Hoewel RSC Anderlecht nog maar voor de tweede keer dit seizoen de boot inging, de prestatie tegen Beerschot VA was weeral ondermaats. Centrale middenvelder Peter Zulj haalde wederom de ondergrens en het is maar de vraag hoelang Vincent Kompany hem nog een hand boven het hoofd kan houden. De toegevoegde waarde van Zulj in het paars-witte elftal is gering en een dringende ingreep is duidelijk nodig.

OPNIEUW DOOR DE MAND 

“Ik durf niet zeggen dat ik beter ben dan Peter”, lachte Raphaël Holzhauser enkele dagen voor de clash tussen Beerschot VA en RSC Anderlecht. Dit seizoen blaast de Mozart van 't Kiel zijn Oostenrijkse landgenoot nochtans weg op het vlak van statistieken en prestaties, maar in vergelijking met Peter Zulj valt Rapha niet op grootspraak te betrappen. Holzhauser spreek met zijn voeten. Hoewel beide middenvelders een andere positie en rol invullen bij hun clubs, reikt Zulj in de Jupiler Pro League nog niet tot aan de enkels van Holzhauser. Zondag speelden de Oostenrijkers op twee totaal andere snelheden, iets wat eerder geldt op het vlak van voetbal zien, voelen en uitvoeren dan op de letterlijke perceptie van snelheid. Holzhauser ademt voetbal. Wat een verschil met Zulj, die naar eigen zeggen nochtans “de dingen sneller ziet dan de anderen”, de veelbesproken uitspraak tijdens zijn eerste persmoment bij Anderlecht. 



Zondag in Antwerpen behoorde Peter Zulj opnieuw tot één van de zwakste schakels van Anderlecht. Het klasseverschil met het Beerschot-trio op het middenvelder Holzhauser, Ryan Sanusi en Ismaïla Coulibaly was dan ook zorgwekkend groot. De elfvoudige Oostenrijkse international speelde weeral een onzichtbare wedstrijd en bovendien blonk hij uit in de verkeerde beslissingen. Na zijn bleke partij tegen Beerschot werd Zulj alvast niet gespaard door de Belgische media. “Opnieuw een slechte match. We blijven het herhalen: hij vertraagt het spel en duikt zelden op in de rechthoek van de tegenstander”, schreef La Dernière Heure bijvoorbeeld, terwijl La Capitale de immense traagheid benadrukte van Zulj's spel. Het lijkt ons toch sterk dat coach Vincent Kompany na de verliespartij tegen Beerschot opgetogen was over zijn middenvelder, die hij net zoals vorig seizoen beschouwt als een basisspeler. 

GERINGE PROGRESSIE IN EEN JAAR  

Door zijn recente matige prestaties lijkt Peter Zulj het – opnieuw – helemaal verkorven te hebben bij analisten, waarnemers en ook de fans van RSC Anderlecht. Sinds zijn aankomst in Anderlecht, in januari 2019, zijn de behoorlijke wedstrijden van Zulj amper op één hand te tellen, maar intern blijft het geloof groot in hem. Zulj kreeg in juli 2019 overigens ook geen cadeau toen hij van Vincent Kompany opeens als nummer zes moest beginnen spelen. Anderzijds wist Zulj in dat ene jaar op zijn nieuwe positie toch wat progressie te maken, in de voorbereiding op het huidige seizoen was hij namelijk één van de paars-witte lichtpuntjes met vooral een sterke prestatie in de oefenmatch tegen Saint-Etienne. Het verschil met exact één jaar eerder, zijn eerste match als nummer zes tegen HSV Hamburg, was erg groot en bijgevolg veelbelovend voor het seizoen 2020/2021.



Helaas voor Zulj kon hij die goede vorm van in de voorbereiding niet doortrekken in de Jupiler Pro League. Velen vragen zich ook af wat de exacte rol is van de middenvelder in het spelsysteem van Anderlecht. Franco Foda, de bondscoach van Oostenrijk, bood daar enkele dagen geleden nog een antwoord op. “Peter biedt evenwicht. Elk team kan zo iemand gebruiken.” Maar het blijft toch wel gissen en zoeken naar die exacte meerwaarde van Peter Zulj. Vorig seizoen kende hij nog een sportieve heropleving rond de jaarwisseling, maar in de huidige jaargang vallen er van prima prestaties nog niets te merken. Hij had uiteraard ook geen geluk door zijn Covid-besmetting waardoor hij naar eigen zeggen nog geen honderd procent zou zijn, maar toch kan het virus niet als enige hoofdreden bestempeld worden van zijn matige vorm. 

DE AFREKENING 

Het maakt Peter Zulj niet uit wat er over hem wordt geschreven op social media en in de pers. De commentaren zijn doorgaans niet positief maar daar heeft de Oostenrijker lak aan. “If they don't like me, so be it”, zei hij in augustus daarover aan Het Laatste Nieuws. In dat interview gaf Zulj zelf meer duiding over zijn rol bij Anderlecht, centraal in de as en per definitie aldus cruciaal. “Mensen begrijpen niet wat mijn rol is. Mijn taak als verdedigende middenvelder is om te bikkelen, duels te winnen en onze aanval op gang te brengen. Om de bal voorin te krijgen, dus.” Vincent Kompany viel Zulj openlijk nooit af en hij looft hem zelfs voor de verticaliteit in z'n spel. Alleen, al die mooie uitspraken vertalen zich niet helemaal op het veld.

Zijn je m'en foutisme op de externe kritieken is bewonderenswaardig en dat geeft tevens een indicatie van de grote mate van zelfvertrouwen van Peter Zulj. Maar te veel grootspraak zonder enige vorm van onderbouwing, herinner u “Ik zie de dingen sneller ziet dan de anderen”, is echter nefast voor ieders geloofwaardigheid. Wanneer Zulj zelf verklaart dat het winnen van de duels zijn taak is, dan mag hij daar ook effectief op afgerekend worden. Helaas voor de 27-jarige middenvelder is die afrekening niet erg positief. Tegen Beerschot wist hij wel nog exact de helft van zijn duels te winnen, maar zijn seizoensgemiddelde in dat onderdeel bevindt zich echter op 48 procent: gebuisd dus …



Voor een nummer zes zoals Peter Zulj, die naar eigen zeggen veel duels moet winnen, ligt de klemtoon van zijn functioneren voornamelijk op het defensieve gedeelte. Om te bikkelen dus. Maar zijn voorlopig seizoensgemiddelde van 48 procent in de defensieve duels geeft dat alvast niet aan. Sterker nog, er zijn slechts drie ploegmaats bij Anderlecht die nog minder scoren dan Zulj in dat onderdeel: met name enkel Kemar Lawrence (45 procent), Antoine Colassin (40 procent) en Mustapha Bundu (10 procent). Dat trio presteerde dit seizoen nog slechter dan Zulj in de defensieve duels. En dat spreekt alvast niet in z'n voordeel.

VEEL GOEIE WIL, WEINIG EFFICIËNTIE 

Naast het bikkelen en duels winnen, is het op gang brengen van de aanvallen een andere kerntaak van Peter Zulj. Zo is het logisch dat een opbouwende nummer zes, zoals de rol van Zulj zou moeten ingevuld worden, meer ballen recupereert dan dat hij er verliest aan de tegenstander. Echter, gezien zijn lage efficiëntie in de defensieve duels kon u wellicht al afleiden dat Zulj geen meester is in de balrecuperatie. Tegen Beerschot VA wist de Oostenrijker nog zes ballen te recupereren maar anderzijds was hij goed voor maar liefst negen balverliezen. Dat bedenkelijk evenwicht geldt tevens ook voor zijn algemeen seizoensgemiddelde, waar Zulj systematisch meer balverlies leidt dan dat hij ballen recupereert voor zijn ploeg.

Op het gebied van balverlies behoort Peter Zulj zelfs tot de slechtste leerlingen van de Anderlecht-klas, waar enkel Michael Amir Murillo, Lukas Nmecha en Landry Dimata de bal meer kwijtspelen aan de tegenstander. Niet toevallig ligt de nadruk bij dit trio vooral op het aanvallende gebied, want hoe hogerop het veld, hoe hoger het risico op balverlies. En daarom is het best opmerkelijk te noemen dat Zulj zo hoog scoort in deze betreffende rangschikking, omdat hij als nummer zes steeds rond de middencirkel van het veld opereert. 



Vincent Kompany loofde Peter Zulj in het verleden omdat hij een bepaalde vorm van verticaliteit legt in zijn spel. En in dat onderdeel verdient de 27-jarige wél een eervolle vermelding. Zulj passt dit seizoen doorgaans meer passes in een voorwaartse richting (15), dan lateraal (14) of achteruit (9). En da's een grote verbetering tegenover de voorbije jaargang, waarin Zulj bij voorkeur meer laterale passes afleverde dan voorwaartse. Hoewel de intentie van Zulj om vooruit te passen er wel degelijk is, de betreffende accuraatheid laat echter te wensen over. Bij Anderlecht slagen bijvoorbeeld enkel zes ploegmaats erin om een nog lagere efficiëntie voor te leggen in de voorwaartse passing.

KOMPANY MOET INGRIJPEN 

Net zoals in de voorbije jaargang weet Peter Zulj ook in het huidige voetbalseizoen bij RSC Anderlecht niet te overtuigen. Hij verliest meer ballen dan dat hij er recupereert, in de defensieve duels blinkt hij zeker niet uit en de efficiëntie van zijn voorwaartse passing is ondermaats. Toch blijft Peter Zulj een basisspeler onder coach Vincent Kompany en blijft hij steevast onderdeel uitmaken van het Oostenrijkse nationale team. Zulj heet vooral een erg nuttige speler te zijn in een gerouleerd elftal en stevig geheel, maar dat is bij Anderlecht niet bepaald het geval. De ploeg van Sporting ontbeert nog kwaliteit en routine om een écht topteam te zijn, en daarom zal Peter Zulj wellicht nooit een dragende pion worden in dit elftal. Het is daarom misschien dringend tijd voor Vincent Kompany om een andere speler te overwegen op de positie van Zulj. Gezien zijn ondermaatse prestaties sinds januari 2019 kan Kompany hem niet steeds een hand boven het hoofd blijven houden.