Claudio Reulens
Waar rook is, is vuur. Dat was dus het geval omtrent Vincent Kompany en een mogelijk vertrek bij RSC Anderlecht. Na drie jaar besliste het bestuur om de trainer te laten gaan. Daarmee zet het zichzelf zwaar onder druk voor komend seizoen.
Vincent Kompany is de verpersoonlijking waar Anderlecht zou voor moeten staan. Je bent voor of tegen, iets tussenin bestaat niet als het over Anderlecht gaat in België. Bij de aanhang was Kompany enorm populair en hij werd in het Lotto Park wekelijks toegezongen door het publiek. Na de match tegen Royal Antwerp FC was er zelfs nog een staande ovatie voor hem. ‘Vince the Prince’ is er voor hen ‘King Kompany’ geworden. Het publiek was tevreden met een derde plaats. Zij zagen ook dat deze ploeg niet hoger kon mikken.
HUZARENSTUKJE
Kompany stond drie jaar paraat in Brussel. Na één jaar was al duidelijk dat Anderlecht financieel boven zijn stand had geleefd. De crisis was compleet. Paars-Wit stelde Kompany aan als hoofdtrainer en daarmee kocht het bestuur zichzelf ook tijd om in de schaduw aan het Grote Herstel te werken. Wouter Vandenhaute en Peter Verbeke deden dat voortreffelijk en trokken Anderlecht financieel en structureel uit de diepe put, uiteraard dankzij de grote financiële hulp van Marc Coucke.
Kompany stond in de frontlinie en kreeg de kritiek te verwerken als het sportief minder draaide. De naam Anderlecht was nog groots, de ploeg en de middelen niet. Dat Kompany vorig jaar vierde werd, was een huzarenstukje. Waarom horen we je al denken. Van de ploeg die toen de basis vormde, zijn er vandaag nog maar weinig die op het niveau van RSCA of hoger spelen. Kompany kon vorig jaar lange tijd niet rekenen op de geblesseerden Hendrik Van Crombrugge, Hannes Delcroix en Yari Verschaeren. RSCA speelde doorheen het seizoen vaak met basispionnen die vandaag de dag bij laagvliegers spelen. Timon Wellenreuther (degradatievoetbal met Willem II), Elias Cobbaut (met Parma middenmoot in Serie B), Adrien Trebel (degradatievoetbal met Lausanne Sports), Mo Dauda (actief in de Spaanse tweede klasse), Matt Miazga (bankzitter bij de Spaanse laagvlieger Alaves), Percy Tau (actief in Egypte), Abdoulay Diaby (actief in de Emiraten), Jacob Bruun Larsen (dit jaar amper 804 minuten in de Bundesliga) en Paul Mukairu (bankzitter en 0 goals bij FC Kopenhagen) vormden toen mee de kern. En Bogdan Mikhalychenko was zelfs nog een basispion.
Gelukkig kon de coach wél rekenen op Sambi Lokonga en Lukas Nmecha. Twee spelers die naar Belgische normen van uitzonderlijke klasse waren. Zij werden naar een hoog niveau getild door Kompany en waren nadien bijzonder lovend over de trainer. De rest van de kern was niet bepaald hoogstaand van kwaliteit. Georges Leekens vertelde toen aan onze redactie: “Het is een enorme prestatie om met dit elftal, dat niet bepaald overloopt van klasse, vierde te eindigen.”
PROGRESSIE
Dit seizoen kreeg Kompany een betere spelerskern, die altijd de top vier moest halen. De druk werd in dat opzicht terecht opgevoerd. De coach pakte bij momenten uit met zeer goed voetbal, maar uiteraard was dit Anderlecht nog niet goed genoeg om mee te spelen voor de landstitel. Dat haalden we al voor het seizoen aan. De derde plaats was dan ook de juiste weergave van de kwaliteiten in de kern. De bekerfinale werd verloren na strafschoppen, maar dit kan uiteraard gebeuren. Al gaf RSCA die dag geen goede indruk in het spel. Als Paars-Wit die penaltyreeks had gewonnen, zou de analyse heel anders zijn bij bepaalde waarnemers (en bestuursleden?), maar in se moet er dieper worden gekeken. De wedstrijden tegen Vitesse waren wel een flop. Dat was de grote smet op het seizoen.
Toch zette RSCA dit seizoen een volgende stap vooruit. Het verdween sinds speeldag 19 nog maar twee keer kort één speeldag uit de top vier. In de play-offs legde Kompany met RSCA het tweede beste parcours (8 op 18) af, voor Union SG (7 op 18) en Antwerp (4 op 18). Het was de enige ploeg die Club Brugge (14 op 18) twee keer punten afhandig kon maken.
De afgelopen dagen kwamen La Dernière Heure en Het Laatste Nieuws echter met opvallende berichten. Zij hoorden dat er intern toch wat ongenoegen was over dit seizoen. Sommigen vonden dat Anderlecht meer had moeten brengen en de top twee had moeten halen, aangezien bepaalde topclubs dit seizoen niet presteerden. Eigenaar Marc Coucke spuwde op de sociale media zijn gal na de verloren finale tegen AA Gent en de match in Union. “Hoe op één week een gans seizoen om zeep helpen”, postte hij. Een emotionele reactie na twee nederlagen, maar die toen blijkbaar al een teken aan de wand was. Het bestuur had de lat precies wel héél hoog gelegd.
Anderlecht hield nochtans KRC Genk, Antwerp én AA Gent af in de competitie. Blijkbaar analyseerde het bestuur vooral dat RSCA beter had moeten dan Union SG. Genk en Antwerp hadden/hebben veel meer financiële middelen dan Paars-Wit, Union SG kende een uitzonderlijk seizoen. Antwerp gaf 30 miljoen euro aan transfers, terwijl de kern van Genk 55 miljoen euro kostte. Dan laten we Club Brugge nog buiten beschouwing. Club Brugge is immers een ploeg die Anderlecht inzake kwaliteit en financiën over een heel seizoen simpelweg (nog) niet kan bekampen. In onderlinge matchen is dat wél het geval, maar een seizoen is meer dan vier matchen.
BOZE FANS
Het vertrek van Kompany brengt de onrust bovendien weer helemaal terug. Er was rust rondom de club en de progressie was op én naast het veld merkbaar. De leiding brengt die onrust nu terug, al zullen ze dat ook wel beseffen. Het grootste gedeelte van de fans is woedend en we voorspellen nu al gezangen voor Kompany – hij werd elke thuismatch toegezongen door de eigen aanhang - bij de eerstvolgende duels. Kompany hield net zoals, bij de vorige grote crisis tussen 1995 en 2000, Zetterberg (op het veld) en Verschueren (naast het veld) de aanhang rustig. Verbeke en Vandenhaute konden in de luwte werken, maar moeten nu in de spotlights treden. Je kan een nieuwe coach niet dàt werk laten doen van Kompany. Zij zullen nu de eerste verdedigingsgordel moeten worden, zoals Verschueren en Van Holsbeeck dat in het verleden deden. De druk neemt daardoor ook toe op hen.
JEUGD EN TRANSFERS
Het vertrek van Kompany gaat ook invloed hebben op de transferperiode, want de aanwezigheid en de overtuigingskracht van Kompany bij dergelijke dossiers mogen niet worden onderschat. Zo lieten jongens als Zirkzee, Kouamé, Gomez, Nmecha en anderen eerder al vallen dat ze na een gesprek met Kompany meteen waren overtuigd. Anderlecht heeft momenteel geen vedetten meer en met Kompany verloor het zijn laatste. Het verloor ook nog eens de man die bijzonder nabij betrokken was met de jeugdopleiding. Zo zagen we in ‘Mauve’ dat Kompany zelfs sprak met schooldirecteuren en hij was aanwezig bij de vergaderingen met de jeugdtrainers. Zij zullen zich ook vragen stellen over de plannen met de jeugd, maar die worden verder gezet. Neerpede blijft het belangrijkste.
Maakte de ex-topverdediger geen fouten? Tuurlijk wel. Zijn wissels waren dit seizoen te voorspelbaar geworden, maar het was bijvoorbeeld ook een feit dat net die wisselspelers vaak scoorden. Bovendien communiceerde hij soms iets té positief. Kompany maakte echter progressie, samen met het bestuur, en daarom is de scheiding bijzonder vreemd. Voor beide partijen was een verdere samenwerking nog het beste geweest, maar het water was te diep. Dat beide partijen uit elkaar gingen als het verwachtingspatroon voor komend seizoen niet hetzelfde was, was wel logisch. Het was dan geen goede basis om op verder te bouwen. Toch is het zonde voor Kompany en Anderlecht.
De club was in de huidige staat immers nog niet klaar om een volgende fase in te gaan, terwijl Kompany ook nog die laatste stappen als topcoach in spe kon zetten. Anderlecht is nog niet terug Anderlecht, al is/was het wel goed op weg. Inzake stabiliteit zet Anderlecht een grote stap achteruit, het valt te hopen voor het bestuur dat ze volgend jaar wel een prijs pakken. Die druk hebben ze zichzelf door het vertrek van Kompany opgelegd. Om met de gevleugelde woorden van Michael Jordan af te ronden: “There is no ‘i’ in team, but there is in win.” Aan het bestuur om met het team volgend jaar wél prijzen te pakken nu de grootste naam weg is.
CR
LEES OOK: Club Brugge krijgt gouden raad: “Niet zoals Anderlecht…”
