Helaas is het Dudenpark ongeschikt voor Europees voetbal , anders ging het feestje vorige week dinsdag ongetwijfeld tot de vroege uurtjes door. Ook in het gastvrije Leuven jubelden de fans van Union echter van de pret na de klinkende 2-0 zege tegen Rangers, een riante uitgangspositie die de verrassende vicekampioen straks in Schotland moet verdedigen. Het hele land duimt opnieuw met hen mee. Alhoewel.
Met een fikse uitschuiver op bezoek bij KV Mechelen viel de generale repetitie tegen. Hoewel hij vooraf zijn best deed om hen bij de les te houden Achter de Kazerne, zaten de mannen van Karel Geraerts met hun kopjes wellicht dus toch al deels in Ibrox. Zelf gaf de trainer evenmin het goede voorbeeld door aan het roteren te slaan. Senne Lynen, Simon Adingra en Ross Sykes namen plaats op de bank, kort na de 3-0 van Julien Ngoy gooide Geraerts de handdoek helemaal in de ring door Teddy Teuma, Amani Lazare en Dante Vanzeir naar de kant te halen. Malinwa is trouwens niet aan haar proefstuk toe: twee jaar geleden snoepte het al Club Brugge punten af toen het met haar gedachten in Europa zat. Philippe Clement was razend, benieuwd of ook Geraerts zijn kleedkamer een donderpreek gaf.
GOK MET GERAERTS
"Fysiek en mentaal is dit een opdoffer. Ik ben ontgoocheld en boos. De euforie maakt nu plaats voor realisme", klonk het alleszins hard in zijn analyse achteraf. De coach verwees zo naar het enthousiasme na de stunt tegen Rangers. Nochtans was die niet ongegrond. Na een te voorzichtige studieronde blies Union de verliezend Europa League-finalist immers simpelweg van de mat. Eerst opende Teuma, net zoals doelman Anthony Moris reeds in bloedvorm, verdiend de score. Later toonde Vanzeir lef door bij zijn aanvoerder een goedkope strafschop op te eisen. "Teddy had al gescoord", aldus de spits, die het penaltytrauma dat hij opliep tegen Club Brugge van zich afschoot. De afspraken en principes van vorig seizoen, met toen tevens Deniz Undav nog in de mix als potentiële trapper, blijven dus gewoon overeind.
Geraerts is tenslotte wel zo slim om verder te bouwen op de fundamenten die hij zelf samen met Felice Mazzu heeft gelegd. De assistent liet de kans om zijn voormalige baas te volgen naar Anderlecht liggen om voortaan zélf de touwtjes in handen te nemen. Een promotie waar de Brusselaars geen seconde aan twijfelden. In het Dudenpark beseffen ze namelijk welk vlees ze in de kuip hebben. Het werk van Geraerts in de schaduw werd er de voorbije jaren al naar waarde geschat. De rechterhand van Mazzu had veel inspraak en leek soms haast een tandem te vormen met zijn leermeester, van wie hij intussen de kneepjes van het vak opdeed. Hem het vertrouwen gunnen toen Mazzu als een dief in de nacht vertrok was bijgevolg de logische stap. Een gok die het bestuur zich vooralsnog allerminst beklaagt.
HEIMWEE BIJ MAZZU
De pijnlijke exit van Mazzu lijkt dus al verteerd. Zelf zoekt de ex-coach nog zijn draai bij de stadsrivaal, waar het lang zal duren alvorens hij op handen gedragen wordt. Veel fans zijn hem liever kwijt dan rijk, een schril contrast met zijn status in Sint-Gillis. Zou hij al last hebben van heimwee? Enkele dagen na de stunt van zijn vroegere werkgever rondde ook Mazzu zijn eerste Europese opdracht succesvol af. In het verre Estland tegen het bescheiden Paide Linnameeskond, voor wie het Lotto Park donderdag niet zal vollopen. Nadien wordt Young Boys Bern de volgende horde richting de Conference League. Terwijl speelt Union in Glasgow voor de ogen van 50.000 uitzinnige Schotten, om vervolgens mits een goede afloop PSV of AS Monaco te bekampen. Een bewuste keuze, maar ten huize Mazzu zal het toch knagen.
Met een zes op negen ging hij wel beter van start dan de vier punten in het Dudenpark. Op de eerste speeldag voorkwam enkel een flits van Adingra al een nederlaag tegen STVV. De nieuwste huurling van moederclub Brighton deed zo meteen Undav vergeten. Toch blijft vers bloed voorin welkom. In drie competitieduels scoorde de vicekampioen nauwelijks twee keer, al kon de score bij de 1-0 zege tegen Charleroi net als afgelopen dinsdag hoger oplopen. Terwijl zowel Anderlecht als Club Brugge toen een dramatisch weekend beleefden, deed Union alweer denken aan de machine die hen vorig seizoen voor schut zette. Blauw-Zwart door tot aan de meet mee te strijden om de titel, tot Club uiteindelijk alsnog orde op zaken stelde. Paars-Wit door zich zowel de derby’s als in het klassement de betere te tonen.
NO NIELSEN, NO PROBLEM
Het bleek de voorbode van een referentiematch tegen Rangers, die de concurrentie ongetwijfeld nu reeds op scherp zette. Union zal haar pas verworven plaats aan de top niet zomaar afstaan, net als Antwerp is de herboren traditieclub van plan om terug een gevestigde waarde te worden. De vetpotten van het kampioenenbal komen daarbij handig van pas. Kwalificatie voor de volgende is straks al vijf miljoen waard. Stiekem kruist de G5 – Club Brugge, dat liever geen tv-gelden moet afstaan, voorop – wellicht dus de vingers dat het verkeerd loopt in Schotland. Zij willen niet dat hun status verder bedreigd wordt, al is er daarvoor toch sowieso nog wat werk aan de winkel. Voor een strijd op drie fronten is de kern momenteel niet breed genoeg, zo getuigde het verval in Mechelen met slechts een handvol afwezigen.
Opvallend: een vervanger voor Casper Nielsen heeft Geraerts ondanks die collectieve offday voorlopig niet nodig. De plaats van de Deen, na een nog grotere soap dan Mazzu richting Club Brugge verhuisd, werd geruisloos ingenomen door Lynen. Teuma en vooral Lazare, de overige pionnen van het trio op het middenveld, bleven op post en behoorden tegen Rangers andermaal tot de absolute uitblinkers. Uiteraard valt de rol van Nielsen in het succes van vorig seizoen niet te onderschatten, maar staarde heel België en in het bijzonder Vincent Mannaert zich ietwat blind op zijn lange lokken? Feit is dat zijn achtergebleven maats de steunpilaar amper missen. Net zomin als wonderdokter Mazzu dus. Alleen Undav, de enige die niet naar een rechtstreekse concurrent trok, blijkt net iets moeilijker te vervangen.
SUPPORTEREN VOOR PSV
Ook standhouden in Schotland wordt gemakkelijker gezegd dan gedaan. De thuisploeg zal zich niet nogmaals laten verassen, al bleef dat de troepen van Mazzu in de JPL ook lange tijd lukken. Geraerts laat zijn spelers alleszins net zo zeer geloven in hun kunnen, opnieuw uitgaan van eigen sterkte en vol vertrouwen het veld opstappen is de boodschap. Wie weet vormt Glasgow dan wel de eerste halte van een nieuw sprookje, met – zonder ver vooruit te willen kijken – Eindhoven of Monaco als volgende stop. Van onderschatting zou bij de Fransen, waar Clement tegenwoordig de plak zwaait, alvast geen sprake zijn. Toch maar supporteren voor onze noorderburen dan, die misschien minder voorbereid zijn op de vliegensvlugge uitbraken? Toeslaan vanuit de reactie, mét verzorgd voetbal, blijft het handelsmerk.
Tegen een sterke tegenstander als Rangers leverde het wederom tal van kansen op, vaak na vlotte combinaties. Hopelijk beklaagt Union het zich straks niet dat er daarvan niet meer tegen de Leuvense netten belandden. Hoe dan ook gaat de vicekampioen zelfs zonder een aantal onmisbaar geachte sleutelfiguren gewoon door op haar elan. Anderlecht en Club Brugge plukten dan wel enkele cruciale componenten weg, hun vervangers brengen het geheel tot hiertoe geen schade toe. Klaar om – mits een paar gerichte versterkingen – Europa te bestormen dus, en in eigen land weer mee te doen om de knikkers? Na de komende weken, met in de competitie een moordend schema, weten we vermoedelijk iets meer. Ibrox is het toneel van de eerste grote test. De rest van België kijkt aandachtig toe.
