhuist eventueel naar de overkant.
KOFFIEDIK KIJKEN
Slechts één speerpunt dus, ondersteund door twee aanvallers. Ten opzichte van Martinez niks nieuws onder de zon. De ogen zijn dan ook vooral gericht op de achterhoede. Hoewel ze allen ervaring hebben in een driemansdefensie merkte Tedesco zelf op dat zijn vijf verdedigers in clubverband stuk voor stuk met vier achterin spelen. Grijpt hij mede daarom eindelijk terug naar een 4-3-3, door Martinez pas in zijn zwanenzang tegen Kroatië als laatste redmiddel nog eens geprobeerd? Het enige struikelpunt blijft dan wel het gebrek aan een echte linksback. Timothy Castagne trekt zich uit zijn streng tegen zijn voet, maar dan blijven aan de overzijde wel louter Thomas Meunier en Alexis Saelemaekers over. De ene zit op een zijspoor, de ander lijkt af en toe té avontuurlijk. Arthur Theate is dan weer een noodoplossing.
Niettemin wijzen alle signalen richting een 4-3-3, de formatie waarin De Bruyne als nummer 10 – met twee controleurs achter zich, een taak die hij tevens zelf kan vervullen – doorgaans het best rendeert. Tegenover het WK doet Tedesco het alleszins met een centrale verdediger, een flankaanvaller en een spits minder. Voor de overige afvallers kunnen we een voor een rechtstreekse vervangers aanduiden. Let op: met de polyvalente profielen die ons nationale elftal nu eenmaal nog steeds rijk is kan het altijd nog alle kanten uit. Anders dan Martinez is Tedesco bovendien geen aanhanger van een vast systeem. Tot vlak voor de aftrap blijft het dus koffiedik kijken wat hij voor zijn vuurdoop precies in petto heeft. Durft de bondscoach het aan om, ondanks de korte voorbereiding, écht te breken met het verleden?
AD
LEES OOK: Mannaert: "Het is wellicht hun laatste eindtoernooi"
