Arne Decraene
Start-ie, of start-ie niet? Het is nog maar eens de hamvraag bij Club Brugge in aanloop naar een belangrijke wedstrijd. Onderwerp is natuurlijk andermaal Ruud Vormer, door de meeste kranten en waarnemers toch weer aan de aftrap verwacht wanneer Blauw-Zwart het woensdagavond voor de tweede keer in enkele dagen tijd opneemt tegen KRC Genk. Al ziet het er alsmaar meer naar uit dat Philippe Clement een nieuwe rol voorziet voor zijn aanvoerder.
De voorbije weken werd er al heel wat gepalaverd over de huidige status van Vormer, een hetze die begon toen hij midden september 90 minuten op de bank bleef zitten tegen PSG. Een voorbode van wat komen zou, want na enkele invalbeurten verscheen de 33-jarige Nederlander in de Champions League louter op bezoek bij Manchester City – toen Éder Balanta geschorst was – aan de aftrap. Thuis tegen RB Leipzig kwam Vormer wederom zelfs niet tussen de lijnen, hoewel de fans al vroeg zijn naam scandeerden. Wellicht wou Clement niet nog meer olie op het vuur gooien door de licht ontvlambare tribunes hun zin te gunnen. Helaas werd Vormer aldus enigszins slachtoffer van zijn eigen populariteit, waarna de speculaties over de 'gebroken band' tussen coach en kapitein alleen maar toenamen.
MISVERSTAND
Niet verwonderlijk, want dat Vormer niet gelukkig rondloopt wanneer hij minder aan de bak komt is geen geheim. Dat gaf Clement zopas ook nog eens toe, al haalde hij in één adem tevens een gesprek aan tussen beiden dat tijdens de voorbereiding plaatsvond. De publiekslieveling werd er toen al op gewezen dat hij niet langer alles zou spelen, alleen was het blijkbaar niet helemaal duidelijk wanneer hij dan precies plaats moest ruimen. Vormer ging ervan uit dat er op de cruciale momenten nog steeds op hem gerekend werd, terwijl hij uitgerekend op het kampioenenbal zijn plek moest afstaan aan Mats Rits – die zoals gewoonlijk eveneens schippert tussen bank en basis in Jan Breydel. De voornaamste reden: Vormer zijn toenemend gebrek aan loopvermogen en duelkracht, vroeger nochtans twee van zijn troeven.
Waar de voormalig Gouden Schoen in zijn hoogdagen nog kilometers vrat alsof zijn leven ervan afhing, en harde tackles schering en inslag waren, heeft hij het vandaag veel lastiger om de ruimtes te belopen of duels te beslechten. Dat werd in de recente competitieduels tegen Standard en vooral KV Mechelen, toen hij tot veler verbazing aan de rust in de kleedkamer bleef, nog eens pijnlijk geïllustreerd. In zekere zin is de hele heisa rond de status van Vormer trouwens overdreven: op 15 speeldagen stond hij 12 keer aan de aftrap, tegen Charleroi en OH Leuven – vlak na de teleurstelling tegen PSG – ontbrak de middenvelder met een achillespeesblessure. Pas hersteld begon hij de week nadien in Anderlecht op de bank. Zondag in Genk werd Vormer in eigen land dus eigenlijk pas voor het eerst echt gepasseerd.
DIEPTEPUNT
De stelling dat hij niet enkel in Europa, maar tevens in de toppers tot bankzitter werd gedegradeerd gaat dan ook niet volledig op. Zo maakte het Club-icoon tegen Antwerp, een week nadat hij met twee doelpunten tegen KV Kortrijk zijn gram had gehaald, nog de 90 minuten rond. Net zoals tegen Zulte Waregem, Beerschot, AA Gent, Kortrijk en STVV. In de overige wedstrijden haalde Clement hem wel geregeld opvallend vroeg naar de kant, met zijn wissel tegen KV Mechelen dus als dieptepunt. Ondanks de collectieve verbazing een logische keuze, want andermaal kwamen Hans Vanaken en vooral Balanta te vaak in ondertal te staan. Vormer dook dan wel een paar keer gevaarlijk op voor het Mechelse doel, door zijn afgenomen volume verwaarloosde de viervoudig international weer zijn verdedigende taken.
Niet dat de tank volledig leeg is, zo bewees hij nog onder meer op de Bosuil, maar op constante basis haalt Vormer dus niet langer het niveau van weleer. Zijn traptechniek is weliswaar nog steeds op peil, en op stilstaande fases blijft hij daarmee een belangrijke joker – zeker omdat voor het overige haast niemand bij Blauw-Zwart in staat lijkt een goede hoekschop of vrije trap af te leveren. Dat werd zondag in Genk nogmaals gedemonstreerd. Tien minuten nadat hij Balanta was komen aflossen, schilderde Vormer er een corner op het hoofd van mede-invaller Federico Ricca. Anderhalve maand geleden in Kortrijk, toen de aanvoerder ook al met de voeten sprak, borstelde hij dan weer zelf een vrije schop tegen de netten. In totaal staat de teller in de Jupiler Pro League nu op vier goals en drie assists: geen onaardige cijfers.
STATISTIEKENJAGER
Het probleem is echter dat de bijdrage van Vormer de voorbije maanden te zeer beperkt bleef tot die statistieken, waar hij ook duidelijk naar op jacht ging. Al te vaak bleef de Nederlander voorin hangen, wachtend op zijn moment, en limiteerde hij zich louter tot wat rondstrooien met passes. De passie en strijdlust, ooit nog handelsmerken van de eeuwige winnaar, ontbraken. Met als gevolg dat de ruimtes op het middenveld onoverbrugbaar werden, de linies meermaals te ver uit elkaar vielen en Club vooral in de omschakeling defensief kwetsbaar bleek. Misschien stond zijn fysiek niet beter toe, en is het dus geen kwestie van motivatie of mentaliteit. Ondanks zijn onmiskenbare verdiensten in het verleden was Vormer evenwel hoe dan ook meer deel van de oorzaak dan de oplossing voor de dip in Jan Breydel.
Hoewel het hem heel wat kritiek opleverde, is het dus niet onlogisch dat Clement besloot om in te grijpen. Ook in offensief opzicht leek Vormer immers al een tijdje niet meer de oude. Zijn statistieken stonden dan wel nog enigszins op peil, van zijn gekende diepgang was nauwelijks nog sprake. Waar de Brugse aanjager vroeger continu de achterlijn haalde of infiltreerde voor doel, vanwaar hij vervolgens de beslissende pass of trap verzorgde, gebeurde dat nu nog slechts sporadisch. Voor een stuk uit angst voor de weg terug, inspanningen die op zijn oude dag alsmaar zwaarder beginnen te wegen? Akkoord, de evoluties van Noa Lang en Charles De Ketelaere speelden ongetwijfeld mee een rol, net zoals de gewijzigde tactiek van Clement – waar op rechts Clinton Mata tegenwoordig voor meer impulsen zorgt.
REFERENTIEMATCHEN
Desalniettemin bleef Vormer dus niet alleen op defensief vlak in gebreke. Behalve dan tegen Kortrijk én zopas in Genk, toen hij telkens niet zomaar nog steeds een wapen op stilstaande fases bleek. In die eerste referentiematch scoorde Vormer tevens na een slimme run zonder bal in de zestien, zondag lag hij met een ouderwetse loopactie op de rechterkant ook aan de basis van de gelijkmaker. En bijgevolg dus de knappe remonte van de landskampioen met een man minder. Een opluchting voor Clement, voor wie er flink wat druk op de ketel stond, én bij uitbreiding heel Club. Het grote gelijk van Vormer, klonk het hier en daar bovendien. Hij redde op de manier niet enkel het vel redde van de coach met wie het naar verluidt niet meer botert, maar dwong die in één klap zijn eigen positie in ere te herstellen.
Alhoewel. Zondag hield Clement reeds koppig vast aan zijn principes door Ignace Van der Brempt na diens zwakke vertoning tegen Leipzig opnieuw het vertrouwen te gunnen. Een keuze die bijna faliekant uitdraaide. Toch vertelde de trainer tijdens zijn persbabbel niet teveel te willen sleutelen aan zijn plan. Of er daarin nu plots wél plaats is voor Vormer, die ondanks alle geruchten rond zijn persoon zondag mee voorop ging in de strijd, lijkt dan ook nog maar de vraag. Clement loofde zijn aanvoerder wel voor diens sterke en gretige invalbeurt, maar vond niet dat hij de boel liet kantelen. "Onze dynamiek zat de hele tijd goed", klonk het namelijk. Nochtans moest Club de controle in de beginfase toch vooral aan Genk laten, en was het enkel tussen de goal van Vanaken en rode kaart voor Van der Brempt dominant.
KAPITEIN AAN KANT
Nadien etaleerde Blauw-Zwart inderdaad wel een groot strijdershart, en sleepte het met veel inzet en overgave alsnog een onverhoopte overwinning in de wacht. Kernwaarden die hoog in het vaandel worden gedragen in Westkapelle, precies waarom de beeltenis van Vormer daar binnenkort ongetwijfeld mee op de muur tussen een aantal andere iconen prijkt. Zondag toonde hij nog eens waarom de leuze No Sweat/No Glory hem op het lijf geschreven is, al blijkt het stilaan toch te moeilijk om dat week na week voor de volle 90 minuten op te brengen. Dan gaat een rol als supersub hem in deze fase van zijn carrière misschien wel beter af. Als er in Genk één ding duidelijk werd, is het tenslotte wel dat de kapitein van het Brugse schip bijwijlen nog altijd het roer in handen kan nemen. Zeker wanneer alle zeilen moeten worden bijgezet in stormachtig weer.
Nu zich nog schikken in een plaats op de achtergrond voor de rest van de rit, in plaats van daar voor muiterij te zorgen. Zijn stem wordt nog steeds gehoord in de kleedkamer , nieuwkomers en jonkies dragen de mondige Nederlander op handen. Net als veel van zijn toekomstige muurgenoten kan Vormer op dat gebied nog een belangrijke taak vervullen in de nadagen van zijn carrière, en zo nog een vervolg breien aan zijn actieve loopbaan in Jan Breydel – waar hij ook nadien werkzaam wil blijven. Op het veld wenkt daarentegen alsmaar meer de status van luxe-invaller, en moet hij vooral in toppers waarin Club minder haar wil kan opleggen en het spel moet ondergaan dan maar vanaf de bank zijn impact laten gelden. Zondag wierp dat plan in Genk alvast haar vruchten af. Benieuwd of Clement enkele dagen later voor hetzelfde recept kiest, of luistert naar de publieke opinie en Vormer toch maar weer aan de aftrap dropt – en Rits dus wellicht opnieuw het kind van de rekening wordt. De beste stuurlui staan alleszins aan wal.
LEES OOK: Patrick Goots voorspelt: droomscenario Antwerp in 2026?
