De toekomst is aan de jeugd. Nergens in België krijgt die leuze tegenwoordig meer bijval dan in het Lotto Park en Sclessin, waar Anderlecht en Standard min of meer in hetzelfde schuitje zitten. Twee topclubs met financiële problemen, die deels noodgedwongen mikken op een gelijkaardige manier om uit de malaise te geraken: inzetten op jong talent van eigen kweek. Maar wie beschikt op dat vlak nu eigenlijk over de beste papieren?
Beide ploegen tellen door hun eensgezinde strategie alleszins een heleboel tieners in hun kern. Zeven stuks in Luik meer bepaald, tegenover maar liefst negen bij de Brusselaars. Na aftrek van de 607 minuten voor de vertrokken Jérémy Doku, gunde Philippe Montanier dit seizoen wel al ongeveer 300 minuten meer (1.745 versus 1.451) aan spelers jonger dan 20 jaar dan Vincent Kompany bij Anderlecht. Sportief gezien levert dat tot dusver nagenoeg exact hetzelfde resultaat op, want na 13 speeldagen bedraagt het verschil in de stand tussen de twee aartsrivalen amper één puntje. Wanneer ze elkaar straks in de ogen kijken, staat er zoals gewoonlijk dan ook weer heel wat op het spel. Afwachten welke tieners voor de leeuwen worden gegooid, én wie na verloop van tijd het meeste geld in het laatje brengt. In de tussentijd stellen wij graag een ultieme XI op uit het jonge geweld langs weerskanten.
DM: Bart VERBRUGGEN (18, Anderlecht)
Arnaud Bodart (22) is net iets te oud, en dus openen we ons elftal met de enige speler zonder ervaring op het hoogste niveau. Op basis van zijn reputatie krijgt Bart Verbruggen zo de voorkeur op ploegmaat Rik Vercauteren. De jonge Nederlander werd zopas opgepikt bij NAC Breda, waar landgenoot en Paars-Witte keeperstrainer Jelle ten Rouwelaar reeds met hem samenwerkte en de jeugdinternational alvast als groot talent werd aanzien. Als derde doelman moet hij allicht wel nog even wachten op zijn debuut, tenzij er nu zonder Hendrik Van Crombrugge ook nog iets met Timon Wellenreuther gebeurt natuurlijk.
RA: Hugo SIQUET (18, Standard)
Rechts achterin heeft Hugo Siquet niet veel meer minuten achter de kiezen: 127 stuks om precies te zijn. Drie weken terug mocht het kind van de club, al sinds de U8 bij Standard, in Polen na rust op links een zwakke Nicolas Gavory vervangen. Enkele dagen later kreeg hij tegen Antwerp een basisplaats als rechtsback. Zijn vrij kleine gestalte bleek een nadeel bij de rake kopbal van Lior Refaelov, maar met een prima hoekschop gaf Siquet wel aanleiding tot de late gelijkmaker. Tot onvrede van de fans zit hij nu echter niet in de selectie. Net zomin als de nog veelzijdigere Anouar El Hadj bij Anderlecht trouwens.
CV: Killian SARDELLA (18, Anderlecht)
Wie daar wél weer zijn opwachting maakt is Killian Sardella, de voorbije weken out met pubalgie. Ook zonder dat blessureleed leek hij echter fiks gezakt in de pikorde. De concurrentie werd dan ook duchtig aangescherpt in de Brusselse defensie, tevens op de backs waar Sardella vorig seizoen geregeld zijn kans kreeg. Met matig succes, al is er uiteraard nog een pak progressiemarge en gelooft Kompany vol in zijn kunnen – zeker als centrumverdediger. Op aandringen van de coach zou Anderlecht zelfs reeds een vrij stevig bod geweigerd hebben. Toch is een uitleenbeurt in januari misschien wel aan de orde.
CV: Marco KANA (18, Anderlecht)
Als er één iemand is waar Kompany pas écht een boontje voor heeft, is het wel Marco Kana. Liefst een rijtje hoger, maar wij posteren hem hier desalniettemin centraal in onze achterhoede. Ook in het Lotto Park zelf zou het toptalent daar tegenwoordig vast al lang blij mee zijn, want de laatste tijd komt hij er niet meer aan te pas. Met naar verluidt diverse gegadigden uit de grote competities op de loer, kan Anderlecht dus voor een lastige keuze komen te staan. Mochten er enkele miljoenen op tafel komen, wordt een nieuw vroegtijdig vertrek tenslotte moeilijk te weigeren indien Kana toch geen titularis is.
LA: Damjan PAVLOVIC (19, Standard)
Een gelijkaardig verhaal als zijn collega Siquet aan de overkant. Damjan Pavlovic bracht zowat zijn hele jeugd door in het Luikse opleidingscentrum en stroomde na de ondertekening van een nieuw contract deze zomer daar naar de A-kern. Na een goede voorbereiding kreeg hij voorlopig wel maar 71 minuten, gespreid over twee wedstrijden, en zit hij net als Siquet tot onbegrip van de aanhang niet in de selectie tegen Anderlecht. Zij zien links achterin of op de flank liever de halve Serviër aan het werk dan Gavory, hoewel Pavlocic gevormd werd als middenvelder. Vooral die polyvalentie vormt een aanzienlijke troef.
CM: Nicolas RASKIN (19, Standard)
Ongetwijfeld dé patron van deze ploeg, mocht ze echt bestaan. Nicolas Raskin gaf al voor het seizoen aan te mikken op een basisplaats, wat hoog gegrepen leek gezien de concurrentie in de as. Intussen is de tiener er onmisbaar. In de drie duels zonder hem aan de aftrap pakten de Rouches twee op negen, in de Europa League zelfs nul op zes. De aanjager op het middenveld doet dan ook nog zoveel meer dan zijn ene goal en drie assists doen vermoeden. Geen verrassing dus dat Raskin, die wel reeds tegen vijf gele kaarten aanliep, met zijn 937 competitieminuten met voorsprong het vaakst op het veld stond.
CM: Kristian ARNSTAD (17, Anderlecht)
De jongste telg in ons gezelschap, die in één wedstrijd wel al meer kilometers op de teller heeft dan Siquet en Pavlovic. Op bezoek bij Club Brugge maakte Kristian Arnstad immers meteen de 90 minuten rond, al woog het Noors supertalent duidelijk nog te licht. Buiten zijn vuurdoop in Jan Breydel haalde de pupil van Frank Arnesen zelfs nog geen enkele keer de bank, maar zijn potentieel staat allerminst ter discussie. Integendeel: uit alle hoeken klinkt het dat Arnstad een echte vedette kan worden. Intern is Paars-Wit ook tevreden met zijn progressie, zo bleek recent nog uit zijn contractverlenging tot 2023.
CAM: Yari VERSCHAEREN (19, Anderlecht)
De afgelopen maanden tekenden zowat alle RSCA-jonkies bij, behalve eentje: Yari Verschaeren. Net de grootste vis, want zijn marktwaarde van 13,5 miljoen is met voorsprong de hoogste in dit elftal – en zelfs meer dan het dubbele van nummer twee Raskin (6 miljoen). En dat terwijl de inmiddels zesvoudig Rode Duivel sinds zijn blessure tégen Standard, bijna een jaar geleden, moeite kent om te bevestigen. Toch heeft enkel Raskin meer minuten in de benen, en is iedereen ervan overtuigd dat Verschaeren zijn vorm wel terugvindt. Een switch terug van de flank naar de 10, zoals hier, doet wie weet wonderen.
RB: Abdoul TAPSOBA (19, Standard)
Voor de flanken trekken we teug naar Sclessin, te beginnen met Abdoul Tapsoba. Enigszins de vreemde eend in de beet, want de Burkinees werd pas vorige zomer weggeplukt uit Ivoorkust. Dit seizoen maakt de snelle aanvaller pas zijn opwachting bij de A-kern, die hij met zijn eerste doelpunt donderdag nog de zege tegen Lech Poznan schonk. Opnieuw als invaller, net zoals hij in vier van zijn vijf JPL-optredens van de bank kwam. Toen telkens als rechtsbuiten, maar dankzij de uitsluiting van Obbi Oulari dit keer eens diep in de punt. Na zijn cruciale treffer hoopt de zelfzekere spits daar nu op een volwaardige kans.
LB: Michel-Ange BALIKWISHA (19, Standard)
Misschien reeds tegen Anderlecht, al beschikt Montanier natuurlijk nog altijd over meerdere opties. Michel-Ange Balikwisha bijvoorbeeld, die zes jaar geleden nog de overstap maakte van Paars-Wit naar de Rouches. Daar breekt de polyvalente aanvaller, die zowel op links als centraal uit de voeten kan, de voorbije weken volledig door. In vijf van de laatste zeven duels maakte hij de 90 minuten rond, met als gevolg dat hij slechts vijf minuten moet onderdoen voor Verschaeren zijn 513 stuks. De doelpunten zijn bovendien in evenwicht, met elk twee goals, en ook in Europa droeg Balikwisha al zijn steentje bij.
SP: Antoine COLASSIN (19, Anderlecht)
5-5, en dus doet de spits dienst als tiebreak. Hoewel hij dit seizoen een stevige stap achteruit zette, kiezen we daar toch voor Antoine Colassin. Na drie invalbeurten en één mislukte basisplaats kwam de revelatie van de vorige campagne, die toen plots drie keer scoorde in vier duels alvorens uit te vallen, sinds speeldag vier niet meer aan de bak. Momenteel staan Lukas Nmecha en Landry Dimata voor hem in de pikorde, maar behoudens blessures is er geen haar op ons hoofd die eraan twijfelt dat Colassin zich nog terug weet te knokken. Daarvoor liet hij al iets te veel flarden van zijn potentiële klasse zien.
Niet geselecteerd: Rik Vercauteren, Anouar Ait El Hadj & Ilias Takidine (Anderlecht) ; John Nekadio & Mitchy Ntelo (Standard)
