Wachten op Hans Vanaken. Na zijn eerder opgelopen corona-besmetting kwam de tweevoudige Gouden Schoen ondertussen al iedere speelminuut in actie bij Club Brugge. Maar voorlopig kan Vanaken nog niet aanpikken op zijn oorspronkelijk niveau. 

TIEN DAGEN

Club Brugge heeft flink geleden door het corona-virus. De uitschakeling in de Europa League was een serieuze domper, maar ook de bekernederlaag tegen Standard was een rechtstreeks gevolg van die corona-bom. De huidige competitieleider recupereerde ondertussen alle besmette spelers, waaronder ook sterkhouder en spelmaker Hans Vanaken. De tweevoudige Gouden Schoen was niet meteen ziek door zijn opgelopen besmetting, Vanaken vertoonde enkel milde symptomen.



Maar zoals de regelgeving vereist, moest Hans Vanaken verplicht in quarantaine vertoeven. Bijna twee weken kon Club Brugge niet rekenen op zijn 28-jarige middenvelder, en dat liet zich ook voelen op het veld – vooral dan tegen Dinamo Kiev. Op aanraden van de dokter mocht Vanaken tien dagen niets doen, en dat is moeilijk voor een topsporter slash marathonman. Thuis bleef hij toch kalmpjes in beweging: op de fiets en op de loopband. Ongedwongen en gematigd.

GEEN 90 MINUTEN 

Op dinsdag 2 maart verscheen Hans Vanaken terug op het trainingsveld van Club Brugge, samen met onder meer de andere gerecupereerde spelers Stefano Denswil, Matej Mitrovic en Noa Lang. “Zij zijn beschikbaar voor de selectie voor de match tegen Standard”, verklaarde Philippe Clement amper één dag later. Op donderdag 4 maart stond namelijk de kwartfinale van de Croky Cup gepland tegen de Rouches. Vanaken had toen amper drie trainingsdagen in de benen.



“Wie al dan niet start, die knopen heb ik al doorgehakt. Van hen verwachten we echter niet dat ze 90 minuten aankunnen”, vervolgde Philippe Clement op zijn perspraatje. Na een lange inactiviteit, tien dagen in het geval van Hans Vanaken, leek Clement geen al te grote rol klaar te hebben voor zijn belangrijke middenvelder. Logisch ook. Vanakens wedstrijdritme en basisconditie nam af tijdens zijn tien dagen quarantaine, en daardoor zou hij vatbaarder zijn om (spier)blessures op te lopen.

SURPRISE VAN CLEMENT 

Gelet op de importantie om dit seizoen de dubbel te winnen, zeker na de uitschakeling in de Europa League tegen Dinamo Kiev, was de kwartfinale van de beker tegen Standard zowat de match van het jaar voor Club Brugge. Dat bleek bijvoorbeeld omdat Philippe Clement enigszins verrassend Hans Vanaken aan de aftrap bracht tegen de Rouches. Noa Lang startte weliswaar op de bank. Een eerder logische zet omdat de Nederlander toch meerdere dagen ziek was van zijn opgelopen corona-besmetting, terwijl Vanaken enkel milde symptomen toonde.



Stefano Denswil en Matej Mitrovic, de andere COVID-gerecupereerde spelers, bevonden zich respectievelijk op de invallersbank en op de tribune. Daarmee was Hans Vanaken ook de enige herstelde speler die de bekerwedstrijd vanaf minuut één mocht aanvangen. Maar verrassend genoeg liet Philippe Clement hem ook de ganse wedstrijd staan. Met blessuretijd incluis haspelde Vanaken in Luik dus in totaal 102 speelminuten af. Met een gebrekkige voorbereiding en tien dagen inactiviteit is dat best wel opmerkelijk en zeker niet te onderschatten. 

ONZICHTBAAR IN LUIK

Op Sclessin werd het al snel duidelijk dat Hans Vanaken nog niet de oude was. Hij had na zijn tien dagen verplichte rust ook nog maar drie trainingsdagen verwerkt. En daarom mochten de wedstrijdverwachtingen in eerste instantie niet te hoog liggen. Bovendien waren ook de wedstrijdomstandigheden tegen Standard overigens niet ideaal voor de technische onderlegde Vanaken. Club Brugge en Standard maakten er een erg bitsig duel van, met veel fysieke duels en inzet. Niet meteen de forte van Vanaken.



In de bekermatch tegen Standard viel Hans Vanaken vooral op door zijn minder rendement en dito impact. Hij vond zelden de juiste oplossing, legde een opvallend lage passing-zuiverheid aan de dag en vormde geen enkele dreiging tegen de ploeg van Mbaye Leye. Een vroegtijdige vervanging door Philippe Clement werd dan ook verwacht, maar de coach van Club Brugge liet de tweevoudige Gouden Schoen bikkelen tot het bittere eind. Uit noodzaak of volgens het vooropgesteld plan?

HONGER 

Tijdens zijn tiendaagse inactiviteit heeft Hans Vanaken onvermijdelijk een achterstand opgelopen qua basisconditie, intensiteit en wedstrijdritme. Dat was alleszins te merken in de bekermatch tegen Standard. Daarbij kan de vraag gesteld worden of het wel zo'n goede beslissing was om Vanaken de ganse wedstrijd te laten uitspelen: zo wordt het risico op blessures namelijk verhoogd. Een meer stelselmatige inbreng van Vanaken zou wellicht een betere optie zijn voor de lange termijn.



Maar na zijn tiendaagse afwezigheid stond Hans Vanaken echter zélf te popelen om terug orde op zaken te stellen. Als je het hem vraagt, dan speelt hij zowat elke wedstrijd en elke minuut ervan. Bovendien heeft Vanaken nog het één en ander recht te zetten bij zijn criticasters. Dit seizoen kreeg de dubbele Gouden Schoen namelijk opvallend veel kritiek te slikken, ondanks zijn nog steeds toonaangevende prestaties en invloed bij Club Brugge.

RISICO  

Vorig weekend tegen Zulte Waregem verscheen Hans Vanaken opnieuw aan de aftrap. En opnieuw speelde hij elke seconde. “Een rustige en goeie overwinning. Meer moet dat niet zijn”, verklaarde hij meteen na afloop van die match. Qua intensiteit en moeilijkheidsgraad was de partij tegen Essevee van een veel minder niveau dan tegen Standard, maar opnieuw kon Vanaken niet uitblinken. “Tijdens de match valt het nog mee, maar nadien voel ik dat ik nog niet dezelfde feeling en conditie heb. Het matchritme moet terugkomen.”

Ondertussen haspelde Hans Vanaken 197 speelminuten af in één week tijd, om helemaal correct te zijn in vier dagen, maar voorlopig valt er nog geen positieve lijn te constateren in zijn prestaties. In de wedstrijden tegen Standard en Zulte Waregem kon hij bijvoorbeeld geen enkele doelpoging tussen de palen mikken. Zo'n negatieve reeks overkwam hem dit seizoen nog maar drie keer. Maar daarnaast blonk Vanaken vooral uit door zijn afwezigheid. Amper een geslaagde dribbel, een dreigende pass en geen kansencreatie.



Door zijn gebrek aan wedstrijdritme presteert Hans Vanaken tegenwoordig niet zoals vanouds. We begrijpen Philippe Clement dat hij zijn middenvelder zo snel mogelijk terug op niveau wil krijgen, en daarom liet de coach Vanaken 197 minuten spelen in vier dagen tijd. Daarmee loopt Vanaken wel het risico om snel opgebrand te raken, want na tien dagen platte rust overstappen naar een intensief niveau zorgt ongetwijfeld voor een veeleisende fysieke impact op de speler. Anderzijds wordt Vanaken door zijn gebrek aan ritme ook beperkt in zijn sportieve impact op de ploeg. En dat kan ook in het kopje spelen van de geboren winnaar Vanaken.