Arne Decraene
Alfred Schreuder heeft zijn debuut als coach van Club Brugge niet gemist. Mede dankzij enkele cadeaus van de Truiense defensie nam Blauw-Zwart in een leeg Jan Breydel immers vlot met 2-0 de maat van STVV. En dat zonder smaakmaker Noa Lang, geschorst na zijn rode kaart vlak voor de winterstop. Volgende week is de Nederlander er echter gewoon weer bij, en moet Schreuder dus op zoek naar een manier om zijn landgenoot in te passen. Met mogelijk zowaar niemand minder dan diens maatje Charles De Ketelaere als kind van de rekening.
Het afgelopen jaar schitterde het Brugse duo goudhaantjes geregeld zij aan zij, een aantal dagen geleden beten ze dan weer samen in het zand op het Gala van de Gouden Schoen. Terwijl Lang nog eventjes moet wachten vooraleer hij de stemgerechtigden hun ongelijk kan proberen te bewijzen, kreeg De Ketelaere daartoe zaterdag reeds de kans. Eentje die hij meteen ook met beide handen greep. Met zijn tiende doelpunt van het seizoen zette de youngster zijn ploeg namelijk op weg naar de zege. Nochtans vatte hij dit keer niet langer post als diepste man voorin. Die taak was opnieuw gereserveerd voor Bas Dost, in samenwerking met met Ruud Vormer auteur van de tweede treffer. Philippe Clement keek vanuit Monaco wellicht met een dubbel gevoel mee.
TERUG NAAR 3-5-2
Volgende week op bezoek bij Standard, vorig seizoen nog het toneel voor Lang zijn debuut bij Club, is de Oranje enclave van Schreuder compleet. Zelfs zonder hun gemeenschappelijk verleden bij Ajax bestaat er geen twijfel over dat de dribbelkont dan terug aan de aftrap verschijnt. Op welke positie is daarentegen een ander paar mouwen. Voor zijn vuurdoop in de Jupiler Pro League koos Schreuder voor een 3-5-2 formatie, een recept waarmee Ivan Leko en nadien tijdelijk ook Clement recent succes boekten in Jan Breydel. En heel wat sleutelfiguren dus al onder de knie hebben. Tijdens de winterstage werd er bovendien druk geoefend op het systeem, net zoals op een 4-3-3 variant. Schreuder, die zelf de term 'veldbezetting' verkiest, hamert net als zijn voorganger dan ook op tactische flexibiliteit.
Het maakt het vraagstuk omtrent zijn plan van aanpak in Luik er alleen maar groter op. Durft de nieuwe trainer het aan om daar alweer te sleutelen aan zijn opstelling, die tegen STVV het gewenste resultaat opleverde? Het voetbal was niet altijd even sprankelend, maar ondanks zijn opleiding in de Hollandse school gaf Schreuder reeds toe dat de organisatie momenteel op de eerste plaats komt. Hoewel de ruimtes op het middenveld en de rug van de verdediging bijwijlen nog steeds waren, gaf Blauw-Zwart geen kansen weg en hield het eindelijk nog eens de nul. Missie geslaagd. Daarnaast is experimenteren in de eerste weken sowieso zelden een goed idee. Club heeft net nood aan standvastigheid, én bovenal geen tijd meer te verliezen. Zowel in de competitie als in de beker breken er belangrijke weken aan.
PLAATS VOOR LANG
Te beginnen in Sclessin, waar het dus uitkijken wordt naar het elftal dat Schreuder de wei in stuurt met Lang van de partij. In de formule van zaterdag zien we hem alvast niet op zijn eentje de volledige flank bestrijken. Winteraanwinst Tajon Buchanan, die een degelijke indruk naliet en zich plichtbewust van zijn taken kweet, was af en toe wel érg laag terug te vinden. Defensief werk dat Lang veel minder ligt. Dat de Canadees bij zijn debuut aan de linkerkant mocht opdraven, met aan de overzijde de opvallend aanvallende Clinton Mata, lijkt trouwens een motie van wantrouwen richting Eduard Sobol. Schreuder paste bewust voor de voor de hand liggende optie om hem op links, Buchanan rechts en Mata op de plek van Brandon Mechele rechts in het trio achterin, een positie die hem als gegoten past, te posteren.
In de rug van Dost was er voor De Ketelaere dan weer een vrije rol weggelegd, een wisselwerking die meteen haar vruchten afwierp. Alleen is het tevens de enige plaats waar Lang in deze formatie uit de voeten kan. Een mogelijke oplossing bestaat er uiteraard in om Dost alweer aan de kant te schuiven. De Ketelaere komt dan terug diep in de punt terecht, met Lang in steun: een combinatie die eveneens uitstekend werkt. Net als Vormer krijgt de goalgetter onder zijn landgenoot echter opnieuw volop zijn kans, vertrouwen dat beiden tegen STVV allerminst beschaamden. Net daarom lijkt een wijziging aan de veldbezetting evenmin aan de orde. Om Lang in te passen én ruimte te maken voor een linksachter, moet Schreuder – die amper één wissel doorvoerde – dan tenslotte al twee titularissen laten vallen.
SUBTIELE SCHREUDER
En dat terwijl er nu al geen plek was voor Éder Balanta, voor nieuwjaar nochtans een van de absolute sterkhouders bij de landskampioen. Ook nog eens Mats Rits opofferen is dus van tafel. Lang, Dost, De Ketelaere, Buchanan, Vormer én Hans Vanaken allemaal samen in de ploeg passen, lijkt zo een haast onmogelijke opdracht. Of toch. Na afloop van vorig seizoen gaf De Ketelaere, tot dan vooral als winger ingezet, aan liever meer centraal te spelen. Een wens die Clement nadien met plezier inwilligde, zij het enigszins verrassend als diepe spits. Met succes, want bovenop zijn sterke prestaties vindt de rijzende ster alsmaar vlotter de weg naar de netten. Recent liet CDK dan ook nogmaals verstaan zich het best in zijn sas te voelen weg van de flanken. Een boodschap die ook Schreuder blijkbaar begrepen heeft.
Nadat hij hem in Marbella al op de positie van Vanaken uitprobeerde, gebruikte de nieuwe coach het toptalent nu als schaduwspits. Min of meer dezelfde rol die hij af en toe bij de Rode Duivels vervult. Net als Roberto Martinez lijkt Schreuder dan ook niet echt een speerpunt te zien in De Ketelaere, zo getuigt tevens het feit dat Daniel Pérez voor het eerst sinds augustus op de bank plaatsnam als back-up voor Dost. Gevraagd naar de kwestie draaide de kersvers trainer kort na zijn aanstelling gezwind rond de pot. "Als Charles af en toe op de negen moet spelen, zal hij dat doen", klonk het. Tussen de lijnen lezen we evenwel dat hij andere plannen voor ogen heeft. "Charles kan op minstens vier posities aan de bak. Ook op het middenveld, als nummer acht of zelfs op de zes", aldus Schreuder verder nog.
PECH VOOR CDK?
Stuk voor stuk centrale posities: precies naar de zin van zijn nieuwe poulain. Desalniettemin reikt diens polyvalentie, een van zijn voornaamste troeven, veel verder dan de as en het offensief compartiment alleen. Zoals Lang in een recent interview terecht opmerkte speelde De Ketelaere vorig seizoen in de Champions League namelijk een dijk van een partij als linksachter tegen Borussia Dortmund. Zelf staat hij niet te popelen om de zijlijn af te draven, maar anders dan zijn aanvalspartner beschikt de linkspoot dus wel over de nodige discipline én het vereiste volume om in het systeem van Schreuder als fullback te fungeren. Aangezien die geen vertrouwen lijkt te hebben in Sobol, om nog te zwijgen van zomerflop Faitout Maouassa, ziet hij zich op de linkerflank misschien wel genoodzaakt om zich tot CDK te wenden.
Een noodoplossing die eigenlijk niemand wil, want met het oog op een zo hoog mogelijke transfersom is ook Club er meer bij gebaat dat De Ketelaere hoger op het veld uitblinkt. In een poging alle wapens gezamenlijk aan de aftrap te krijgen, lijkt het – helaas voor Mechele, in dat geval kind van de rekening – echter de enige optie. De korte termijn primeert momenteel in Westkapelle, Blauw-Zwart heeft snel nood aan resultaten wil het zich voor de derde maal op rij tot landskampioen kronen – en als het kan in één klap de dubbel meegraaien. Schreuder heeft dan ook geen tijd te verliezen in zijn zoektocht naar de ideale mix, liefst met het maximum aan aanvallend geweld tussen de lijnen. Daarbij dreigt De Ketelaere tegen zijn zin dus toch weer op de flank te belanden. Slachtoffer van zijn eigen polyvalentie.
LEES OOK: 'Harde realiteit' bij Genk: "Worden ze niet vrolijk van"
