Met een krappe zege tegen een verdienstelijk Zulte Waregem sloot KRC Genk het weekend nog maar eens winnend af. De pijnlijke bekeruitschakeling liet dus weinig sporen na bij de Limburgers, die dinsdag alweer een bezoek brengen aan Westerlo. In de tussentijd blijft Dimitri de Condé naarstig in de weer op de transfermarkt. Zo wordt met Anouar Ait El Hadj, weggeplukt bij Anderlecht, weldra de tweede winteraanwinst voorgesteld in de Cegeka Arena. Een spraakmakende transfer die om meerdere redenen de wenkbrauwen doet fronsen.
De eerste nieuwkomer van 2023, Yira Sor, gaf alvast meteen zijn visitekaartje af. Bij zijn debuut in de basis kroonde hij zich met een klasseflits namelijk prompt tot matchwinnaar. De winger, voor wie Genk vorige zomer nog een recordsom wou neertellen, lijkt zo al goed op weg om de hoge verwachtingen in te lossen. Ondanks de korting in januari is hij na Théo Bongonda tenslotte nog steeds de op een na duurste aankoop in de clubgeschiedenis. Zoals wel vaker zat de fiere leider, die woensdag een koekje van eigen deeg kreeg in de Croky Cup, op die manier vroeg op rozen. Wouter Vrancken zijn oproep om snel op te staan na de nederlaag tegen Antwerp viel dus niet in dovemansoren. Al zal de geschorste coach toch niet tevreden zijn geweest met wat hij vervolgens vanuit zijn zetel allemaal te zien kreeg.
ROTEREN ZONDER SCHADE
Een strijdvaardig Essevee eiste zowaar het balbezit op en duwde de thuisploeg geregeld terug in de eigen zestien, waar het de voorlaatste in de stand gelukkig voor Genk aan scherpte ontbrak. Dat het de drie punten alsnog over de streep trok is zoals Vrancken zegt eveneens een kwaliteit: wanneer de ongenaakbare leider haar tegenstander eens niet domineert kon het reeds meermaals rekenen op het benodigde tikkeltje kampioenengeluk. Behalve dan tegen Antwerp, of op tweede kerstdag tegen KV Kortrijk. Na het WK schoot Genk iets minder vlot uit de startblokken. Vrancken wil echter niet weten van een vormdip. "Ik stel vast dat we uitliepen op Antwerp en Club Brugge, dus zo erg zal het niet zijn", aldus de trainer zaterdag na de moeizame overwinning, die hem allerminst zorgen baart. Integendeel.
Voor zowat de eerste keer dit seizoen sloeg hij aan het roteren, al weigert Vrancken dat zelf met zoveel woorden te zeggen. "Wie erin komt, heeft dat zelf afgedwongen. Natuurlijk houden we wel de fysieke parameters in de gaten", vertelde de coach. Dat is nodig ook, want Genk – dat bot ving bij het BAS met haar verzoek om het programma aan te passen – werkt met vijf matchen op 13 dagen een hels schema af. Om het waanzinnige gemiddelde van 52 punten na 20 wedstrijden vol te houden moet Vrancken, zelfs met iets mindere goden als Eupen en Seraing in het vooruitzicht, dus wel een beroep doen op zijn voltallige kern. De zeldzame wijzigingen aan zijn vertrouwde succesformule waren weliswaar voor een stuk noodgedwongen, want Daniel Muñoz en Joseph Paintsil vergezelden hem thuis op de strafbank.
ONUACHU & EL KHANNOUSS
Naast het duo op de rechterflank, vervangen door Angelo Preciado en held van de avond Sor, gaven ook Paul Onuachu en Bilal El Khannouss verstek. Vier sterkhouders die opgeteld goed zijn voor 25 goals en 19 assists. Het spelpeil is dan even bijkomstig, zonder hen geen averij oplopen is al wat telt. Missie geslaagd dus, ondanks de tweede collectieve offday op een paar dagen tijd – sinds nieuwjaar was Genk enkel tegen Club Brugge op de afspraak. Vrancken zoekt zelf geen uitvluchten bij de verzachtende omstandigheden, een lovenswaardige houding, maar riep het bestuur het onheil over zichzelf af door zo fel te klagen over de kalender? De vermoeidheid mag alleszins geen mentale kwestie worden. "We hebben die lastige match van zondag in de benen", vertelde El Khannouss bijvoorbeeld na Antwerp.
De 18-jarige draaischijf ging bij een 0-3 achterstand toen na nog geen uur naar de kant, achteraf bleek hij last te ondervinden van zijn hamstring. Indien de Limburger werkelijk een recordsom willen vangen voor het goudhaantje, die met twee assists dan tevens nog werk heeft aan zijn statistieken, zal hij de opeenvolging van matchen toch beter moeten verteren. Genk moet opletten dat het niet dezelfde fout maakt als met Onuachu, die zaterdag samen met El Khannouss een twintigtal minuten voor affluiten tussen de lijnen kwam. Zijn prijskaartje lag veel te hoog, waardoor hij naast een transfer greep. Niet dat men het zich in de Cegeka Arena zal beklagen: de spits blijft razend belangrijk, niet alleen met zijn vele doelpunten maar ook als ambassadeur – zo hielp hij blijkbaar een handje om Sor te overtuigen.
VOORBEELD VAN AIT EL HADJ
Behalve een pak miljoenen wil Onuachu straks Genk de titel bezorgen, om dan de deur eindelijk achter zich dicht te trekken. El Khannouss moet pas een jaar later de jackpot opleveren. Zelf blijft de rijzende ster ijzig kalm onder al die aandacht, al leverde hij tegen Antwerp een bleke prestatie af. Binnenkort kan Ait El Hadj hem alvast vertellen hoe het ook in de omgekeerde richting soms snel kan gaan. Kort na diens doorbraak bij Anderlecht voorspelden velen de vandaag nog altijd pas 20-jarige dribbelkont een toekomst als Rode Duivel, in het Lotto Park rekende men zich reeds rijk. De volgende zomer keerde hij echter met overgewicht terug uit vakantie, waarna de publiekslieveling stilaan zelfs het vertrouwen van Vincent Kompany verloor. Slechts sporadisch kregen we nog eens flarden van zijn talent te zien.
Dit seizoen kreeg hij het dan weer aan de stok met Felice Mazzu toen die hem terugzette naar de RSCA Futures, wat Ait El Hadj aanvankelijk vertikte. Vrancken en Dimitri de Condé, die eerder Pierre Dwomoh de deur wees, maakten zopas nog korte metten met Matias Galarza. Nochtans kostte de weerspannige Argentijn zes miljoen, het driedubbele van wat Genk naar verluidt voor Ait El Hadj betaalt. Een peulschil van wat Anderlecht ooit dacht te vangen. Een opportuniteit, en na de kaap van Konstantinos Karetsas in één klap een statement dat de verhoudingen niet louter op maar tevens naast het veld gewijzigd zijn. Toch is het nog maar de vraag wie de winnaar wordt van deze deal. Dit seizoen kwam Ait El Hadj, die na Mazzu ook door Brian Riemer en zelfs Robin Veldman gepasseerd werd, amper drie keer in actie.
DOUBLURE VOOR TRÉSOR
De telg van Neerpede deed met frisse tegenzin wel ritme op bij de Futures, maar of hij direct inzetbaar is zal dus moeten blijken. Dat lijkt nochtans wel de bedoeling, want nu het de titel kan ruiken wil Genk – dat bij gebrek aan Europees voetbal logischerwijs voor een smalle selectie opteerde – de kern in de breedte versterken. Vermits de Limburgers nog altijd wachten op Luca Oyen, en Mika Godts naar de exit begeleiden, is een back-up voor Mike Trésor dan een van de voornaamste prioriteiten. Hoewel hij tegen Essevee naast een misser van formaat eveneens assist nummer 14 liet optekenen eisen de vele minuten hun tol, hem af en toe kunnen aflossen lijkt geen overbodige luxe. Als spelverdeler vanaf links, tegenover spurtbommen Sor en Joseph Paintsil aan de overkant, past Ait El Hadj wel binnen dat profiel.
Onrechtstreeks maakte Vrancken alleszins spontaan de vergelijking tussen beiden. Wie weet probeert Genk wel meteen te anticiperen op een later vertrek van Trésor. Of van El Khannouss, voor wie Ait El Hadj ook dienst kan doen als stand-in – Nicolas Castro stelt teleur. Qua statistieken doet hij voorlopig eerder aan die laatste denken: in totaal tikt de Jonge Duivel af op zeven treffers en amper één assists in 75 optredens voor Anderlecht. Een schril contrast met Trésor, die net als El Khannouss ook een deel van zijn vorming bij de Brusselaars genoot. In een poging alle sleutelposities dubbel te bezetten lijkt Ait El Hadj op de korte termijn evenwel vooral een welgekomen extra wisseloptie voor Vrancken. Zoals de povere partij tegen Zulte Waregem illustreerde boet de leider bij afwezigen nu te veel kwaliteit in.
VOORBARIGE VEDETTE
Of hij daar in zijn jacht naar speelminuten zelf vrede mee zal nemen is een ander paar mouwen, zeker indien Vrancken spaarzaam blijft omspringen met zijn wissels. Genk neemt zo een weliswaar beperkt risico. Op basis van de voorbije jaren lijkt Ait El Hadj zijn mentale veerkracht immers beperkt. Voorbarig opgehemeld tot vedette verdween de werkijver die hem in zijn beginperiode typeerde en maakte tot de speler die hij was. Een technisch begaafde kilometervreter, die direct en met de blik naar voren voetbalt. Uiteraard is het niet te laat om zijn potentieel alsnog waar te maken, op papier passen zijn capaciteiten perfect bij de filosofie van Vrancken. Geduld hebben en terugkeren naar de essentie is dan wel de boodschap. Genk kruist de vingers, Anderlecht telt haar centen. Benieuwd wie later spijt krijgt.
AD
