Arne Decraene
Odilon Kossounou, Charles De Ketelaere, Ignace Van der Brempt, Youssouph Badji en Thomas Van den Keybus. Een kwartier lang stond Club Brugge in de gemakkelijke zege tegen OH Leuven met maar liefst vier tieners en één speler die pas in januari zijn twintigste verjaardag vierde tussen de lijnen. Het resultaat van een jarenlang project, zo wist interim-coach Rik De Mil na afloop te vertellen. Een bijzondere, doch doordachte woordkeuze?
Als trainer van Club NXT weet De Mil weet maar al te goed tot wat de Brugse jonkies allemaal in staat zijn. Dankzij de formatperikelen na de coronastop van vorig seizoen mocht hij met zijn troepen dit jaar in 1B aantreden, een meevaller in de gestage professionalisering van de jeugdwerking bij Blauw-Zwart. De eerste stappen daartoe werden reeds gezet in het voorjaar van 2010, een jaar voor de intrede van Bart Verhaeghe als voorzitter. In de schaduw van Jan Breydel begon Club toen aan de bouw van een modern jeugdcentrum, dat vandaag nog altijd dienst doet voor de jonge garde.
WESTKAPELLE & TRAINEES
De beloften daarentegen verhuisden ruim anderhalf jaar geleden mee naar het spiksplinternieuwe Basecamp in Westkapelle, waar ook de A-kern haar intrek nam. Het past in de visie van Verhaeghe en Vincent Mannaert om de lijnen tussen de hoofdmacht en U23 korter te maken. Ondanks de gevestigde status van de toenmalige Club Academy als een van de beste opleidingen in het land, die tal van spelers op het hoogste niveau voortbrengt, blijkt de doorstroming naar het eerste elftal immers toch nog een ander paar mouwen. Slechts weinigen kunnen gedurende een langere periode hun stempel drukken.
Om daar verandering in te brengen voert Club in de zomer van 2015 het concept van de zogenaamde 'trainees' in: beloften die vanaf de start van de voorbereiding op regelmatige basis ervaring mogen opdoen bij de grote jongens. Voorlopig weliswaar nog geen doorslaand succes, hoewel op die manier met pakweg Thibault Vlietinck en Loïs Openda toch reeds een aantal jongeren tijdelijk door wisten te breken bij de A-kern. Tot op heden maakten de twee uitgeleende jeugdproducten daar echter nog niet bepaald meer faam dan hun vele voorgangers. Al lijkt het geloof in Openda zeker nog niet opgegeven.
VAN CLEMENT TOT HOEFKENS
Tal van anderen schoten tekort, Daouda Peeters koos dan weer voor een avontuur bij Juventus. Toch wordt de werkwijze ook vandaag nog in stand gehouden, met vorige zomer Noah Aelterman, Siemen Voet, Senne Lammens en Van den Keybus die mochten proeven van het echte werk. Die eerste trekt straks wel naar Groningen, terwijl Voet mét aankoopoptie aan KV Mechelen werd verhuurd. Hij kreeg in 2019 ook al eens zijn kans van Philippe Clement, samen met onder andere De Ketelaere, Van der Brempt en Maxim De Cuyper. Een beslissing die vooral bij CDK in mum van tijd zijn vruchten afwierp.
De youngster werd tegen PSG voor de leeuwen gegooid en bestormde sindsdien in recordtempo het Belgisch voetbalfirmament, De Cuyper stond tweemaal aan de aftrap tegen Manchester United terwijl Van der Brempt en Van den Keybus nu ook al voor respectievelijk de negende en vierde keer minuten kregen. Een belangrijke rol is daarbij uiteraard weggelegd voor Clement, die in het verleden eveneens al zijn bijdrage leverde. Na zijn promotie van de U23 tot assistent fungeerde hij namelijk jarenlang als bindmiddel tussen de beloften en hoofdmacht, een taak die Carl Hoefkens vandaag ter harte neemt.
VISSEN IN BREDERE VIJVERS
Via diverse acties probeert Club dus de doorstroming vanuit de eigen opleiding te ondersteunen. Even belangrijk is echter de rekrutering van jong talent. Daarvoor blijft Blauw-Zwart deels inzetten op het scoutingsapparaat, dat met onder meer Kossounou en Noa Lang recent weer goud ontdekte. Waar zij zich evenwel reeds in een iets duurdere categorie bevinden, werden nobele onbekenden als Badji, Ibrahima Fofana, Formose Mendy en Daniel Pérez voor een appel en een ei in huis gehaald. Vaak zelfs rechtstreeks vanuit hun thuisland in Afrika of Zuid-Amerika. Mannaert en co zien niks over het hoofd.
Daarnaast gaat Club tevens in eigen land op jacht, zelfs bij de concurrentie. Zo plukte het Mathis Servais en Mohamed Cissé, twee jonkies die recent hun eerste contract kregen, bijvoorbeeld weg bij Charleroi. Noah Mbamba kwam dan weer over van Genk, Thomas Mukendi ruilde net als Openda destijds Standard in voor Brugge en Van der Brempt is afkomstig uit het Antwerpse. De fiere koploper beperkt zich dus niet langer tot de vrij beperkte vijver in West-Vlaanderen en omstreken, maar wil de beste talenten uit heel België aan zich binden. Al komen De Ketelaere en Van den Keybus wél vanonder de kerktoren.
VOORBEELD AAN ANDERLECHT
Het doet allemaal wat denken aan de manier waarop Anderlecht uitgroeide tot – met voorsprong – de beste opleidingsclub in onze competitie. Met een mix van vroeg ontdekte buitenlanders, zoals vroeger pakweg Chancel Mbemba, Dieumerci Mbokani, Fernando Canesin en nu Kristian Arnstad, en Belgisch talent dat ook op latere leeftijd de rangen nog vervoegt. We denken dan aan iemand als Dennis Praet, die net zoals Francis Amuzu in de huidige kern pas op zijn zestiende afzakte naar Neerpede. Al zijn er zowel in heden als verleden ook tal van voorbeelden die (veel) eerder de Paars-Witte kleuren droegen.
Het moet tegenwoordig zowat het enige punt zijn waarin Club nog het onderspit delft voor de eeuwige rivaal uit Brussel, waar ze op die troefkaart rekenen om uit de malaise te geraken. Toch ziet het er dus naar uit dat de landskampioen alle zeilen bijzet om ook die laatste kloof te dichten, waarna enkel het heikele stadiondossier nog een doorn in het oog van Verhaeghe zal vormen. Gezien de tegengestelde richtingen die beide ploegen de laatste jaren uitgaan, valt het ondanks de rijke traditie alvast niet uit te sluiten dat in de toekomst alsmaar meer toptalenten Westkapelle boven Neerpede zullen verkiezen.
INTEGRATIE NAAR A-ELFTAL
Rest natuurlijk nog de stap naar het eerste elftal. "Ons jarenlange project werpt zijn vruchten af. Club gelooft in de jeugd, maar die moet uiteraard op de juiste manier gebracht worden", aldus De Mil na de zege tegen OH Leuven. Een al dan niet bewuste sneer naar het deels noodgedwongen project van Vincent Kompany in Anderlecht, waar tieners en sterkhouders die nog vrij groen zien achter de oren zonder veel sturing rondom hen de boel eigenhandig moeten rechthouden. Dan lijkt het in de geoliede machine van Blauw-Zwart, met tal van ervaring tussen én naast de lijnen, toch eenvoudiger integreren.
Al kunnen we evengoed stellen dat het lastiger is om door te breken bij de landskampioen, en er daar op een andere manier net zoveel druk op de jongste schouders komt te staan. Zij moeten het minder zelf forceren, maar dienen wel mee te draaien op een hoger niveau en te voldoen aan strengere eisen. Dat het na een aantal mindere beurten dan een tijdje kan duren vooraleer je nog eens een kans krijgt, mochten onder meer Badji en De Cuyper reeds ondervinden. In tegenstelling tot hun leeftijdsgenoten in het Lotto Park moeten de Brugse jonkies dus elke kans grijpen en mogen ze geen steken laten vallen.
TALENT IN DE WACHTKAMER
Het zelf forceren is trouwens wel wat Van der Brempt deed tegen OHL, met een actie die we pakweg Amuzu nog niet vaak zagen maken. Zijn doelpunt was een combinatie van kracht, snelheid, functionele techniek en overzicht, zaken waar het in Anderlecht veelal aan mankeert. Zelfs bij toppers als Anouar Ait El Hadj en Sambi Lokonga oogt het bijwijlen wel fraai, maar hun acties missen net als zijzelf maar al te vaak efficiëntie, regelmaat en maturiteit. Aspecten van het spelletje die er in Westkapelle blijkbaar wél ingeslepen worden, bovenop de kunstukjes die we De Ketelaere toch al meermaals zagen etaleren.
Vanzelfsprekend heeft Anderlecht wat jonge Belgen betreft momenteel het overtal, hoewel er in Brugge naar verluidt nog heel wat talent in de wachtkamer zit. Zo worden Mbamba, Servais en Cisse Sandra hoog ingeschat, wat natuurlijk geen garanties biedt, en telt Club NXT naast de reeds vermelde namen nog tal van andere tieners met potentieel – zoals de doelmannen Nick Shinton en Senne Lammens. Met zeven punten uit 19 duels levert dat in 1B voorlopig weliswaar weinig resultaat op, al zijn er verzachtende omstandigheden. Zo bedraagt de gemiddelde leeftijd van het basiselftal door de strenge regels amper 18 jaar.
JACHT OP LAATSTE STROHALM
De Mil, die met zijn troepen vorig seizoen overigens nog de titel pakte in de beloftencompetitie, zag bovendien een paar mogelijke pionnen vertrekken nog voor de plannen met Club NXT bekend raakten. Hoe dan ook kunnen de Brugse jonkies hier vooral verder rijpen, waar hun Brusselse tegenhangers nu al vol voor het resultaat moeten spelen. Een luxepositie die er, samen met de bovenvermelde redenen, voor zorgt dat ze in Jan Breydel binnenkort wellicht op nog een pak meer groeibriljanten van eigen kweek kunnen rekenen. Zij het daarom uiteraard nog niet allemaal meteen van De Ketelaere zijn allure.
Kwaliteit blijft dan ook belangrijker dan kwantiteit. Dat laatste hebben ze in Lotto Park alvast op overschot, waarmee we niet willen zeggen dat de recordkampioen geen toekomstige toppers in de rangen telt. Al loopt de beste met De Ketelaere, die na Youri Tielemans, Romelu Lukaku en vele anderen in Anderlecht eindelijk ook in Brugge de kassa eens flink moet doen rinkelen voor een jongen van eigen bodem, misschien toch bij de rivaal rond. Vandaag oogt dus vooral de verzameling aan talent bij Paars-Wit imposanter dan bij Blauw-Zwart. Of dat nog lang het geval blijft, is echter nog maar de vraag. De inhaalbeweging om die laatste strohalm af te snoepen lijkt alleszins ingezet. Aan de Brusselaars om ook hier niet voorbijgestreefd te worden.
LEES OOK: Genk twijfelt plots: totale wending in trainersdossier?
