Claudio Reulens
Toby Alderweireld speelt centraal in de verdediging bij de Rode Duivels. Dat is een slimme zet geweest van de bondscoach, want de speler van Antwerp is niet meer de meest wendbare speler om rechts in een driemansdefensie te spelen. De zoektocht naar een vervanger verloopt bijzonder moeilijk.
Roberto Martinez kreeg al de nodige kritiek op de selectie van Zeno Debast (de stevige uithaal van Vanhaezebrouck was in dat opzicht overdreven, nvdr.), maar wie dieper gaat analyseren moet tot de vaststelling komen dat het een terechte selectie is. Debast speelde inderdaad nog maar weinig duels op het hoogste niveau, maar heeft alle kwaliteiten om op die positie te spelen.
De 18-jarige verdediger is wendbaar, redelijk snel - al is dat niet zijn grootste kwaliteit - hij kan ook indribbelen en Debast heeft een goede crosspass in huis. In dat opzicht doet hij dus denken aan de jongere versie van Alderweireld. Maar Debast moet uiteraard nog veel leren, maar het is geen onlogische keuze om hem op te roepen. Zijn profiel, hij speelt bij RSCA bovendien op dezelfde positie, is hetgene wat de coach zoekt. Alleen moet Debast dus nog stappen zetten, maar doordat de anderen niet overtuigden moet de coach zoeken. De weelde is niet groot…
DENAYER EN DENDONCKER
Martinez test Debast omdat er véél problemen zijn. Als Jason Denayer een club had en daar speelde, was hij sowieso de derde verdediger bij de nationale ploeg. In het andere geval was Dedryck Boyata een optie, maar die is momenteel bankzitter bij Club Brugge en hij viel tegen Nederland enkele maanden geleden nog zwaar door de mand. Leander Dendoncker werd ook al uit noodzaak getest en dat viel goed mee. Maar een grote luxe is het niet als een verdedigende middenvelder, wat nog altijd zijn beste positie is, daar moet depanneren.
Toch lijkt Dendoncker de beste papieren te hebben. Wout Faes werd geopperd, maar hij is ook niet de meest wendbare speler. Hij is toch vooral gewend om in een viermansdefensie in actie te komen. De speler van Leicester City komt toch beter tot zijn recht in een centrale rol, maar daar staat Alderweireld dus al.
VANHEUSDEN EN DE WINTER SPELEN NIET
Je kan niet zeggen dat Martinez niet heeft geprobeerd om oplossingen te zoeken, dat bewijzen bovenstaande gevallen. Daarnaast heeft hij ook al enkele keren Sebastiaan Bornauw getest, maar die stelde telkens teleur. Timothy Castagne is er ook al uitgetest, maar net als Dendoncker is dat niet zijn beste positie. Brandon Mechele is ook niet wendbaar genoeg voor die positie en komt beter tot zijn recht als centrale pion. Zinho Vanheusden geraakt niet van de bank bij AZ… Koni De Winter doet het goed bij de beloften en speelde de eerste twee matchen van het seizoen bij Empoli, maar bleef nadien 4 keer op de bank. Hij had mogelijk ook een optie kunnen zijn, maar hij speelde dus al niet meer sinds 28 augustus.
Conclusie: Martinez probeerde sinds het EK, waar Alderweireld het moeilijk had als rechter centrale verdediger, al 6! spelers op die positie. Voorlopig lijkt Dendoncker de beste papieren te hebben en lijkt Debast zijn doublure te worden. Dat achteraan de spoeling zeer dun is, is een understatement. Het experiment met Debast valt zeker te rechtvaardigen, maar ideaal is de situatie niet. Dat de bondscoach na het EK geen ander systeem uitprobeerde met 4 verdedigers, dàt is een andere discussie die men kan voeren…
CR
LEES OOK: België vreest problemen: twee verrassingen achterin?
