Arne Decraene
Met nog 17 dagen tot de aftrap in Rome kan het aftellen richting het Europees Kampioenschap helemaal beginnen. Ook bij VoetbalNieuws neemt de EK-koorts stilaan toe. De komende dagen stellen wij u daarom reeds voor aan de 24 landen die vanaf 11 juni op zoek gaan naar eeuwige glorie. Vandaag is het de beurt aan Groep C, waarin Nederland, Oekraïne, Oostenrijk en Noord-Macedonië de degens kruisen.
SELECTIES
Anders dan Roberto Martinez slankte Frank de Boer zijn kern niet meteen af tot de vereiste 26 pionnen. Liever houdt de Nederlandse bondscoach 34 namen achter de hand. Daarbij geen Noa Lang, maar wel Steven Berghuis, Steven Bergwijn, Donyell Malen, Cody Gakpo, Anwar El Ghazi en de gecontesteerde Quincy Promes als opties op de flanken. Behalve de winger van Club Brugge, én Ryan Babel, laat De Boer dus tevens schoonzoon Calvin Stengs links liggen. Voor de goals moet echter vooral Memphis Depay zorgen, die met zijn 23 stuks nipt aanvoerder Giorgino Wijnaldum aftroeft als topschutter van deze generatie. Ook in de overige linies beschikken onze noorderburen, zelfs zonder Virgil van Dijk, over een gezonde mix van ervaren rotten en toptalenten. Alleen de kwaliteit tussen de palen blijft enigszins een vraagteken.
Andriy Shevchenko beperkt zich voorlopig zelfs tot een 35-koppige lijst, mét vier 'Belgen'. Links achterin zijn de plekjes duur voor Eduard Sobol (Club Brugge) en Bogdan Mykhaylichenko (Anderlecht), Yevhen Makarenko (KV Kortrijk) en Roman Yaremchuk (AA Gent) maken eveneens nog kans. Naast oude bekende Ruslan Malinovskyi doen in Brugge verder een pak namen een belletje rinkelen, want Dynamo Kyiv vaardigt 14 (!) spelers af. Shakhtar Donetsk stelt het met vijf internationals minder. Andere blikvangers zijn onder meer het Premier League-duo Oleksandr Zinchencko (Man City) en Andriy Yarmolenko (West Ham), na Shevchenko all-time topscorer. Samen met Yevgen Konoplyanka, derde op die lijst, en doelman Andriy Pyatov, goed voor 96 caps, is hij een van de anciens tussen het aanstormend geweld.
Bij de Oostenrijkers moet Frank Foda straks nog vier kandidaten teleurstellen. Peter Zulj viel eerder al af, niet verwonderlijk gezien de Bundesliga-weelde op het middenveld. In totaal waren maar liefst 20 van de 30 geselecteerde spelers vorig seizoen actief op het hoogste niveau in Duitsland, met David Alaba (Bayern München) uiteraard als uithangbord. Uit de eigen competitie viste Foda zo slechts vier kanshebbers op. Een van de vreemde eenden in de bijt is Marko Arnautovic, tegenwoordig in China aan de slag. Met 26 doelpunten is hij met voorsprong dé goalgetter van deze generatie, qua aantal optredens doet enkel verdediger Aleksander Dragovic – 89 interlands – twee eenheden beter. Al lijkt met Sasa Kalajdzic, 16 keer trefzeker voor Stuttgart en een van de jeugdige talenten in de ervaren kern, de opvolging verzekerd.
Tot slot is er nog het nobel onbekende Noord-Macedonië, waar Igor Angelovski wél in één keer door de zure appel heen beet. Met uitzondering van Ivan Trickovski, ex-Club Brugge en Waasland-Beveren, Aleksandar Trajkovski, ex-Zulte Waregem en KV Mechelen, en Gjoko Zajkov, tribuneklant in Charleroi, komen evenwel slechts weinig van de 26 gelukkigen ons bekend voor. Al is er natuurlijk ook nog Igor Pandev, recordinternational én topschutter aller tijden – met Trajkovski op plaats zeven en twee. Toch staan de Macedoniërs niet zomaar op het EK. Zo hebben ze met Eljif Elmas, een 21-jarige spelmaker die geregeld mag invallen bij Napoli, een grote belofte in huis. En staat er op links met Ezgjan Alioski en Enis Bardhi, titularissen bij Leeds en Levante, een stevige tandem. Alles bij elkaar zeker geen vogel voor de kat.
KWALIFICATIES
Dat bewees Noord-Macedonië reeds door zich als enig land uit Pot 5 door de kwalificaties te worstelen. In Groep G liet het met een 14 op 30 al Slovenië, Israël en Letland achter zich, maar de tweede plaats ging nog naar … Oostenrijk – dat met vijf punten meer enkel Polen voor zich moest dulden. Dankzij het vangnet van de Nations League, en zeges in de play-offs van Divisie D tegen Kosovo en Georgië, werd de eerste deelname alsnog een feit. Oekraïne pakte op zijn beurt uit met een stunt door in Poule B, waartoe tevens Servië, Luxemburg en Litouwen behoorden, middels een fraaie balans van 20 op 24 voor titelhouder Portugal te eindigen. Met één puntje minder nestelde Nederland zich ten slotte achter Duitsland, maar voor Noord-Ierland, Wit-Rusland en Estland als nummer twee in Groep B.
FIFA-RANKINGS
Gezien de weg die het bewandelde om toernooi te bereiken, hoeft het niet te verbazen dat Noord-Macedonië als laagst geklasseerde ploeg aan de eindfase begint. Op de FIFA-ranking pronkt het land pas op plaats 62, tussen Congo en Slovenië. Aan de andere kant van het spectrum bevindt Nederland zich op de zestiende stek, naar Oranje normen weliswaar nog steeds niet bijster indrukwekkend. Een trede daaronder voelt Oostenrijk (23) de hete adem van Oekraïne (24) in de nek. Opgeteld vertegenwoordigt het viertal in Poule C zo een totale rangschikking van 125, veruit de slechtste score. In dat opzicht lijkt dit dus de zwakste groep.
EK-PALMARES
Al zorgt de geringe waardering voor Noord-Macedonië, dat zoals gezegd voor het eerst van de partij is, vanzelfsprekend voor een enigszins vertekend beeld. Ook de historische prestaties van Oostenrijk en Oekraïne, gastlanden in achtereenvolgens 2008 en 2012, op het EK laten echter te wensen over. Beide landen geraakten in hun vorige twee deelnames – wat Oekraïne betreft de voorbije twee edities, Oostenrijk miste de trein in 2012 – niet verder dan de groepsfase. Nederland was in het verleden dan weer een vaste klant in de knock-outs. In 1976, 1992, op eigen bodem in 2000 én vier jaar later haalden onze noorderburen telkens de halve finale, in 1988 was het zelfs raak. De laatste tijd ging het echter bergafwaarts, met achtereenvolgens een exit in de kwartfinale, poules en vijf jaar geleden zelfs reeds in de kwalificaties. Nu is Nederland er voor de tiende keer bij: alleen Spanje en Duitsland doen beter.
PROGNOSE
Na de blamages van de afgelopen jaren, ook het WK in Rusland zag Oranje aan zich voorbijgaan, zijn de Nederlanders klaar om terug te slaan. In hun groep zijn ze alvast favoriet, al wordt het toch opletten geblazen. Oekraïne bleek in de voorronde al een ploeg om in de gaten te houden, met een gevaarlijke mix van doorwinterde oudgedienden, spelers op de piek van hun kunnen als Malinovskyi én aanstormende toppers. Hetzelfde geldt in zekere zin voor Oostenrijk, dat nog net iets meer rekent op de métier van haar op elkaar ingespeelde kern. Te duchten concurrenten dus, terwijl ook het zwakke broertje Noord-Macedonië uit de hoek kan komen. Toch beschikt Nederland vooraf uiteraard over de beste papieren, en lijken Oekraïne en Oostenrijk de strijd om het tweede en mogelijk ook derde ticket te zullen beslechten. Een dubbeltje op zijn kant, dat misschien net iets meer naar Oostenrijkse zijde overhelt.
LEES OOK: Jan Boskamp doodziek: “Dit had iedereen zien aankomen”
