Claudio Reulens
RSC Anderlecht kent een rotseizoen. Afgelopen zomer maakte het bestuur veel te veel verkeerde beslissingen en daar betaalt de ploeg het gelag voor. Sports Director Jesper Fredberg moet op korte termijn veel proberen te herstellen. Er zijn twee dossiers hangende. Adrien Trebel en Lior Refaelov zullen weldra met het bestuur praten over hun nieuw contract, maar de twee moeten toch stevig vrezen voor hun toekomst. Er zijn immers de nodige elementen die in hun nadeel spreken.
Anderlecht mist al jaren ervaren topspelers die de ploeg bij de hand kunnen nemen in moeilijke momenten. Hendrik Van Crombrugge is zo een speler, en ook Jan Vertonghen laat een zeer goede indruk achter. Zij zullen ook volgend jaar mee de kar moeten trekken. Maar hoger op het veld heeft RSCA ook dergelijke spelers nodig.
Trebel: dienend, niet spelbepalend
Centraal op het middenveld mist Anderlecht een echte draaischijf. Paars-Wit heeft veel middenvelders. Adrien Trebel is er daar één van. De Fransman werd in ere hersteld na het vertrek van Vincent Kompany, maar de bijna 32-jarige middenvelder speelt zelf wisselvallig. Zo was hij onlangs nog matig tegen Charleroi. Met 0 goals en 2 assists in 11 matchen zijn zijn aanvallende impulsen te verwaarlozen, maar dat is niet het belangrijkste. Trebel speelt vooral als verdedigende middenvelder en aan ijver ontbreekt het hem zeker niet. Maar Trebel trekt de ploeg ook niet naar een hoger niveau. Tegen Sporting Charleroi merkte Nicols De Brabander terecht op: “Van een ervaren speler als Trebel verwacht je toch dat hij de ploeg meer bij de hand neemt”.
Trebel is een dienende speler, altijd al geweest. Door zijn enorme loon werd van toch wat veel verwacht. Een Yves Vanderhaeghe die plots een Pär Zetterberg moest worden, om het even duidelijk te schetsen. De ex-speler van Standard is iemand die zeker van grote waarde kan zijn als werkende speler in een goed draaiend geheel. Hij is géén speler die een ploeg bij de hand kan nemen. Trebel is einde contract en heeft een jaarloon van 2,7 miljoen euro bruto. Dat loon zal hij nooit meer ontvangen, maar moet Anderlecht hem aan een lager salaris proberen te houden? Neen. Met Kristian Arnstad heeft Anderlecht al een jongere versie van Trebel in de kern. Daarnaast zijn er ook nog Theo Leoni, Marco Kana, Majeed Ashimeru en Amadou Diawara.
Er zijn opties genoeg en in een ideale wereld – lees: met genoeg financiële middelen – haalt Anderlecht een ervaren speler van pakweg 25-26 jaar die meer impact heeft op het spel. Geen werkmier, maar iemand die de motor van een team kan worden zoals indertijd Lucas Biglia dat was. Marco Kana heeft dat potentieel, maar wanneer zien we hem eindelijk eens terug?
Refaelov: op tijd afscheid nemen?
Vooraan heeft Anderlecht ook een kwaliteitsinjectie nodig. Lior Refaelov wordt in 2023 37 jaar. Ook hij heeft een aflopend contract. Refaelov is met 6 goals en 7 assists in 26 wedstrijden nog belangrijk geweest, maar moet Anderlecht zijn contract nog openbreken? Refaelov is vooral een centrale speler en heeft RSCA met Yari Verschaeren, Anouar Ait El Hadj en ook Mario Stroeykens niet stilaan genoeg jonge spelers voor die positie?
Paars-Wit heeft vooral in de spits en op de flank extra kwaliteit nodig. Liefst met wat kilometers op de teller. Refaelov is inzake loon ook een dure vogel, maar misschien kan hij vrede nemen met een lager salaris én duidelijke communicatie dat hij zeker niet altijd alles gaat spelen. Refaelov heeft het al twee jaar goed gedaan in Brussel, maar op het juiste moment afscheid nemen is ook een kwaliteit.
Conclusie: Trebel en Refaelov zijn twee goede spelers, maar Anderlecht kan door het wegvallen van hun jaarloon (samen ruim 4 miljoen euro bruto) financieel wat ademruimte creëren. De Brusselaars kunnen met dat geld andere posities versterken waar er minder weelde is. Fredberg zal de komende weken een belangrijke beslissing moeten nemen in beide dossiers.
CR
LEES OOK: Teklak verrast: “Renard doet wat Fredberg nooit kon”
