De wegen van Louis van Gaal zijn ondoorgrondelijk. De charismatische bondscoach van Oranje, die in Qatar zowat dagelijks de show steelt, verraste bijvoorbeeld vriend en vijand door Noa Lang op te nemen in zijn WK-selectie. Een opsteker van jewelste voor de smaakmaker van Club Brugge. Alleen dreigt hij straks van een kale reis thuis te komen.
"Noa Lang heeft altijd geleverd wanneer hij meedeed met het Nederlands elftal", verklaarde Van Gaal, zelfverklaard fan van het eerste uur, twee weken geleden waarom hij een plaats had voorzien voor de 23-jarige dribbelkont. Een keuze die hem op de nodige kritiek kwam te staan: net als in België verdeelt Lang de meningen bij onze noorderburen. Bovendien had hij bij Blauw-Zwart net een aantal bijzonder moeilijke maanden achter de rug. Na twee geslaagde jaren, met evenveel landstitels en op individueel gebied 30 goals en 29 assists in 101 duels, achtte de publiekslieveling de tijd rijp om een stap hogerop te wagen. In een veelbesproken afscheidsinterview kondigde hij zijn nakend vertrek aan, al was Lang – anders dan Charles De Ketelaere – toen nog van plan om alles te geven tot die dag was aangebroken.
CLASH MET HOEFKENS
Vanaf augustus werd het hem stilaan echter toch teveel en verkoos Lang louter nog dienst te doen als invaller. Helaas sloeg net dan het noodlot toe: tegen KV Kortrijk verliet hij na nog geen vijf minuten het veld met een enkelblessure die hem meer dan een maand aan de kant zou houden. Weg droomtransfer dus, voor zover er nog opties op tafel lagen. Lang draaide de knop meteen om, maar eens hersteld liep het evenmin naar wens. Carl Hoefkens hield hem tweemaal op de bank tegen Atlético Madrid – zijn aandeel in de historische Champions League-campagne was tot dusver quasi nihil. Niet naar de zin van Lang, die zijn frustraties blijkbaar even niet de baas kon en tegen Anderlecht uit de kern werd geweerd. Nadien volgde wel de reactie die Hoefkens hoopte te zien, al veranderde dat weinig aan diens mening.
Kamal Sowah en Ferran Jutglà bleven het vertrouwen genieten, Lang moest het meestal stellen met een halfuurtje of minder. Pas in de laatste wedstrijd voor het WK verscheen hij nog eens aan de aftrap. In eigen huis tegen Antwerp kreeg het woelwater zelfs direct een doelpunt op zijn naam, weliswaar met meer geluk dan kunde. Enkele dagen eerder was Lang met twee goals in de verlengingen ook reeds de gevierde held in de beker tegen derdeklasser Patro Eisden, in totaal verzamelde hij tijdens de eerste seizoenshelft vier treffers en drie assists in 16 optredens. Zijn angst om de vlucht naar Qatar te missen bleek evenwel ongegrond. Van Gaal trok zich niks aan van de publieke opinie, deed zoals altijd gewoon zijn eigen zin en gaf Lang de voorkeur op onder andere voormalig Club-sterkhouder Arnaut Danjuma.
SUPERSUB LANG
"Hij is een creatieve speler die een match kan openbreken. En ook nog in korte tijd, want tegenwoordig is hij meer invaller dan basisspeler. Daar bedank ik de coach van Club Brugge voor. Hij heeft aan mij bevestigd om voor Noa te kiezen", aldus Van Gaal in zijn geheel eigen stijl. Compleet uit de lucht kwam die beslissing trouwens niet gevallen: zelfs in zijn donkere periode verloor LVG nooit het geloof in Lang, die sinds zijn debuut ongeveer een jaar geleden indien fit steevast tot de selectie behoort. Voor de laatste oefenduels voor het WK gaf hij wel verstek, daarvoor begon de vijfvoudig international in de Nations League-partijen tegen Wales nog tweemaal in de basis. Zijn eerste minuten bij het nationale elftal sinds zijn drie caps bij zijn allereerste kennismaking. De totale balans: één doelpunt en één assist.
Driemaal stond Lang aan de aftrap, twee keer viel hij in. Toch nam Van Gaal hem mee als joker vanaf de bank. Ondanks zijn reputatie als moeilijke jongen ziet de bondscoach, zelf een fervent voorstander van het zogenaamde totale mens-principe, in Lang dus geenszins een bedreiging voor de in zijn ogen heilige groepsdynamiek. Alleen wordt diens geduld ook in Qatar danig op de proef gesteld. Zowel tegen Senegal als tegen Ecuador, respectievelijk een 2-0 zege en 1-1 gelijkspel, bleef Lang 90 minuten aan de bank gekluisterd. Nochtans kon Nederland zijn ingevingen telkens maar al te goed gebruiken. Lang zou voor het broodnodige gif kunnen zorgen waar het een flauw en ongeïnspireerd Oranje, dat moeite heeft om kansen te creëren wanneer de boel op slot zit, in beide wedstrijden duidelijk aan mankeerde.
STEUN VAN VORMER
Een mening die ook veel landgenoten, die hem zoals gezegd nochtans niet allemaal op handen dragen, is toegedaan. Club-aanvoerder Ruud Vormer bijvoorbeeld. "Ik ben natuurlijk een liefhebber van Noa, maar ik begrijp opnieuw niet waarom hij niet inviel", klonk het in zijn analyse voor Het Nieuwsblad. Lang is tenslotte een van de weinige spelers in de selectie met een actie in huis. Cody Gakpo blonk nu al twee keer uit, maar die andere concurrent op de flank Steven Bergwijn zorgt zelden voor dreiging of diepgang. Toch verkiest Van Gaal alternatieven als Davy Klaassen, Wout Weghorst, Vincent Janssen of Steven Berghuis. Net zoals bij Roberto Martinez heeft ervaring, métier en zekerheid een streepje voor op ontluikend talent, zo getuigt tevens de keuze voor pakweg Teun Koopmeiners boven Xavi Simons.
Vormer ziet het daarom somber in voor Lang, zaterdag tot overmaat van ramp geblesseerd uitgevallen op training. Naar verluidt zou de schade meevallen, maar de kans dat Van Gaal een beroep op hem doet in de laatste groepsmatch oogt zo weer wat kleiner. Zeker omdat Nederland nog niet zeker is van de kwalificatie, al zou dat tegen Qatar geen probleem mogen vormen. Benieuwd of Lang zijn steentje mag bijdragen, en zich nadien ook later in het toernooi nog in de kijker kan spelen. Aan interesse nog steeds geen gebrek, al lijkt die de laatste tijd toch wat bekoeld. Zijn geschatte marktwaarde nam het afgelopen jaar alvast een duik van 25 tot 'slechts' 15 miljoen. Wie dacht dat daar tijdens het WK terug verandering in zou komen, komt vooralsnog bedrogen uit. Zijn prijskaartje opkrikken zat er nog niet in.
DOEMBEELD VAN DENNIS
Pech voor Lang zelf, wiens droom om te schitteren op het allerhoogste podium dreigt uit te draaien op een regelrechte nachtmerrie. En ook voor Club, waar het doembeeld van Emmanuel Dennis alsmaar meer de kop opsteekt. Zover zal het wellicht niet komen, Blauw-Zwart mag er ondanks de dalende lijn nog altijd vanuit gaan dat het haar investering van een zestal miljoen ruimschoots zal terugverdienen. Een record zit er echter niet meer in, mogelijk moet Mannaert straks vrede nemen met de helft van de ruim 30 miljoen die De Ketelaere in het laatje bracht. Wie weet in januari al, hoewel het er momenteel niet naar uitziet dat hij de kans krijgt om eventuele twijfelaars in Qatar te overtuigen. Het is nog maar de vraag in welke mate Lang daar momenteel geniet van zijn avontuur. Krijgt men in Jan Breydel, waar hij vastligt tot medio 2025, in plaats van een herboren zo straks net een gedemotiveerde speler terug?
AD
