Als de weersomstandigheden het toelaten, zijn alle ogen zondagmiddag op het Kiel gericht. Daar strijden Beerschot en Antwerp opnieuw om de titel van Ploeg van 't Stad, die na de 3-2 zege op de Bosuil eind oktober vandaag nog aan de Great Old toebehoort. Voorafgaand aan de derby stelden we toen een ultiem elftal samen uit beide kernen. Tijd om onze keuzes nog eens te herzien.
De spelregels blijven daarbij ongewijzigd. Zo kiezen we louter uit spelers die zondag in actie kunnen treden, waardoor een heleboel spelers al niet in aanmerking komen. In vergelijking met onze vorige selectie vallen op die manier om diverse redenen Joren Dom, Tarik Tissoudali (beiden Beerschot), Aurélio Buta, Simen Jukleröd, Faris Haroun én Dieumerci Mbokani (allen Antwerp) af. Wie hun plaats inneemt in de ultieme 11 van 't stad, ontdekt u hieronder.
DM: Mike VANHAMEL (Beerschot)
Onder de lat alvast geen nieuw gezicht. Terwijl de blessure van Jean Butez een keeperkwestie inluidde bij het stamnummer één, stapelt Mike Vanhamel de clean sheets plots op sinds Will Still overnam van Hernan Losada bij de promovendus. Drie stuks op een rij reeds, na slechts eentje in de 22 wedstrijden voordien. Niet dat de 30-jarige aanvoerder, een sporadisch foutje terzijde, veel te verwijten viel. Nu al een clubicoon, die uitgerekend in de derby voor de honderdste keer tussen de palen staat bij de Ratten.
LA: Jordan LUKAKU (Antwerp)
Ondanks de trainerswissels spelen beide teams doorgaans nog steeds met drie – of vijf? – achterin, maar wegens een gebrek aan opties op de flanken pakken wij het hier net iets anders aan. Links in de verdediging haalt Jordan Lukaku het dan nipt van Pierre Bourdin. Hoewel de achtvoudige Rode Duivel nog niet helemaal brengt wat er van hem werd verwacht, zit er wel een stijgende lijn in zijn niveau. Na het afdanken van Jukleröd zullen nu alleszins voldoende kansen volgen om zichzelf weer te bewijzen.
CV: Abdoulaye SECK (Antwerp)
Rechts in het defensieve trio van Antwerp blijkt Abdoulaye Seck, ontbolsterd dankzij Ivan Leko, ook onder nieuwe coach Frank Vercauteren dé rots in de branding. Een sterke beer en imposant figuur, wiens goede voetjes daardoor soms onderschat worden, maar bovenal een trouwe soldaat die dit seizoen bijna geen minuut miste. Daarnaast draagt de 28-jarige Senegalees zelfs voorin zijn steentje bij, met drie goals en twee assists. Een onmisbare schakel dus, die wellicht een trapje hoger meekan.
CV: Frédéric FRANS (Beerschot)
Veel wissels centraal in de achterhoede bij Beerschot, waar Still nu weer Denis Prychynenko vanonder het stof haalde. Hij is echter geschorst. De grootste constante in de achterhoede van de Mannekes, zowel onder Losada als Still, blijft dan ook Frédéric Frans. Op 31-jarige leeftijd is de man met meer dan 200 optredens voor Lierse op de teller beter dan ooit, voornamelijk omwille van zijn ervaring, discipline en ijzeren concentratie. Een verdediger met metier, die erg zelden op grove fouten te betrappen valt.
RA: Ritchie DE LAET (Antwerp)
Uiteraard mag Mister Antwerp himself niet ontbreken. Nog meer dan leeftijdsgenoot Frans, verkeert Ritchie De Laet in de vorm van zijn leven in wat normaal gezien de nadagen van zijn carrière moesten zijn in. Cultheld, boegbeeld, spreekbuis, steunpilaar en bij afwezigheid van Haroun tevens aanvoerder: de tweevoudige Rode Duivel is het allemaal op de Bosuil. Wie weet levert het hem zelfs een terugkeer bij het nationale elftal op. Op basis van zijn recente prestaties zou het alvast lang niet onverdiend zijn.
CM: Ryan SANUSI (Beerschot)
Ons gestoffeerd middenveld opent met een misschien ietwat grijze muis, die evenwel meer aandacht verdient. Ryan Sanusi wordt dan ook niet voor niks 'de Axel Witsel van Het Kiel' genoemd. De 29-jarige Antwerpenaar voetbalt na een carrière in Nederland en Frankrijk, vooral in de tweede afdeling, voor het eerst op het hoogste niveau in België. Niet dat je het eraan zou merken, want als stofzuiger op het middenveld lijkt Sanusi al jaren mee te draaien. Een van de eerste namen op Still zijn wedstrijdblad.
CM: Martin HONGLA (Antwerp)
Nog een 'cadeau' van Leko, want in zijn eerste jaar onder Laszlo Bölöni kwam Martin Hongla amper aan spelen toe. Dit seizoen daarentegen blinkt de 22-jarige Kameroener niet alleen uit als controleur, maar tekent hij af en toe zelfs voor een belangrijk doelpunt. In de competitie zit Hongla zo al aan drie stuks, met tevens twee assists. Belangrijker nog is zijn duelkracht, balvastheid en goeie passing. Een van de weinige spelers in de Antwerpse kern waar Luciano D'Onofrio allicht de jackpot voor zal vangen.
CM: Ismaila COULIBALY (Beerschot)
Een enigszins vergelijkbaar type, die voor nieuwjaar nog veel meer indruk maakte. Sindsdien loopt het allemaal net iets minder bij Ismaila Coulibaly, wat niet wegneemt dat de jonge Malinees onmiskenbaar bol staat van het talent. Defensief een kraan, en terwijl voorin goed voor vijf treffers. Kracht, snelheid, loopvermogen, techniek en een prima trap: de huurling van Sheffield is het volledige pakket. Zoals wel meer middenvelders met zijn profiel die in ons land de revue passeerden voorbestemd voor de top.
RB: Lior REFAELOV (Antwerp)
Zoals gezegd hebben we weinig opties op de flanken, en dus kiezen we voor twee 'valse' wingers. Op rechts komt zo Lior Refaelov te staan. De kersvers Gouden Schoen beleeft op 34-jarige leeftijd zijn tweede jeugd, met intussen 10 goals en vijf assists in 31 matchen – waaronder enkele cruciale bijdrages in de Europa League. Wie weet zorgt de Israëliër zo zelf voor een afscheid in schoonheid, want een terugkeer naar zijn thuisland wenkt. Toch maar een nieuw contract aanbieden, zouden we dan denken.
LB: Raphael HOLZHAUSER (Beerschot)
Aan de overkant is het dan uiteraard de beurt aan runner-up Raphael Holzhauser, die net als Refaelov overigens sinds eind november een beetje minder op dreef is. Desalniettemin veroverde de ervaren Oostenrijker met de fluwelen linker en al even flegmatieke stijl vele harten tijdens zijn eerste maanden in 1A. Bovendien zijn de statistieken nog altijd ronduit oogverblindend, met 11 doelpunten en 12 assists. Goed voor respectievelijk een gedeelde zevende en tweede plaats in die individuele klassementen.
SP: Didier LAMKEL ZÉ (Antwerp)
Wie anders dan Didier Lamkel Zé vormt het speerpunt van ons elftal. Over zijn fratsen is reeds genoeg geschreven, dus laten we ons hier tot het strikt sportieve beperken. Sinds hij van Vercauteren weer mee mocht doen met de A-kern, en prompt in de spits werd gedropt, kroonde de Kameroener zich in vier duels al tweemaal tot matchwinnaar. Zijn kwaliteiten staan dan ook niet ter discussie. Of het echt een goed plan was zal moeten blijken, maar voorlopig prijst Antwerp zich maar wat blij dat LZ7 terug is.
