Arne Decraene
Het heeft lang geduurd, maar nu was het dan eindelijk toch zover. Een slordige vijf maanden nadat hij de teugels bij Anderlecht in handen nam, sprak Wouter Vandenhaute bij de grote kranten over verleden, heden en toekomst in het Lotto Park. De voorzitter van Paars-Wit liet zo zijn licht schijnen op de vele problemen én eventuele oplossingen bij de recordkampioen, zonder al teveel in detail te treden omtrent zijn visie over hoe het nu verder moet. Al deelde hij misschien nét genoeg mee om de Brusselse burger weer hoop te geven.
De penibele situatie in de hoofdstad is welbekend. Anderlecht beleeft momenteel een laagconjunctuur zoals nooit tevoren, zowel op sportief en financieel vlak. Vermits die twee vaak hand in hand gaan, en de putten blijkbaar nóg dieper zijn dan gedacht, wordt hier en daar dan ook zelfs stilaan gevreesd voor het voortbestaan van de club. Eerder deed Peter Verbeke daarom al eens een rondje langs de nationale media om toelichting te geven bij de stand van zaken. Nu was het dus de beurt aan Vandenhaute, die zijn sportief directeur alvast een pluim gaf voor zijn werk tijdens de voorbije transferperiode.
DE KNOPEN VAN KOMPANY
Anderlecht spendeerde daarin nauwelijks geld, zij het wel deels door opnieuw terug te vallen op een pak huurlingen, en wist een flink aantal overbodige pionnen definitief van de hand te doen. Alleen voor Bubacarr Sanneh en Antonio Milic werd geen overnemer gevonden, hoewel ze net als Adrien Trebel – zo gaf Vandenhaute enigszins toe – liefst vertrekken om de loonmassa te drukken. Zware erfenissen uit het recente verleden, waarin het wanbeleid van de jaren daarvoor alleen maar kracht werd bijgezet. Vandenhaute stelt echter terecht dat met de vinger wijzen geen zin heeft. De vraag of Sporting er nu beter aan toe was geweest indien hij in plaats van Marc Coucke de club in 2017 had overgenomen van Roger Vanden Stock, was dan ook een van de weinige waar hij handig omheen besloot te dribbelen.
Voor het overige ging de Paars-Witte preses geen onderwerp uit de weg, al liet hij uiteraard niet altijd het achterste van zijn tong zien. Toch sprak hij bijvoorbeeld honderduit over hoe hij die functie precies in handen kreeg of de manier waarop Vincent Kompany de stap naar fulltime coach zette. Zijn visie op het hele 'project' slaat trouwens nagels met koppen, net als zijn oorspronkelijke poging om Kompany weer louter speler te maken – met Frank Vercauteren dan alleen aan het roer. Pas toen bleek dat die mix niet langer zou werken, werd de knoop in de andere richting doorgehakt. De combinatie speler-manager zag Vandenhaute tenslotte nooit zitten. Die van trainer en aandeelhouder evenmin, zo blijkt, want dat laatste zou Kompany nu toch niet meer worden. Nochtans was dat eerst wel de bedoeling.
DEADLINE & DOKU-SCENARIO
Hoe dan ook is het verstandig van Vandenhaute om dit even aan te stippen. Natuurlijk is het nog steeds aannemelijk dat Kompany vroeg of laat een andere rol zal vervullen in het Lotto Park, en blijft hij op een andere manier dan de doorsnee coach aan Anderlecht verbonden. Op de korte termijn kunnen er zo desalniettemin al veel minder vragen worden gesteld over zijn 'dubbele pet'. Of hij zelf nog geld in de club pompt, en zo deel zal uitmaken van het herstelplan, liet Vandenhaute dan weer in het midden. Al staat de voorzitter er duidelijk wel nog altijd open voor. In een faillissement voor de grootste ploeg van het land gelooft hij overigens niet, omdat het merk daarvoor te sterk is. De succesvolle zakenman druist zo in tegen het principe 'no club is too big to fail' uit de beruchte Open Brief van een jaar geleden.
Vandenhaute is het ook niet echt eens met de doelstelling die daarin werd geuit om in 2022 weer mee te doen voor de titel. Hoewel hij er ten volste van overtuigd is dat Paars-Wit opnieuw de nummer één zullen worden, weigert de preses hier immers een concrete deadline op te plakken. De boeken op orde brengen en financiële balansen herstellen, blijft per slot van rekening de prioriteit. Een kapitaalsinjectie kan Anderlecht in die zin reeds wat ademruimte verschaffen, maar dan nog wordt Jérémy Doku allicht niet het laatste toptalent die misschien net iets vroeger dan verhoopt zijn koffers pakt. Vandenhaute bleef alvast nogal op de oppervlakte rond Sambi Lokonga, al tekent Yari Verschaeren wel liefst snel bij. Toch kan ook hij volgende zomer bij een herhaling van het Doku-scenario zomaar alsnog vertrekken.
ZERO ERROR TRANSFERBELEID
Het verse kapitaal zal namelijk niet volstaan om Anderlecht uit het slop te trekken. Cashen op de talenten uit Neerpede wordt dus helaas een noodzaak, waarbij een bod zoals dat op Doku niet af te wijzen valt. Een harde realiteit die op inkomend vlak tevens voor een doordacht transferbeleid moet zorgen. Iedere cent wordt voortaan twee keer omgedraaid in de zoektocht naar goedkope versterkingen, een boodschap die Vandenhaute begrepen heeft en toevertrouwt aan Verbeke – in wisselwerking met Kompany, wat blijkbaar vlot verloopt. Dat alles onder het toeziend oog van CEO Karel Van Eetvelt, die mee moet waken over de 'zero error policy' die Michael Verschueren ooit in een andere context aankondigde. Meer missers kunnen de Brusselaars zich immers niet veroorloven. Exuberante uitgaven evenmin.
Afwachten dus of Anderlecht munt kan slaan uit de verse lading nieuwkomers, wat uiteindelijk toch de bedoeling is. Eerst wordt het evenwel uitkijken naar hun bijdrage op het veld. Te midden van alle financiële zorgen mag het sportieve aspect tenslotte niet helemaal uit het oog worden verloren, met de recordkampioen die het aan haar stand verplicht blijft om ambitie te tonen. Daarentegen is realisme nu wel op zijn plaats, zo beseft ook Vandenhaute, die de lat op PO I en een Europees ticket legt. Zónder de inkomsten die daarmee gepaard gaan al in te calculeren, niet onverstandig gezien de concurrentie. Het neemt niet weg dat RSCA alleen al om die bonusfondsen moet dingen naar een plek in Europa. Als dat de komende jaren niet lukt, betekent dat wellicht een vlugger afscheid van pakweg Verschaeren.
ANDERLECHT KOMT TERUG
Op korte termijn vormt een Europese deelname echter geen essentiële vereiste in het herstelplan, zo wist Vandenhaute te vertellen. De licentiecommissie zal het graag lezen in het opgelegde tussentijds rapport, want zulk een voorzichtige houding getuigt van inzicht en goed management. Nuchterheid en bescheidenheid ook, eigenschappen die de innemende en ongeremde voorzitter zelf alvast uitstraalt. Allemaal kwaliteiten die, samen met zijn uitgekiende toekomstvisie, hart voor de club en medewerking van Kompany, Verbeke en Van Eetvelt, vertrouwen inboezemen dat het wel degelijk weer goedkomt met Paars-Wit. Wij zijn het dus volmondig eens met Vandenhaute: Anderlecht komt terug. Wie weet zelfs sneller dan gedacht, voegde hij er nog aan toe. Daar zouden we dan weer niet op durven rekenen. Gelukkig doen ze dat in het Lotto Park ook zelf niet te gretig.
LEES OOK: Kelderkraker zonder punch: La Louvière en OHL met kopzorgen
