Arne Decraene
Alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Club Brugge moest het in haar eerste twee wedstrijden van 2021 zonder Hans Vanaken stellen, maar pakte ondanks enkele hete standjes gewoon zes op zes op bezoek bij STVV en Beerschot. Woensdag tegen KV Oostende staat de geschorste draaischijf een laatste keer aan de kant, nadien kan hij in de topper tegen eerste achtervolger KRC Genk zijn rentree maken. Een moment waar heel Blauw-Zwart reikhalzend naar uitkijkt, zou je dan denken. Al lijkt toch niet iedereen daar even van overtuigd.
Nochtans staat het belang van Vanaken voor de koploper niet ter discussie. Bij zijn uitsluiting tegen Eupen op tweede kerstdag kwam de 28-jarige spelverdeler al voor de 131ste match op rij in actie, in totaal zit hij na vijfenhalf jaar op Jan Breydel aan 78 doelpunten en 60 assists in 269 optredens. Cijfers die boekdelen spreken, om dan nog te zwijgen over het wekelijks aantal afgelegde kilometers, verticale passes of gewonnen duels. Niet zomaar een wedstrijdbepalende figuur dus, maar vooral een uiterst betrouwbare kracht die tevens op andere manieren zijn bijdrage levert. En wiens naam coach Philippe Clement, net zoals zijn voorgangers, logischerwijs dan ook steevast als eerste op het bord zet.
VORMDIP VANAKEN
Dit seizoen vormt daarop geen uitzondering, met Vanaken die voorafgaand aan zijn schorsing ondanks de drukke kalender nauwelijks een minuut miste. Een tempo dat de marathonman in principe gerust aankan, hoewel de motor nu enigszins leek te sputteren. Die wat mindere vorm uitte zich ook in de verkiezing van de Gouden Schoen, waar de tweevoudig laureaat voor het eerst sinds 2015 uit de top vier viel. Al heeft dat toch deels met zijn eigen hoge standaarden te maken. Uiteindelijk was Vanaken in de huidige campagne immers nog steeds goed voor vijf goals en zes assists, met ook nog eens drie treffers in de Champions League. In totaal tikte hij voor 2020 af op respectievelijk 12 en zeven stuks.
Lang niet verkeerd dus, wat weliswaar niet wegneemt dat de achtvoudig Rode Duivel wel degelijk een zeldzaam dipje in niveau kende. Zo speelt hij al de hele jaargang veel wisselvalliger dan gewoonlijk, en zweeg zijn kanon in eigen land sinds de zege tegen Anderlecht op 4 oktober. Buiten de norm voor de clubtopschutter van de voorbije twee seizoenen, en dat terwijl de aanwezige spitsen voor nieuwjaar nog altijd niet thuisgaven. Gelukkig voor Club namen in de tussentijd anderen het voortouw. Af en toe Krépin Diatta, maar vooral zomeraanwinst Noa Lang. Zeven goals en drie assists in 13 competitieduels: zelfs zonder publiek in de tribunes, is de kwieke Nederlander nu al de nieuwe lieveling van Jan Breydel.
NEW SHERIFF IN TOWN
Een eer die hij uiteraard wel moet delen met Charles De Ketelaere, het talentvolle manusje-van-alles die bij afwezigheid van Vanaken eindelijk zijn kans krijgt op zijn natuurlijke positie: als nummer 10. Een rij achteruit dus ten opzichte van de laatste matchen in 2020, mogelijk gemaakt door de komst van Bas Dost. De Ketelaere liet toen weten de langverwachte spits voortaan graag van assists te voorzien, een missie waar hij tot dusver wonderwel in slaagt. Bij diens beide doelpunten fungeerde CDK namelijk als aangever. Vermits ook Lang tegen STVV en Beerschot andermaal de weg naar de netten wist te vinden, lijkt een nieuw triumviraat geboren in Brugge. De twee Nederlandse topaankopen, plus De Ketelaere.
Alleen dreigt Clement zo straks voor een luxeprobleem te staan. Wat immers met Vanaken? Natuurlijk biedt het alsmaar vollere schema de komende maanden voldoende ruimte voor rotatie, maar wanneer er toegewerkt moet worden naar een zogenaamde typeploeg staan alle tenoren toch liefst samen aan de aftrap. Niet alleen Dost, De Ketelaere, Lang én Vanaken, maar ook Diatta dus – wiens waarde zelfs op een mindere dag niet te onderschatten valt. Hij is op rechts een zekerheid, net zoals Dost diep in de punt en Lang op de flexibele positie van linksbuiten annex schaduwspits. De concrete invulling hangt dan louter af van de keuze voor een 4-3-3 dan wel 3-5-2, twee systemen die Club beide meester is.
VANAKEN VS CDK
Het vraagstuk situeert zich dus vooral op het middenveld. Daar kijkt Vincent Mannaert stilaan uit naar een opvolger voor Ruud Vormer, maar tot op heden is de aanvoerder verre van versleten. Hem al laten wijken is daarom geen optie. In zijn rug vervult Mats Rits dan weer een subtiele sleutelrol door gaten dicht te lopen en het evenwicht te bewaren. Ondanks de kilometers die Vanaken vreet, zou een trio met louter hem, Vormer én De Ketelaere – en dus zonder Rits – allicht de balans verstoren. Bovendien zou het toch zonde zijn om Vanaken in een lagere positie te duwen. Hoewel hij van daaruit eveneens het spel kan dirigeren, zien we bij de Rode Duivels hoe dat zijn rendement zeker niet ten goede komt.
Liever duikt de koele kikker op in de vijandige zestien, een opdracht die de veel minder doelgerichte De Ketelaere iets anders invult. Hij infiltreert tenslotte vaker met de bal aan de voet, waar Vanaken net zoals Dost vooral leeft van voorzetten. In een opvallend dynamische voorlinie, met zelfs Diatta die af en toe eens de oversteek waagde, was De Ketelaere op Het Kiel verder veelal op de linkerkant terug te vinden. Niet omwille van zijn linkerbeen, want ook Vanaken opereert doorgaans in die zone, al bleek dat nu wel al voor de tweede week op rij een belangrijke troef. Zowel tegen STVV als tegen Beerschot bediende de tiener Dost namelijk met een afgemeten voorzet vanaf links. Een gouden combinatie dus.
KANS VOOR CLEMENT
Eentje waarop Clement kan voortbouwen ook. In de amper 107 minuten die Dost reeds in actie kwam, konden we al zien hoe Club nu veel sneller geneigd is om de bal voor doel te gooien. Een trend die zich alleen maar meer zal doorzetten, zeker wanneer er met Vanaken nog een tweede toren bijkomt. Alleen zijn linksachters Eduard Sobol en Federico Ricca, ondanks hun overige kwaliteiten, beiden niet bepaald specialisten in het trappen van centers. Een kunst waarin CDK duidelijk veel meer bedreven is. Het raspaard bewees bovendien eerder al zich wonderwel uit de slag te trekken als linksachter, met onder meer een glansprestatie tegen Borussia Dortmund. Ook de hele flank kan hij voor zijn rekening nemen.
De oplossing ligt dus voor de hand, hoewel niet iedereen er voorstander van zal zijn om De Ketelaere naar achteren te trekken. Per slot van rekening verliest zelfs hij daar veel van zijn kwaliteiten, en is het ook voor zijn marktwaarde interessanter om hem voorin uit te spelen. Aanvallers brengen nu eenmaal meer op dan verdedigers. Op korte termijn passen de puzzelstukjes op die manier echter het best in elkaar, en staat die simpele ingreep Clement toe om al zijn wapens tegelijk in de strijd te gooien. Tenminste, als de polyvalente jonkie zijn kunnen op de voor hem toch vreemde positie kan bevestigen. Zo ja, kan het zelfs toekomstgericht wel eens een interessante switch voor zijn carrière betekenen.
WISSEL V/D WACHT
Niemand die eraan twijfelt dat De Ketelaere het ook hoger op het veld ver kan schoppen, maar hij zou alvast niet de eerste aanvaller zijn die omgeschoold wordt tot flankspeler. Met in Brugge uiteraard Thomas Meunier als schoolvoorbeeld. Een extra troef voor CDK is dan natuurlijk zijn linkerbeen. Tel daarbij de schaarse alternatieven voor bondscoach Roberto Martinez op de linkerflank, en een halfjaar als back kan de Belofte van het Jaar zomaar een EK-ticket opleveren. Idealiter schakelt Clement dan terug om naar een 3-5-2, al zou De Ketelaere zich gezien de doorsnee dominantie van Blauw-Zwart in de meeste partijen ook in een 4-3-3 voldoende offensief kunnen uitleven. Steun is er alleszins genoeg.
Wie weet kan Club op die manier zelfs alsnog gehoor geven aan de vermeende interesse in Ricca en enkele miljoenen opstrijken, volgende zomer wacht dan weer een beslissing rond Sobol. Door de komst van Dost moeten zij mogelijk plaats ruimen voor een linkspoot met een betere voorzet, een rol die na woensdag allicht opnieuw voor De Ketelaere is weggelegd. Club Brugge vernieuwt, met Dost als speerpunt en CDK en Lang als troonopvolgers van Vormer en Vanaken. Alleen is hun cyclus – zeker in het geval van die laatste, tenzij hij toch nog naar het buitenland wil – verre van rond. De geruisloze wissel van de wacht moet dus nog even wachten. In de tussentijd is het aan Clement om alles te doen passen.
LEES OOK: Genk blijft kwakkelen: Hayen krijgt heldere opdracht
