Arne Decraene
Roberto Martinez mag tevreden zijn. Een experimentele uitgave van de Rode Duivels pakte tegen Wit-Rusland uit met stevige 8-0 cijfers, waarmee het eerste drieluik richting het WK van volgend jaar in Qatar op een positieve noot werd afgesloten. Gezien de op z'n zachtst gezegd bescheiden sterkte van de tegenstander vallen er voorts echter weinig conclusies te verbinden aan de schietoefening in Leuven. Al krijgen we misschien toch stilaan zicht op hoe de 23-koppige EK-selectie er binnen een paar maanden precies zal uitzien.
Tenminste, indien de bondscoach zich werkelijk hoeft te beperken tot het gebruikelijke aantal spelers. In het kader van de coronacrisis en drukke kalender ijvert hij samen met enkele collega's momenteel namelijk voor een uitbreiding van de kernen tot 26 of zelfs 27 internationals. Het zou de lastige keuze er voor Martinez, die naar eigen zeggen liefst 35 uitverkorenen op hun wenken wil bedienen, alleszins iets eenvoudiger op maken. Al vallen door de huidige weelde aan Belgische voetballers met talent zelfs dan onvermijdelijk nog altijd een handvol waardige kandidaten uit de boot. Zij hoeven de schouders volgens de selectieheer daarom weliswaar nog niet te laten hangen "Binnen 18 maanden is er alweer een WK. Wie er straks niet bij is, moet naar het grotere plaatje kijken", klonk het dinsdagavond laat.
CDK, YARI & SAMBI OUT
Yari Verschaeren, Sambi Lokonga en Charles De Ketelaere mogen hun blik alvast op Qatar werpen. Het jeugdige trio van Anderlecht en Club Brugge nam tegen Wit-Rusland opnieuw niet eens plaats op de bank, nadat ze eerder ook tegen Wales en in Tsjechië tot de tribune werden veroordeeld. Hoewel de bondscoach graag oog heeft voor de toekomst, lijkt de kans dus klein dat een van binnenkort tot de 23 – waar we nog steeds vanuit gaan – gelukkigen behoort. Nochtans heeft Martinez een uitgesproken boontje voor Verschaeren, terwijl De Ketelaere net over het soort 'unieke profiel' beschikt waar hij de mond vaak van vol heeft – én als linkspoot een streepje voor kan hebben. Desalniettemin liggen zij net als Lokonga, wiens debuut voorlopig nog werd uitgesteld, vandaag blijkbaar allerminst in polepositie.
Natuurlijk komt daar de komende maanden mogelijk nog verandering in, bijvoorbeeld door een sterke finish van Verschaeren met Anderlecht. In aanloop naar het uitgestelde toernooi kan er dan ook nog heel wat gebeuren, en blijft het afwachten wie in juni fit en in vorm is. Al lijkt dat laatste voor een pak trouwe soldaten van Martinez minder van tel. Onder de lat mogen Thibaut Courtois en Simon Mignolet hun ticket alleszins boeken, Koen Casteels krijgt normaal gezien de voorkeur op Thomas Kaminski als derde doelman. Achterin ligt naast Toby Alderweireld, Jan Vertonghen, Thomas Vermaelen en Jason Denayer duidelijk ook Dedryck Boyata nog altijd in de bovenste schuif, terwijl op het middenveld Leander Dendoncker, Youri Tielemans, Kevin De Bruyne zonder ongelukken van de partij zullen zijn.
DOKU & TROSSARD IN
Op de flanken geldt hetzelfde voor Thomas Meunier, Timothy Castagne, Thorgan Hazard en wellicht Yannick Carrasco, die wegens een blessure niet in actie kwam. Die laatste twee vormen tevens opties in de pocket, waar Dries Mertens een certitude blijft. Tel daarbij nog spitsen Romelu Lukaku en de al even onvermijdelijke Michy Batshuayi, en 18 plaatsen zijn reeds bezet. Zónder rekening te houden met Axel Witsel en Eden Hazard, samen goed voor maar liefst 216 caps. Als de geblesseerde controleur en aanvoerder Martinez met hun aanwezigheid verblijden, toch het scenario waar heel de natie op hoopt, blijven er volgens de huidige reglementen dus zelfs maar drie uitnodigingen over. Althans, tot dinsdag in Leuven. Ondanks de hapklare brok, dwongen daar twee aanvallers hun selectie immers definitief af.
Nadat ze eerder al goed op weg leken om de Spanjaard te overtuigen, bestaat er nu nog weinig twijfel over dat Jérémy Doku en Leandro Trossard het offensief compartiment van Martinez zullen vervoegen. Zélfs indien de oudste Hazard tijdig klaar wordt gestoomd. Het tweetal blonk per slot van rekening uit tegen de weerloze Wit-Russen, waarmee ze hun kandidatuur nogmaals in de verf zetten. Allebei zijn ze alleszins in staat om een wedstrijd open te breken, een kwaliteit die ook als invaller handig van pas komt. Bovendien benadert Trossard het meest van alle Belgen het profiel van Hazard, terwijl Doku – samen met de wat oudere Tielemans – meer dan De Ketelaere of zijn ex-ploegmaats bij Anderlecht hét uithangbord van de volgende lichting vormt. Van alle jonkies bezit hij dan ook veruit de beste papieren.
SLECHTS ÉÉN VACATURE
Het resultaat is dus wel dat er, mits er geen uitzondering op het aantal deelnemers wordt toegestaan én iedereen fit geraakt, nog maar één kostbare vacature overschiet. Mét tal van sollicitanten voor die functie. De promotie van Doku en Trossard lijkt alvast slecht nieuws voor een heleboel gegadigden. Om te beginnen dus De Ketelaere en Verschaeren, maar ook Adnan Januzaj – die zijn kansen weliswaar gaaf hield met zijn invalbeurt. Hij lijkt evenwel pas in aanmerking te komen indien Hazard ontbreekt. Vermits de diensten van diens broer Thorgan en Carrasco op die manier voorin minder benodigd zijn, dalen daarmee ook flankspelers als Nacer Chadli, Alexis Saelemaekers en Thomas Foket verder in de pikorde. Die eerste behoort nochtans tot de oudgedienden aan wie Martinez doorgaans loyaal blijft.
Met een ondermaatse prestatie tegen Wales zette hij zichzelf echter buitenspel, terwijl Saelemaekers geen enkele keer van de bank kwam. Mocht de bondscoach toch een beroep willen doen op een extra fullback, lijkt de in Tsjechië gretig ingevallen Foket dus zowaar eerste keuze. Al kan het viertal Meunier, Castagne, T. Hazard en Carrasco evenzeer gewoon volstaan. Dezelfde redenering trekken we door naar de defensie, waar Brandon Mechele net zo goed in Brugge kon blijven. Nochtans komt het einde van de Gouden Generatie sinds het afhaken van Vincent Kompany in deze linie het snelst in zicht. Het vaste trio Vertonghen, Vermaelen en Alderweireld is opgeteld exact 100 jaar oud, waarbij vooral de fysieke toestand van die laatste zorgen baart. Een euvel dat Marc Wilmots op het EK 2016 reeds zuur opbrak.
VANAKEN VERSUS PRAET
Sindsdien werd de spoeling evenwel niet veel dikker, en dus ziet het ernaar uit dat ook Martinez bereid is de gok nogmaals te wagen. Bij gebrek aan (linksvoetige) alternatieven Denayer en Boyata als enige wisselopties dus, met Dendoncker die eveneens achterin uit de voeten kan – zoals hij dinsdag nog eens kort mocht bewijzen. Indien we hem als verdediger beschouwen, zoals zijn coach Nuno Espirito Santo dat geregeld doet bij Wolverhampton, zijn de drie posities ook daar dubbel bezet. Bijgevolg lijkt een bijkomende middenvelder de meest aangewezen zet. In dat opzicht leverden Hans Vanaken, ei zo na goed voor een hattrick, en Dennis Praet in Leuven nog eens hun visitekaartje af. Beiden blijven zo met elkaar in balans liggen, tenminste als Witsel present tekent. Zo niet, maken ze allebei een reële kans.
Wanneer de Rode Duivels dominantie tegen een op papier mindere tegenstander nastreven, wat zeker in de vroege fase van het toernooi normaal gezien het geval zal zijn, draagt het duo alleszins meer bij dan een draver als Dendoncker die voor de defensie blijft. Vanaken en Praet leggen tenslotte bijna net zoveel kilometers af, maar spelen daarbij vaker vooruit en duiken frequenter op tussen de linies of in de zestien. Dat de onuitgegeven tandem net als Trossard nu voor hun eerste treffer(s) in het nationaal shirt wist te tekenen, was alvast de kers op de taart na een overtuigende prestatie. Tegen, nogmaals, een weinig ontzagwekkende opponent. Toch lieten beide middenvelders, die van nature gewend zijn om wat hoger op het veld te opereren, wederom zien ook lager in de as van waarde te kunnen zijn.
RECEPT VAN RUSLAND
Het maakt de door te hakken knoop er voor Martinez, die wie weet tevens nog over Marouane Fellaini kan beschikken, er niet bepaald gemakkelijker op. Waar zowel Doku als Trossard allicht zelfs mits de aanwezigheid van Hazard op een EK-ticket mogen rekenen, lijkt die combinatie voor Vanaken en Praet namelijk veel minder vanzelfsprekend. Zélfs als Witsel verstek geeft, hoewel hun kansen dan uiteraard wel gevoelig stijgen. Desalniettemin blijft ook Christian Benteke, die als breekijzer andere capaciteiten dan Lukaku en Batshuayi bezit, een interessante joker om achter de hand te houden. Al stelde Martinez hem voor het WK in 2018 al eens teleur, toen de bondscoach trouwens besloot om ook Divock Origi geen plek te gunnen in zijn 23-koppige kern. En zo met slechts twee spitsen afzakte richting Rusland.
Als hij die lijn doortrekt, mag Benteke ondanks zijn knappe goal tegen Wit-Rusland dus opnieuw fluiten naar een uitnodiging. In vergelijking met toen gingen Kompany, Fellaini en Mousa Dembélé na hun bronzen medaille op (internationaal) pensioen, van de overige 20 namen verwachten we dat Chadli en Januzaj hun plaats verliezen aan Castagne en Doku. Kompany werd reeds vervangen door Denayer, terwijl Martinez met Trossard een van de twee afgezwaaide middenvelders lijkt in te ruilen voor een flankspeler. Reden te meer dus om het laatste postje aan Vanaken of Praet te schenken, want anders wordt de spoeling in de as plots toch vrij dun. Bovendien trekken beiden zich daar net als Fellaini en Dembélé moeiteloos op diverse posities uit de slag. Al zijn het vanzelfsprekend wel heel andere types.
HOPEN OP LUXEPROBLEEM
Ook ten opzichte van elkaar, al hebben ze met hun vista, oog voor ploegmaats, prima balbehandeling, loopvolume, strakke pass en scorend vermogen tevens een pak eigenschappen gemeen. Toch is Praet beweeglijker, sneller de op korte ruimte en steviger in het duel, terwijl Vanaken vooral zijn rust, kopbalsterkte en killerinstinct in de box als troeven kan voorleggen. Stuk voor stuk kwaliteiten die de Rode Duivels goed kunnen gebruiken. Een uiterst lastig dilemma dus, waarop we het antwoord na de zondagswandeling tegen Wit-Rusland nog steeds schuldig moeten blijven. Aan het tweetal om hun glansrollen van dinsdag door te trekken bij Leicester City en Club Brugge, en zo niet alleen mekaar maar ook Martinez het vuur aan de schenen te leggen. Of bij slecht nieuws voor Witsel, dan wel een uitbreiding van het aantal plekjes in de selectie, allebei van de partij te zijn. Laten we vooral duimen voor dat laatste scenario, én tevens hopen op een fitte Hazard. Zo niet, komen ook de overige bovenvermelde namen weer in beeld. Dan toch maar liever een luxeprobleem.
LEES OOK: 'Bondscoach-bom: België kiest voor opvallende naam'
