Arne Decraene
Dankzij een zege tegen OH Leuven schaarde Anderlecht zich afgelopen weekend voor het eerst sinds begin oktober terug in de top acht. De gerichte kwaliteitsinjectie in januari, waarmee kersvers CEO Sports Jesper Fredberg meteen een goede beurt wist te maken, werpt dus wel degelijk haar vruchten af. Toch eist een andere 'nieuwkomer' na nieuwjaar alsmaar nadrukkelijker een hoofdrol op in het Lotto Park. Daar hoort men de kassa alvast rinkelen. Helaas wellicht komende zomer al.
Met over alle competities heen tien goals en drie assists hebben winteraanwinsten Anders Dreyer en vooral Islam Slimani een forse impact op het aanvalsspel van Paars-Wit. Het geheim achter de opmars in het klassement die de recordkampioen de voorbije weken inzette schuilt evenwel in de defensieve cijfers. Sinds de jaarwissel slikten enkel Antwerp en Charleroi minder tegengoals dan Anderlecht, in de laatste 13 competitieduels hield nieuwe nummer één Bart Verbruggen zes keer de nul op het bord. Deels de verdienste van Brian Riemer, wiens aanpak pas sinds kort ook op offensief vlak kan bekoren. Daarvoor focuste de Deense coach zich eerst op het neerzetten van een stevige organisatie – een luxe die zijn voorganger Felice Mazzu zich ondanks zijn eigen voortvarende start nooit kon permitteren.
MISTER EUROPE
Tegen achtereenvolgens Villarreal, Cercle Brugge, nogmaals Villarreal en OH Leuven leverde Anderlecht in balbezit prima prestaties af. Toch had het telkens ook nood aan een sterke doelman om het resultaat over de streep te trekken. Gelukkig kunnen de Brusselaars altijd rekenen op talisman Verbruggen, in de wedstrijden daarvoor eveneens steevast op de afspraak. Denk maar aan zijn drie penaltysaves tegen Ludogorets in de vorige ronde van de Conference League. Samen met zijn vele reddingen in Spanje eist de amper 20-jarige Nederlander zo stilaan de titel van Mister Europe op. Ook in de eigen competitie staat Verbruggen wekelijks pal. Af en toe weliswaar met de nodige portie geluk: foutjes zoals knullig onder de bal doorgaan of schoten centraal verwerken, een werkpunt, worden voorlopig niet afgestraft.
Niet dat het hem vaak overkomt, want op jeugdige leeftijd is hij al een bijzonder betrouwbaar sluitstuk. Zo viel Verbruggen tijdens de mindere reeks tegen KV Kortrijk, Standard en AA Gent, toen hij achteraf openlijk in de clinch ging met Benito Raman, weinig te verwijten. Hoewel zulke discussies best achter gesloten deuren plaatsvinden illustreert het de winnaarsmentaliteit van de geboren leider, die zondag ook OHL-smaakmaker Mousa Tamari tot wanhoop dreef met zijn reflexen. "Bart bezit een ongelooflijke werkethiek, is nu al heel volwassen en staat mentaal zeer sterk", stak keeperstrainer Frank Boeckx een maand geleden nog uitvoerig de loftrompet op. "Hij heeft onder de lat Hendrik Van Crombrugge, toch de aanvoerder, een grote naam en belangrijke spil in de kleedkamer, zonder verpinken opgevolgd."
STEUN VAN BOVENAF
Even terug naar 8 januari eerder dit jaar. Nadat hij vlak voor kerst tegen Charleroi reeds depanneerde voor de zieke Van Crombrugge krijgt Verbruggen in de derby tegen Union gewoon de voorkeur op de kapitein. Een opvallende zet van Riemer, al wijst Van Crombrugge zelf achteraf naar Fredberg. "Ik kreeg van de technisch directeur te horen dat ik op de bank zou starten", verklaart de eenmalig Rode Duivel, die vervolgens vertelt dat hij om financiële redenen richting de uitgang wordt begeleid – een interview dat volgens Wouter Vandenhaute de bal aan het rollen bracht wat de heisa rond zijn persoon betreft. Al spelen er tevens sportieve motieven. "De club wil Bart de kans geven. Ik begrijp dat zeker, want hij is een groot talent", aldus Van Crombrugge, voor wie in januari helaas geen oplossing werd gevonden.
Verbruggen schoof niet zomaar op in de pikorde. Ondanks zijn speelminuten bij de RSCA Futures nam de ongeduldige puntenpakker geen vrede met een rol als doublure en klopte hij alsmaar nadrukkelijker op de deur om bij het eerste elftal zijn stek tussen de palen in te nemen. Zijn optredens in de play-offs smaakten naar meer, zeker omdat Vincent Kompany hem in de zomer mee naar Burnley wilde nemen. Daar kon Verbruggen in één klap herenigd worden met Jelle ten Rouwelaar, de man die hem voor nog geen half miljoen van Breda naar Brussel begeleidde. Een investering die Anderlecht twee jaar later al ruimschoots kon vertienvoudigen. Centen die Vandenhaute en Peter Verbeke goed konden gebruiken, maar toch gaven ze geen krimp. Ook de vorige beleidsvoerder geloofden dus rotsvast in Verbruggen.
DUURSTE DOELMAN
Waar hij onder Mazzu nog in de wachtkamer bleef besloot Riemer om Van Crombrugge te dumpen en voluit de kaart van Verbruggen te trekken. Al dan niet onder impuls van Fredberg – sowieso beslist het Deense duo alles in samenspraak. Veel meer nog dan Dreyer en Slimani, allebei nochtans schoten in de roos, blijkt die keuze alvast goud waard. De huzarenstukjes van Verbruggen, vooral op het Europese toneel, gaan namelijk niet onopgemerkt voorbij. In tegenstelling tot zijn landgenoten die bij Antwerp en Club Brugge het mooie weer maken leverde het hem zopas een eerste selectie voor Oranje op, waar hij wie weet zelfs direct zijn debuut kan vieren. Het zal zijn nu al exponentieel stijgende marktwaarde alleen maar verder opkrikken. De vijf miljoen die Kompany voor hem veil had lijkt plots een peulschil.
Een bedrag in de dubbele cijfers lijkt straks het minimum om Anderlecht rond de tafel te krijgen, allicht mikt Paars-Wit op een som in de buurt van de 13 miljoen die het ontving voor Sergio Gomez. Verbeke krijgt zo alsnog een aantal voltreffers op zijn conto. Op die manier zou Verbruggen ook meteen al Genk-collega Maarten Vandevoordt van de troon stoten als duurste doelman uit de Jupiler Pro League. Het clubrecord van slechts 2,5 miljoen, dat vandaag zowaar op naam van Mile Svilar staat, zal er zeker aan geloven. Bij voorkeur houden de Brusselaars hun nummer één langer aan boord, maar Julien Duranville demonstreerde zopas nogmaals dat lucratieve voorstellen nog steeds niet zomaar te weigeren vallen. Wat indien Burnley na de promotie naar de Premier League bijvoorbeeld een nieuwe poging waagt?
SKY IS THE LIMIT
Nu hij zich ook nog eens internationaal in de kijker kan spelen zal er aan interesse alleszins geen gebrek zijn. Verbruggen is het toonbeeld van een moderne doelman, die niet louter ballen pakt maar – net als Van Crombrugge overigens – tevens over voortreffelijke voeten én een gezonde dosis lef beschikt. Zijn strakke passes tussen de linies zijn een zegen voor ploegen die zweren bij een verzorgde opbouw. Al heeft het ijskonijn, wiens zenuwen hem in de eerste ontmoeting met Villarreal wel even parten leken te spelen, eveneens een gemeten verre bal in de benen. "Hoe hij passes ziet en kan uitvoeren, zowel kort als lang, is uitzonderlijk", aldus Boeckx. In de beker tegen Lierse, toen Verbruggen zich ook al tot held van de penaltyreeks ontpopte, knalde hij zelfs staalhard de beslissende elfmeter tegen de netten.
Af en toe oogt Verbruggen iets te zelfzeker en neigt de kalmte die hij uitstraalt naar nonchalance. Vroeg of laat zal zijn zin voor risico en ongebreideld vertrouwen in zijn eigen voetenwerk hem wel eens zuur opbreken. Toch is die rust aan de bal een van de kwaliteiten waarmee hij het volgens doorwinterde ploegmaats als Slimani en Jan Vertonghen tot de absolute top kan schoppen. Misschien zelfs komende zomer al. Eventuele gegadigden hoeven volgens Vertonghen alvast niet te twijfelen, al acht Riemer het ondanks zijn maturiteit net iets te vroeg. "Ik kan niks garanderen, maar Bart blijft best nog een seizoen. Hij heeft te weinig ervaring op het hoogste niveau", vertelde de trainer, om er nadien aan toe te voegen dat het soms wel lijkt alsof zijn piepjonge steunpilaar reeds honderden matchen achter de kiezen heeft.
EXIT VERBRUGGEN
In het Lotto Park zal het zover echter niet komen. Mits een toereikend bod oogt de kans zelfs gering dat Verbruggen straks op post blijft. In dat haast onvermijdelijke scenario ligt de bal tenslotte in zijn kamp. Voorlopig sluit de bescheiden doch ambitieuze sterkhouder een verlengd verblijf niet uit, maar die toekomstplannen zijn snel vergeten van zodra hij een stap vooruit kan zetten. Cashen lijkt dus het devies, om dan met een deel van die winst op zoek te gaan naar een opvolger. Benieuwd of Fredberg een neus heeft voor keepers. Verbruggen zelf was spotgoedkoop, ook Van Crombrugge bleek zijn geld waard. Om verlost te geraken van de resterende twee jaar op zijn contract wordt die laatste na 120 duels trouwe dienst bij het huisvuil gezet. Zijn vervanger vertrekt tegelijk alweer door de grote poort.
AD
LEES OOK: Kelderkraker zonder punch: La Louvière en OHL met kopzorgen
