Arne Decraene
De huidige Gouden Generatie van de Rode Duivels loopt stilaan op haar laatste benen, en dus maakt Roberto Martinez werk van de opvolging. Daarvoor kijkt de bondscoach niet enkel naar de aanstormende lichting bij onze nationale jeugdelftallen, maar houdt hij de deur open voor eenieder die in aanmerking komt om de Belgische kleuren te verdedigen. Zo werden de voorbije dagen Pascal Struijk en Adrien Truffert, een Nederlander en Fransman die in ons land het levenslicht zagen, gelinkt aan een naturalisatieproces. Zij zijn volgens Martinez echter niet de enigen witte raven op zijn radar. Wij gingen op zoek naar nog een aantal andere namen die daar mogelijk opduiken.
"Er zijn nog twee of drie andere spelers die we proberen te overtuigen, maar ik zal hun namen niet onthullen. Ze spelen op posities waar het voor ons nodig is om jonge spelers te ontwikkelen", liet de bondscoach zich ontvallen nadat de interesse in Struijk publiek werd gemaakt. Een van die targets is dus Truffert, net als Struijk nochtans een nobele onbekende voor de doorsnee voetballiefhebber in België. Ook de overige kandidaten zijn wellicht dus geen gerenommeerde namen in onze contreien. Op basis van de criteria die Martinez aanhaalde, met name jong en inzetbaar op een van de pijnposities – vooral achterin en op de linkerkant – bij de Rode Duivels, wisten wij desalniettemin nog een paar potentiële doelwitten te identificeren die in ons land geboren werden of kans maken op een Belgisch paspoort.
Pascal STRUIJK (21, CV, Leeds)
De man waar het allemaal mee begon. Als kind van Nederlandse ouders zette Pascal Struijk zijn eerste stapjes in Deurne, alvorens als peuter terug naar onze noorderburen te verhuizen. Volgens de laatste update van Martinez ligt zijn hart bijgevolg bij Oranje, waar de concurrentie achterin nochtans niet gering is. Hoewel hij dus niet snel op een telefoontje van Frank de Boer hoeft te rekenen én recent zijn Belgisch paspoort aanvroeg, zal de rijzige verdediger er tijdens de volgende interlandperiode daarom zeker nog niet bij zijn. "Wat niet betekent dat zijn dossier gesloten is", aldus Martinez. Logisch, want een linkspoot om op termijn recordinternational Jan Vertonghen op te volgen kunnen de Rode Duivels best gebruiken. Dan staat Struijk, sinds december vaste titularis bij Leeds in de Premier League, alvast verder in zijn carrière dan het iets oudere Anderlecht-duo Hannes Delcroix (22) en Elias Cobbaut (23).
Adrien TRUFFERT (19, LA, Rennes)
De tweede naam die opdook, al bestempelt de bondscoach een selectie voor Adrien Truffert eveneens nog als "te vroeg". Wél zijn er gesprekken gaande met de jonge ploegmaat van Jérémy Doku, die dit seizoen indruk maakt in diens rug. De linksachter van Stade Rennes kan evenwel ook hoger uit de voeten, ideaal dus om de hele linkerflank te bestrijken Martinez zijn 3-4-3 – waar momenteel haast uitsluitend rechtspoten voorhanden zijn. Truffert werd aan het begin van deze eeuw geboren in Luik, maar streek via een omweg in Engeland al vlug opnieuw neer in Frankrijk. Net als Struijk in Nederland schopte hij het daar tot jeugdinternational, met dat verschil dat de tiener vandaag nog actief is bij de U21. Om hem uit handen te houden van Les Bleus, waar de luxe op zijn positie in vergelijking met de Rode Duivels hem weliswaar kan afschrikken, moet er inderdaad dus kort op de bal worden gespeeld.
Christian MAKOUN (21, CV, Inter Miami)
Vermoedelijk de derde optie over wie Martinez het had. Christian Makoun doet wellicht nog minder een belletje rinkelen dan de twee namen hierboven, behalve dan misschien bij volgers van de lagere regionen in ons voetbal. Daar speelde zijn gelijknamige Kameroense vader immers jarenlang bij onder meer Cercle Brugge, met als gevolg dat ook zijn zoon de Belgische nationaliteit bezit. Zelf zag Makoun Junior nochtans het levenslicht in Venezuela, waar hij het tot aanvoerder van de nationale jeugdelftallen schopte en nog geen drie jaar geleden zelfs weggeplukt werd door niemand minder dan Juventus. Doorbreken lukte echter niet in Turijn, en ook bij Inter Miami in de MLS probeert de polyvalente verdediger annex defensieve middenvelder zich tegenwoordig in de basis te knokken. Desalniettemin beschikt de 21-jarige linkspoot, weliswaar een kop kleiner dan Struijk, over wat Martinez “een interessant profiel” zou noemen.
Andreas PEREIRA (25, CM, Lazio)
We vermelden graag Ilas Chair (23, QPR) en Sofian Kiyine (23, Salernitana), twee middenvelders van Marokkaanse komaf. Al brachten zij wel het merendeel van hun jeugd in België door, vooraleer zoals wel meer talenten – vaak ook met buitenlandse roots – het hazenpad te kiezen. Kiyine is trouwens eigendom van Lazio, tevens de huurclub van Andreas Pereira. Als zoon van Marcos Pereira, ex-spits van onder meer Lommel en STVV, werd hij geboren in Duffel. Nog voor zijn tiende verjaardag trok de middenvelder evenwel naar PSV, nog wat later ingeruild voor het grote Manchester United. Daar zit hij toch maar mooi aan 75 optredens, al lijkt zijn carrière nu wel wat te stagneren. Of er nog een vervolg komt op zijn ene cap voor Brazilië valt dus af te wachten. Vermits het een oefenduel betrof, mag Pereira alvast nog switchen. Misschien kan een toekomstige tandem met Youri Tielemans in de as hem wel bekoren?
WANDERSON (26, RB, Krasnodar)
Martinez moet Pereira dan dus wel zien te overtuigen. Wanderson daarentegen solliciteerde vorig jaar zélf naar een stek bij de Rode Duivels. Net als Pereira, en ook Junior Edmilson overigens, is hij de zoon van een Braziliaanse ex-voetballer in ons land. Wamberto schitterde rond de eeuwwisseling in Luik bij Seraing en Standard, om na een periode bij Ajax vervolgens terug uit te bollen in België. Wanderson bleef echter in Amsterdam, alvorens zijn vader toch te volgen naar Beerschot. Daar zette de winger zijn eerste stappen in het profvoetbal, waarna het via Lierse, Granada en een geslaagde passage bij RB Salzburg richting Rusland ging. Krasnodar telde maar liefst acht miljoen voor hem neer, 16 goals en 19 assists in 120 wedstrijden later wordt de waarde van Wanderson op 11 miljoen geschat. Een potentiële opvolger voor Dries Mertens rechts voorin, waar de opties misschien minder talrijk zijn dan ze lijken?
OVERIGE PISTES
Pereira en Wanderson zijn wat ons betreft nog net jong genoeg om deel uit te maken van de volgende generatie, voor Alpaslan Öztürk (27) komt die eventuele kans wellicht net te laat. De verdediger van Göztepe wisselde in de jeugd tussen de nationale elftallen van België en Turkije, maar heeft nog steeds geen enkele officiële interland achter zijn naam. Als rechtspoot lijken er met onder andere Brandon Mechele (28), Jason Denayer (25), Zinho Vanheusden (21) en Sebastiaan Bornauw (21) in de breedte evenwel voldoende opties voor de nabije én verre toekomst voorhanden. Daarnaast opperden we hierboven reeds namen als Edmilson, Chair en Kiyine. In dat rijtje kunnen we vanzelfsprekend nog een resem van spelers met een gelijkaardig profiel plaatsen, al lijkt vooral Chair momenteel wel de belangrijkste. Tot slot keken we nog naar een aantal érg jonge talenten, zoals de 16-jarige Diego Moreira – zoon van voormalig Standard-smaakmaker Almami Moreira – die recent naar Benfica verhuisde en eerder al de Belgische U15 inruilde voor de Portugese U16. Hun toekomst is vandaag echter hoogstens op de achtergrond aan de orde.
LEES OOK: Het is zover: Dries Mertens spreekt het grote woord uit
