Derrick Luckassen is dit seizoen een schim van zichzelf. De Nederlandse verdediger toont zich niet meer zo secuur en solide zoals in de voorbije jaargang, en dat is een flinke streep door de rekening van RSC Anderlecht. Het verval en de werkpunten van Luckassen worden stilaan duidelijk merkbaar, maar de centrale verdediger heeft ook enkele gegronde excuses in te roepen.

DE LOGISCHE BESLISSING 

Met enige trots kondigde RSC Anderlecht in de zomer van 2019 de komst aan van Derrick Luckassen. En dat mocht ook wel. Met meer dan honderd officiële Eredivisie-duels achter zijn naam bij AZ Alkmaar en PSV Eindhoven moest de voormalige belofte-international een ideale aanvulling worden op Vincent Kompany, die toen oorspronkelijk nog een rol van inspirator combineerde met die van centrale verdediger, aanjager en rots in de branding. Met zijn 24 lentes bracht Luckassen toen ook wat extra ervaring mee naar Sporting, dat destijds over de jongste spelersselectie beschikte in de Jupiler Pro League met een gemiddelde leeftijd van amper 23,4 jaar. 



Derrick Luckassen maakte allerminst een slechte beurt in zijn debuutseizoen te Anderlecht. De Nederlander met Ghanese roots gaf telkens blijk van een grote betrouwbaarheid en inzet, ook al moest hij vaak depanneren op de links- en rechtsachter terwijl hij van nature nochtans een centrale verdediger is. Luckassen genoot door zijn puike prestaties heel wat steun van het publiek in het Lotto Park, maar ook in de wandelgangen was men overtuigd over de kwaliteiten van de 25-jarige. Dat vertrouwen in Luckassen was zelfs zo groot dat Paars-Wit poogde om hem in de voorbije zomer van 2020 definitief in te lijven.

Tot een definitieve transfer tussen PSV Eindhoven en Anderlecht kwam toen het uiteindelijk niet – die penibele financiële situatie bij Sporting, weet u wel – maar de Nederlanders waren wél bereid om hun overbodige speler opnieuw te verhuren aan de Belgische recordkampioen. Naar verluidt moest Anderlecht wel een flinke financiële inspanning leveren om Luckassen nog voor één jaargang te kunnen lenen. “RSC is tevreden met zijn nieuwe uitleenbeurt”, verklaarde een fiere Peter Verbeke in juli 2020 op de officiële clubkanalen. “En dat het ook dit jaar kan rekenen op de diensten van de Nederlandse verdediger. Hij is nog maar 25 jaar, maar Derrick heeft toch al veel ervaring op het hoogste niveau. Een expertise die hij zonder twijfel zal gebruiken om onze jonge ploeg te begeleiden.”

NIET 100% FIT

Door Luckassen nog één jaar ter beschikking te verwerven op uitleenbasis, haalde RSC Anderlecht dus een fraaie transferslag thuis. Sporting bouwde met het behouden van Luckassen ook een vorm van zekerheid in, die ondertussen het klappen van de zweep in de Jupiler Pro League voldoende kent, en ook de bijhorende immense druk bij een club zoals Anderlecht. Op defensief vlak zou het wel draaien, met Luckassen en Elias Cobbaut als nieuwe centraal defensief duo. In de voorbereiding liep het ook effectief goed, ondanks de laattijdige aankomst van Luckassen, en wierp het nieuwe centrale duo zich op tot een solide tweetal, zonder veel franjes en tierlantijntjes. 



Toch kon vooral Luckassen die goede lijn niet doortrekken naar het nieuwe officiële voetbalseizoen. Tegen KV Mechelen en KV Oostende presteerde de Nederlander slecht, en tegen Sint-Truiden, Moeskroen en Cercle Brugge was het érg matig. Bovendien sloeg Luckassen zondag laatstleden tegen KAS Eupen op de koop toe pijnlijk aan het flateren waardoor hij eigenhandig de overwinning te grabbel gooide. De mindere prestaties van Luckassen zouden evenwel niet toevallig zijn. Door de lange onderhandelingen tussen PSV en Anderlecht pikte hij pas medio juli in bij de trainingen, en kende hij dus geen uitgebreide voorbereiding zoals de andere spelers.

En dat brengt duidelijk wat fysieke ongemakken met zich mee. “Ik voel het wel bij het sprinten, maar ik probeer het een beetje te 'managen' zodat ik er goed mee kan spelen”, verklaarde Luckassen bijvoorbeeld na de match op KV Oostende. De Nederlander sukkelt namelijk al enkele weken met de linkerhamstring en hij heeft daarom eigenlijk nood aan een lange periode van rust. Die kreeg hij al in de voorbije interlandbreak, alsook in de competitiematch tegen Waasland-Beveren, maar desondanks verkeert Luckassen in een slechte conditie. Zijn wanprestatie tegen KAS Eupen vorig weekend was daarom geen toeval.

VRAGEN BIJ LUCKASSEN 

De mindere fysieke toestand van Derrick Luckassen zorgt ervoor dat hij zijn grote sterktes minder overtuigend kan uitspelen, waardoor ook zijn mindere punten steeds zichtbaarder worden. Luckassen blijft enerzijds wel razend efficiënt in de defensieve duels, geen enkele andere Anderlecht-verdediger doet namelijk beter dit seizoen, maar zijn aantal aangegane defensieve acties is echter opmerkelijk laag. 

Luckassen telt met drie stuks per wedstrijd het laagste gemiddelde van defensieve acties onder alle centrale verdedigers van Anderlecht, en ook onder alle spelers van de Jupiler Pro League prijkt hij op dat gebied in de onderste regionen. In de huidige editie van de Jupiler Pro League ondernamen namelijk enkel Rocky Bushiri (KV Mechelen),  Kouadio Yves Dabila (Moeskroen) en Naomichi Ueda (Cercle Brugge) nog minder defensieve acties dan Luckassen. De defensieve aanwezigheid en bijdrage van Luckassen bij Anderlecht is dus eerder miniem, en dat is een groot verschil in vergelijking met vorig seizoen. 



In de huidige jaargang beproefde hij dus drie defensieve acties per wedstrijd, terwijl dat vorig seizoen dubbel zo veel was. Opvallend genoeg bleef de desbetreffende efficiëntie nagenoeg gelijk, waardoor de positieve impact van Luckassen op het defensieve spelbeeld gevoelig afneemt dit jaar: zijn fysieke ongemakken kan een mogelijke reden zijn waarom Luckassen wat minder initiatief neemt. Toch blijft het een feit dat Derrick Luckassen – samen met Killian Sardella – de centrale verdediger is bij RSC Anderlecht met het meest aantal balverlies op zijn conto. 

Vorig seizoen kon Luckassen – dankzij een ijzeren fysiek – zijn werkpunten enigszins camoufleren door sterke individuele prestaties, maar dit seizoen komen zijn beperking steeds vaker naar de voorgrond. Zijn pure voetbalkwaliteiten zijn niet van een hoogstaand niveau: op technisch gebied laat het toch allemaal wat te wensen over. En zeker al omdat Anderlecht telkens mooi en verzorgd voetbal op de mat wil brengen. Het is daarbij veelzeggend dat Luckassen dit seizoen vaker laterale ballen afspeelde dan passes in een voorwaartse richting, een evolutie die vorig seizoen het geval nog niet was. 

RETURN ON INVESTMENT 

Ook al was het terughalen van Derrick Luckassen naar RSC Anderlecht een logische zet van de Brusselse decion makers, voorlopig kan de Nederlander zijn goede prestaties van vorig seizoen in het Paars-Witte shirt alsnog niet herhalen en bevestigen. De huurling van PSV Eindhoven kan daarvoor wel het excuus inroepen van een aanslepend ongemak aan de linkerhamstring, waardoor hij momenteel wellicht zijn beste fysieke niveau niet kan halen. Met de gestopte Vincent Kompany en de langdurig geblesseerde Elias Cobbaut heeft Anderlecht momenteel niet veel centrale verdedigers voorhanden, waardoor een langgerekte rustpauze voor Luckassen vandaag niet meteen een voor de hand liggende optie is. 



Uit noodzaak handelt Sporting daarom op erg creatieve wijze, door de succesvolle rehabilitatie van Ognjen Vranjes en de positieve relance van jeugdproduct Hannes Delcroix – die na zijn eerstvolgende gunstige COVID-test naar verluidt terug de voorkeur krijgt op Luckassen. Maar ook Anthony Vanden Borre krijgt de afgelopen weken redelijk wat speelminuten bij de U21, en in een oefenmatch tegen Bayer Leverkusen viel hij zelfs met voorspoed in als centrale verdediger. Toch zal men op Neerpede vooral hopen dat Luckassen terug de oude, betrouwbare speler wordt als in het voorgaande seizoen. Return on investment is een noodzaak geworden bij Sporting.