Straks is alle aandacht weer op de Rode Duivels gericht, maar tijdens de interlandbreak denken we ook graag even na over wat we reeds te zien kregen in onze vaderlandse competitie. Een blik op de stand na acht speeldagen in de Jupiler Pro League vertelt ons dat tot dusver al een pak teams boven de verwachtingen presteerden. Kunnen zij die goede vorm volhouden tot het eind, of zijn ze er straks toch weer aan voor de moeite? En welke hoop mogen de ploegen die dan automatisch teleurstelden nog koesteren voor de rest van het seizoen? Tijd voor een aantal al dan niet voorbarige conclusies.

Mochten de play-offs vandaag van start gaan, zou Beerschot als vierde in het klassement alvast meteen deelnemen aan de titelronde – met Charleroi als verrassende koploper. Die andere promovendus OH Leuven heeft momenteel dan weer een virtueel plaatsje in PO II beet, met verder ook Cercle Brugge in de top acht. Vlak daaronder vinden we KV Oostende en KV Kortrijk terug, die eveneens al in de dubbele cijfers zitten en lof verdienen voor het voetbal dat ze op de mat leggen. Pas dan komen KRC Genk (10 punten) en AA Gent (negen stuks) aan de beurt, twee elftallen die begin augustus nochtans heel wat hogere ambities in gedachten hadden. Maken zij nu überhaupt nog een kans op PO I?

GENK & GENT: PO I OF II?

De voortekenen ogen alleszins niet bepaald gunstig, zeker niet nu er in het aangepaste format slechts vier zitjes worden voorzien. Al bieden de vier extra duels in de reguliere campagne door de uitbreiding naar 18 clubs tegelijk ook meer tijd om de scheve situatie om te buigen. Desalniettemin bereikten sinds de invoering van de play-offs in 2009 amper twee teams vanuit een minstens even penibele situatie na acht matchen nog de top vier. KV Kortrijk deed het zowaar al in de eerste jaargang met de nieuwe formule, na een schamele acht punten in de eerste weken. AA Gent ging drie jaar geleden met een zes op 24 dan weer nóg slechter van start alvorens wakker te schieten, en vertoeft zo nu dus in bekend terrein. Alle hoop is dan ook nog niet gaan vliegen, al worden de kansen natuurlijk wel alsmaar kleiner.



Om er allebei nog bij te zijn, moet er zich voor Genk en Gent alvast haast een mirakel te voltreffen. Per slot van rekening belooft het voor beiden al geen sinecure te worden om zelfs nog maar een plek in de top acht te veroveren. Het voorbije decennium gaven doorgaans immers hoogstens twee ploegen die daar op dit moment van het seizoen prijkten hun ranking nog prijs, met 2015 (3) en 2018 (4) als enige uitzonderingen. AA Gent spiegelt zich dus opnieuw vooral aan dat laatste voorbeeld, toen ook Genk en Standard – elk met negen punten na acht speeldagen – zich ondanks een zwakke start alsnog nipt bij de bovenste zes schaarden. Een inspanning die dit keer wel louter beloond zou worden met een PO II-ticket, waar pakweg KV Mechelen en Zulte Waregem zo eveneens nog een waterkans op behouden.

REVELATIE TOT DEGRADATIE

In het algemeen is een tweetal afvallers dus echter de norm, wat uiteraard nog altijd niet betekent dat Beerschot, OHL en Cercle gerust mogen zijn. Integendeel, meer dan eens verzeilde zulk een vroege revelatie na verloop van tijd zelfs nog even in degradatienood. Kijk maar naar Beerschot zelf in 2013, STVV in 2016, Moeskroen in 2018 of KV Oostende in 2019, die allen na een goed begin in de problemen kwamen. Al was Beerschot wel de enige die via PO III – herinnert u zich dát nog? – tegen Cercle effectief daalde. Meestal schuren de voornaamste laagvliegers, net als de uiteindelijke ongelukkige, nu dan ook al tegen de bodem aan. In die zin moeten Malinwa, Essevee samen met STVV dus misschien wel oppassen, hoewel onze ogen toch voornamelijk op Moeskroen en Waasland-Beveren blijven gericht.



Aan de andere kant van het klassement wordt steeds meer rekening gehouden met Charleroi als een serieuze titelkandidaat. Nochtans slaagde de koploper na acht speeldagen er in de afgelopen elf edities van de JPL slechts drie keer in om die uitgangspositie te verzilveren, met onder meer KV Oostende en Zulte Waregem die de lijst ooit tevergeefs aanvoerden. Op ditzelfde ijkpunt in de vorige campagne had Club Brugge trouwens exact evenveel punten als vandaag, met zelfs een iets minder doelsaldo, en was het nog Standard dat aan kop stond vooraleer terug te zakken naar plek vijf. Charleroi, dat het seizoen afsloot als derde, bezette toen dan weer pas de vijfde plaats met de helft van de mogelijke oogst. Ook voor Anderlecht, op dit moment zevende met één puntje meer, is er dus nog altijd hoop op beterschap.

CADEAUS & ALARMBELLEN

Al moeten de ploegen boven Paars-Wit, met tevens Antwerp dat niet het vijfde wiel aan de wagen wil blijven, dan wel steken laten vallen. Gelukkig komt er in principe sowieso al een zitje vrij, want nog nooit bleef de top vier na acht wedstrijden helemaal intact tot de finish. Een eerste logische afvaller is dan natuurlijk Beerschot, maar daarna dreigen de openingen beperkt te worden. Maar liefst zeven keer immers wisten drie van de vier clubs zich staande te houden, dus op cadeaus hoeft de achtervolging evenmin te rekenen. Amper tweemaal – waaronder de voorbije jaargang – was er maar één overlever, een volledige switch zou eveneens een unicum zijn. Niet alleen Gent en Genk, maar ook Anderlecht en Antwerp hebben zo nog weinig marge. Tenslotte is er wellicht slechts ruimte voor één van hen in PO I.



Vanzelfsprekend is het nu nog te vroeg om conclusies te trekken, met bovendien ook nog eens de mercato die nog maar pas ten einde kwam. Gelukkig maar, want anders zou het maar een saaie boel zijn. Teams die tot hiertoe teleurstelden hebben dus nog alle tijd om de bakens te verzetten, terwijl de revelaties van het competitiebegin toch maar best gewoon bij de pinken blijven. Desalniettemin lijken zowel de kanshebbers voor PO I als PO II stilaan vorm te krijgen, waarbij uiteraard wel nog wat zal worden geschoven met de plaatsen – en wie weet hier en daar zelfs nog een verrassing opduikt. Titelpretendenten laten alleszins maar beter zo weinig mogelijk liggen, want in de verkorte eindronde is er minder tijd om fouten uit het regulier seizoen recht te zetten. Voor de clubs in de onderste regionen mogen de alarmbellen tot slot reeds afgaan, zeker met een potentiële extra zakker. Al kan de situatie er binnen enkele weken natuurlijk alweer helemaal anders uitzien.