Arne Decraene
Blauw-Zwart leeft op een roze wolk. Op de valreep graaide Club Brugge de drie punten mee op het veld van Zenit Sint-Petersburg, met dank aan Charles De Ketelaere. De tiener tikte echter niet alleen in het slot de winnende treffer van kortbij binnen, maar leverde in het algemeen ook gewoon een ijzersterke prestatie af. Binnen exact drie weken blazen de Rode Duivels opnieuw verzamelen. Met voor het eerst CDK van de partij?
Dat hij met zijn wereldwedstrijd de aandacht van bondscoach Roberto Martinez zal hebben getrokken, staat alleszins buiten kijf. Analisten als Hein Vanhaezebrouck en Marc Degryse deden dan ook alvast een oproep aan de Spanjaard om de 19-jarige linkspoot op z'n minst in overweging te nemen voor de komende duels tegen Zwitserland, Engeland en Denemarken. Net als bij het drieluik van enkele weken geleden, betreft de eerste partij van die volgende interlandbreak een vriendschappelijk duel. In het kader van de coronadreiging en het drukke programma koos Martinez vorige keer voor een wel erg uitgebreide selectie, waarbij vooral in de oefenpot tegen Ivoorkust een pak nieuwe gezichten mochten aanrukken. Van de vele debutanten in de kern kreeg zo toen alleen Dodi Lukebakio geen speelminuten.
POLYVALENT & VEELZIJDIG
Het geeft nog maar eens hoe de concurrentie bij de Rode Duivels, zelfs wanneer er een rits afwezigen zijn bij de vaste klanten, bijzonder scherp is. Zeker achter de diepe spits, waar behalve Lukebakio onder andere Leandro Trossard, Adnan Januzaj, Jérémy Doku en Yari Verschaeren dingen naar een plekje als doublure voor Eden Hazard of Dries Mertens. Om dan nog maar te zwijgen over polyvalente profielen als Yannick Carrasco, Divock Origi of Thorgan Hazard. In dat laatste rijtje hoort ook De Ketelaere thuis. Sinds hij ongeveer een jaar geleden tegen PSG voor het eerst voor de leeuwen werd gegooid, toen nog als vervanger van Ruud Vormer, speelde de publiekslieveling tenslotte reeds op tal van diverse posities.
Als spelverdeler, wat lager op het middenveld, eenzaam op de flank, als linksbuiten, zwervend rond een diepe spits of desnoods zelfs zélf in de punt: voor De Ketelaere maakt het allemaal vrij weinig uit. Al lijkt hij toch het best tot zijn recht komt te komen in de rol die Philippe Clement dinsdag in Rusland voor hem had voorzien, met Emmanuel Dennis als bliksemafleider centraal voorin. De Ketelaere won duels, toonde zich balvast, wist sporadisch zijn vista en techniek te etaleren en maakte vooral indruk met zijn fysieke capaciteiten. Zowel in balbezit –als verlies, waarin de youngster zowaar de eerste was om druk te zetten op de tegenstander. Met in het slot dus zijn winnende treffer als loon naar werken.
SOLLICATIE BIJ MARTINEZ
Dat hij op dat moment nog fris genoeg zat om zich tot matchwinnaar te kronen, en überhaupt nog op het veld stond, zegt genoeg over zijn maturiteit én het vertrouwen dat zijn coach in hem koestert. Ook is het een teken van zijn feilloze conditie, want 90 minuten meedraaien op dit niveau – en op het eind niet alleen scoren, maar tevens nog uitpakken met een balvaardig hoogstandje – is niet iedereen op zulk een jonge leeftijd gegeven. Clement haalde zo meteen zijn gram voor de keuze om CDK zaterdag in Sclessin verrassend op de tribune te zetten, want alleen de opeenvolging van matchen dreigt een eventuele roofbouw op diens lichaam te kunnen plegen. Doseren lijkt dus voorlopig nog de boodschap.
Per slot van rekening had De Ketelaere er dan net zelf al een drukke interlandbreak opzitten, met twee keer een basisplaats bij de Jonge Duivels. Jacky Mathijssen, die dezelfde formatie hanteert als Martinez bij de hoofdmacht, posteerde hem daar op de positie van Mertens in de rechterpocket. De blamage tegen Moldavië was een collectieve offday, maar tegen Wales – en eerder tegen Duitsland – behoorde hij zo tot de uitblinkers. Ook daar gaf De Ketelaere zijn visitekaartje aan Martinez dus reeds af, al bleef het wachten tot dinsdag in Rusland voor zijn échte sollicitatie bij de grote jongens. Een glansrol in de Champions League als Belgische tiener: daar kan de bondscoach nu toch stilaan moeilijk naast kijken?
VOORBEELD VAN VERSCHAEREN
Zeker omdat de Spanjaard duidelijk een boontje heeft voor de jeugd, al is zijn aandacht net als die van het rest van het land dan vooral op de talenten van Neerpede gericht. Toch prijkt ook De Ketelaere al langer op zijn radar, want in mei liet Martinez nog weten hem samen met Doku – toen nog actief bij Anderlecht, nu zopas gedebuteerd op het kampioenenbal met Stade Rennes – in de gaten te houden. "We willen hun vooruitgang beïnvloeden door hen ervaring te laten opdoen", klonk het toen nog over het tweetal. Doku zit ondertussen al aan vijf caps, eentje minder dan zijn ex-ploegmaat Verschaeren. Beiden lijken tegenwoordig een vast onderdeel uit te maken van de bondscoach zijn ruime selectie.
Of ze volgende zomer tevens mee zullen mogen naar het EK is nog maar de vraag, maar Martinez blijkt alvast fan van hun 'unieke profielen' zoals hij het zelf graag noemt. In het geval van Doku gaat het dan vooral om zijn immense versnelling, Verschaeren krijgt dan weer vaak lof voor de manier waarop hij tussen de linies weet post te vatten. Met zijn zeldzame combinatie van lengte, snelheid en technisch vermogen kan hetzelfde echter worden gezegd over De Ketelaere, die mentaal ook nog eens minstens uit hetzelfde hout gesneden is en fysiek – zeker op Verschaeren – een behoorlijke voorsprong heeft. Bovendien is hij linksvoetig, altijd een troef in de grotendeels rechtsbenige kern van de Rode Duivels.
PAREL NA GOUDEN GENERATIE
Tel daarbij zijn balvastheid, gevoel voor ruimte en tactische discipline, bovenop zijn eerder besproken polyvalentie, en het mag duidelijk wezen dat CDK een absoluut toptalent in wording is. Al mag dat laatste stukje na zijn prestatie in Sint-Petersburg misschien wel nu al geschrapt worden. Martinez zegt vaak niet zomaar voor de jeugd te kiezen, maar op die manier te willen bouwen aan de toekomst na de Gouden Generatie. Dat de parel van Jan Breydel daar een cruciaal deel van zal uitmaken, durft nu niemand te betwisten. Indien de bondscoach consequent wil blijven, lijkt het dan ook tijd om van De Ketelaere zijn volgende project te maken. En hem er binnenkort dus voor het eerst eens bij te nemen.
Of de Brugse diamant volgende zomer tevens op een EK-ticket moet rekenen, blijft weliswaar dan weer nog een ander paar mouwen. De selectie wordt dan immers afgeslankt naar slechts 23 spelers, waarbij niet alleen de eerder vermelde namen maar eveneens ploegmaat Hans Vanaken een concurrent wordt. Ook onder andere Trossard heeft allicht een streepje voor, net als Doku mocht hij doorbreken in Frankrijk. Ondanks de talloze lofbetuigingen van Martinez, zien wij net als Vanhaezebrouck evenwel niet echt in waarom Verschaeren nog langer een voorkeursbehandeling zou krijgen. Op dit moment is CDK duidelijk de betere van de twee, en dat in een sterker elftal dat op een (veel) hoger niveau acteert.
TIJD VOOR DE KETELAERE
Desalniettemin zal er nog veel water naar de zee moeten lopen vooraleer De Ketelaere een realistische optie wordt om het EK te mogen meemaken. Al zouden meer matchen als die van dinsdag tegen Zenit zijn zaak ongetwijfeld flink vooruithelpen. Vermits de youngster zo ook op het allerhoogste toneel al het goeds van vorig seizoen – en dan vooral na nieuwjaar – bevestigde, lijkt het echter toch reeds tijd voor een eerste proevertje bij de nationale ploeg. De timing is alvast perfect, met de U21 die pas op 17 november haar belangrijke EK-kwalificatiematch tegen Bosnië-Herzegovina afwerkt terwijl de hoofdmacht al zes dagen eerder aan de bak moet tegen Zwitserland. Wie weet viert De Ketelaere op 11 november dus wel zijn debuut als Rode Duivel. In de tussentijd staat 20 oktober 2020 evenwel nog met stip op één als hoogtepunt in zijn prille carrière. De dag waarop niet alleen heel België, maar bij uitbreiding gans Europa kennismaakte met CDK.
LEES OOK: Franky Van der Elst steelt de show met verrassend debuut
