De kelk moet tot op de bodem leeg. AA Gent ging in Tsjechië kopje onder tegen het bescheiden Slovan Liberec, en begint zo na de mislukte competitiestart dus ook in de Europa League met een valse noot van formaat. Wim De Decker ziet de bui zo stilaan al hangen. Wordt hij straks de derde trainer die dit seizoen de laan uitvliegt bij de Buffalo's?
De vraag stellen is ze helaas wellicht beantwoorden, want de kans lijkt klein dat Michel Louwagie en Ivan De Witte nog lang blijven toekijken. En zeggen dat het sterke duo in de bestuurskamer van de Ghelamco Arena een drietal maanden nog volle goede moed zat. AA Gent was behalve Club Brugge de rest van België stilaan voorbijgestreefd, zo klonk het, en zou Blauw-Zwart dit seizoen het vuur aan de schenen leggen in de jacht op de landstitel. De vicekampioen had op dat moment net een recordbedrag neergelegd voor Nurio Fortuna, een van de vroege voorlopers van een bataljon aan nieuwkomers.
CIRCUS BUFFALO'S
Een zestal weken later, twee dagen na de ontgoocheling op de openingsspeeldag tegen STVV, stonden de Gentse bobo's opnieuw te blinken met een historische som. Dit keer wisten ze trots te melden dat Jonathan David voor meer dan 30 miljoen richting Lille vertrok. Hoewel intussen ruim de helft van die inkomsten terug gespendeerd werden aan vers bloed, bleek het echter genoeg om het elftal danig te verzwakken. Toch kreeg Jess Thorup na een nieuwe nederlaag, dit keer in eigen thuis tegen KV Kortrijk, geen respijt. Maandag komt de Deen met KRC Genk over de vloer in de – misschien wel gelukkig – lege Ghelamco Arena, een uitgelezen kans om nu al revanche te nemen. En wie weet de genadeslag toe te dienen aan zijn voormalige T2 voor heel even, al staat de gentleman daar vast niet om te popelen.
Zijn indirecte opvolger ook, want tussendoor was er natuurlijk nog de korte doch opgemerkte passage van Laszlo Bölöni. Een miscast, zo gaf De Witte toe nadat de Roemeen 24 dagen en drie matchen later alweer op straat werd gezet. Samen met onder meer de achteraf gezien ongepast boude uitspraken in juni, de mislukte mercato, het weerspannig gedrag van Roman Yaremchuk in de media, de fel gecontesteerde compensatieregeling voor abonnees en nu de administratieve blunder met Sinan Bolat was het slechts een van de vele kluchten van de nog prille jaargang. De Buffalo's danken hun bijnaam aan de doortocht van Buffalo Bill en diens circus langs de stad 125 jaar geleden. De voorbije maanden leken ze er zowat alles aan te doen om die roots te eren, met de trainerscarrousel als voornaamste attractie.
VERGIFTIGD GESCHENK
De laatste die daar een zitje wist te bemachtigen, was dus De Decker. "Hij krijgt nu een unieke kans om zich op het hoogste niveau te bewijzen", liet De Witte, die toen duidelijk nog hoop op beterschap koesterde, optekenen bij diens presentatie. Ondanks zijn onvermijdelijke voorkennis van de interne keuken, nam de gepromoveerde assistent de opportuniteit dan ook in dank aan. Tenslotte bonkte De Decker, die een paar terug Antwerp naar 1A leidde alvorens daar de rechterhand van Bölöni te worden, reeds een tijdje op de deur om ergens hoofdcoach te worden. Al blijkt die sprong nu mogelijk toch een vergiftigd geschenk. Na vijf speeldagen stond Gent immers met een drie op 15 op een troosteloze 16de plaats. De twijfel, en in bijvoorbeeld Yaremchuk zijn geval ook wrevel, was er dan al stevig ingeslopen.
Desondanks begon De Decker daags na zijn aanstelling met een fikse opsteker, want in de voorronde werd met de hakken over de sloot gewonnen van Rapid Wenen. Een paar dagen later werd tevens van Moeskroen gewonnen, zij het wederom moeizaam tegen allicht de zwakste ploeg in de competitie, en leek de trein hopelijk vertrokken. Bovenop het gebrek aan vertrouwen en kwaliteit, sloeg echter stilaan ook het noodlot toe. Yaremchuk, Michael Ngadeu, Vadis Odjidja, Sven Kums, Laurent Depoitre, Giorgi Chakvetadze en Elisha Owusu: stuk voor stuk sleutelfiguren die de voorbije weken om diverse redenen, vaak blessures, meermaals mankeerden. Niklas Dorsch, een van de weinige lichtpunten en geslaagde zomeraankopen, bleef ondanks de afwezigheid van Odidja en Owusu in Tsjechië ook plots op de bank.
TIMING VAN THORUP
Dat de Buffalo's 'slechts' in de Europa League mogen aantreden, hebben ze trouwens deels te danken aan Roman Bezus zijn domme rode kaart tegen Dynamo Kyiv. Al lijkt de kans sowieso klein dat AA Gent zich anders wel langs de Oekraïners richting Champions League had geworsteld. Hoe dan ook hoeft De Decker, die intussen zowat alles probeerde en wiens aanpak schijnbaar wel gesmaakt wordt door de spelers, zichzelf dus weinig te verwijten en kan hij een heleboel excuses inroepen voor zijn lamentabel rapport. Het maakt de cijfers er evenwel helaas niet fraaier op. Sinds zijn promotie tot T1 haspelde de vicekampioen acht duels af. Daarin ging het vijf keer onderuit, met een negatief doelpuntensaldo van min twee – opgesmukt door een 5-1 zege tegen Beerschot, toen de stukjes plots wél in elkaar vielen.
Dat Yaremchuk het nadien nodig vond om een bommetje te droppen door zijn transferwens te uiten, spreekt echter boekdelen over hoe alles nu vierkant draait in de Ghelamco Arena. Hoewel ze de recette vanzelfsprekend zullen missen, prijzen Louwagie en De Witte zich misschien dus wel gelukkig dat daar geen publiek aanwezig mag zijn wanneer maandag uitgerekend Genk en Thorup op bezoek komen. Die timing zou anders wel erg ongelegen vallen, zeker als het resultaat opnieuw teleurstelt. Al zouden de Gentse bobo's wellicht van meet af aan kop van jut geweest zijn bij de eigen aanhang, terwijl de ex-coach op zijn beurt ongetwijfeld op een uiterst warm welkom mocht rekenen. Hoe langer de malaise duurt, hoe meer diens gedwongen afscheid immers aan de grondslag lijkt te liggen van al dat onheil.
D-DAY VOOR DE DECKER
Achteraf bekeken betalen de Buffalo's alleszins het gelag voor die voorbarige beslissing, waarmee een straatje zonder eind werd ingezet. Hoewel er tal van verzachtende omstandigheden zijn, en hij wat ons betreft zeker niet als schuldige mag worden aangeduid, is het namelijk nog maar de vraag hoelang De Decker nog het vertrouwen blijft genieten. Per slot van rekening plakten zijn bazen geen termijn op de "unieke kans" die hij aangeboden kreeg, maar ging AA Gent alleen niet 'onmiddellijk' op zoek naar een opvolger voor Bölöni. Indien de balans vandaag wordt opgemaakt, kunnen we ons niet voorstellen dat De Witte en Louwagie tevreden zijn. Laat staan mocht Thorup het mes maandag nog wat dieper in de wonde steken. En, o ironie, zo met Genk een nieuwe stap weg uit de puinhoop van Hannes Wolf zet.
In vier wedstrijden leed de Deen alvast nog geen enkele nederlaag in Limburg, een reeks waar ze in Gent tegenwoordig alleen maar van kunnen dromen. Voorlopig hadden de trainerswissels dus nog niet hetzelfde effect. Toch komt een derde wissel van de macht alsmaar dichterbij in de Ghelamco Arena, waar het geduld met De Decker jammer genoeg dinsdag wel eens definitief op kan zijn. Tenslotte leert niet alleen de recente geschiedenis ons dat die schone deugd niet aan de Gentenaren besteed is. Sinds de eeuwwisseling maakten slechts zeven coaches er een volledig jaargang rond, amper drie – Georges Leekens, Michel Preud'homme en Hein Vanhaezebrouck – bleven minstens twee hele campagnes aan. Vier trainers verslijten zou overigens geen unicum zijn, want in 2013 was dat ook al eens het geval.
TELKENS WEER THORUP
Mocht het zover komen, wat we De Decker – die er allicht weinig voor zou voelen om zich terug te schikken in een rol als assistent – uiteraard niet toewensen, stelt zich natuurlijk wel weer een nieuw probleem. Met name de zoektocht naar een adequate vervanger. De gedroomde kandidaat blijft Vanhaezebrouck, maar zou hij zelfs zonder medische kwestie nu durven instappen? Hetzelfde geldt voor Frank Vercauteren, of eigenlijk elke coach met naam en ervaring in ons land, dus misschien zoeken De Witte en Louwagie hun heil dan opnieuw in het buitenland. Al is de foutenmarge nu wel nihil. Na Trond Sollied, Manu Ferrera en Bob Peeters viel de keuze in 2013 zo op Victor Fernandéz, die het seizoen nog deels wist te redden maar nadien redelijk snel moest opkrassen. Yves Vanderhaeghe, de opvolger van Vanhaezebrouck, werd dan weer ingeruild voor … Thorup. Of hoe we toch telkens terug uitkomen bij de man die maandag in de andere dug-out zit.
