De generale repetitie zit erop. Club Brugge trok aan het langste eind in de derby tegen Cercle, terwijl Anderlecht eerder op de dag opnieuw met de punten morste tegen Eupen. Ook zonder die uitslagen was Blauw-Zwart echter al torenhoog favoriet voor de topper in Jan Breydel van komend weekend, waarin de bezoekers na een 13 op 21 tegen enkele mindere goden voor het eerst echt op de proef zullen worden gesteld. Toch kon Paars-Wit bij de eeuwige rivaal tevens een paar zwaktes noteren die het misschien wel uit kan buiten.

Al zal het dan zelf dus wel veel scherper voor de dag moeten komen dan afgelopen zondag, toen het Lotto Park wederom een fletse vertoning kreeg voorgeschoteld. Club kroop tegen de stadsgenoot dan weer door het oog van de naald, maar leverde wel een sterke eerste helft af en had zichzelf eigenlijk nooit in de problemen mogen brengen. Welke spelers we in de klassieker langs beide kanten aan de aftrap mogen verwachten, is – zeker in het geval van de Brusselaars – mede door het coronavirus momenteel nog een groot vraagteken. Desalniettemin blikken wij graag al eens vooruit op het duel tussen de lands –en recordkampioen, met een vijftal manieren waarop Vincent Kompany zijn collega aan de overzijde Philippe Clement alsnog te slim af kan zijn.

ZET DOKU OP RECHTS

Hij is nog steeds pas 18 jaar, maar Anderlecht is nu al o zo afhankelijk van Jérémy Doku. Hoewel hij de assist voor Sambi Lokonga op zijn naam mocht schrijven, geraakte de dribbelkont tegen Eupen evenwel net iets minder vlot zijn man voorbij. Daardoor kreeg Paars-Wit het prompt weer een pak lastiger om kansen af te dwingen, een aloud euvel dat toch de kop blijft opsteken. Nadat hij in het begin van het seizoen nog schipperde van de ene flank naar de andere, is de dribbelkont de voorbije weken nochtans steevast op zijn geliefkoosde linkerkant terug te vinden. Zijn uitstekende prestaties daar ten spijt, doet Kompany er wellicht best aan om de tiener tegen de aartsrivaal nog eens aan de overzijde te posteren.



Op links zou Doku per slot van rekening oog in oog komen te staan met Clinton Mata, die wekelijks zijn rechtstreekse tegenstander in zijn zak steekt. Daar voor gevaar zorgen, is dus zelfs voor hem een schier onmogelijke opdracht. Dan liggen er, zoals Cercle zopas illustreerde, meer opties op de andere flank. Simon Deli is in steun van zijn back alvast minder wendbaar dan Odilon Kossounou of Brandon Mechele aan de overkant, terwijl Federico Ricca heel wat makkelijker te passeren valt dan Mata. De linksachter maakt allicht wel plaats voor Eduard Sobol, die prima inviel in de derby. Vermits hij dan weer veel meer offensieve intenties heeft, kan Doku in dat scenario proberen te profiteren van de vrijgekomen ruimte.

BENUT DE FLANKEN

Sowieso lijkt de sleutel zich deels tegen de zijlijn te bevinden. Ook sinds de switch van een 3-5-2 naar een 4-3-3 laat Club daar immers geregeld openingen liggen. Vooral dan na balverlies hoog op het veld, wanneer het elftal in hoge getalen opgerukt is. Hoewel zelfs Krépin Diatta en Emmanuel Dennis snel terug trachten te keren, en Mata vaak de restverdediging verzorgt, valt daar zeker op hun flank dus wel wat te rapen op de counter. Hetzelfde geldt aan de overzijde, waar Sobol gretiger de overlap maakt langs Charles De Ketelaere of David Okereke. Al krijgen we wie weet een van de twee goudhaantjes, die doorgaans op rechts vertoeven, nog eens op links te zien – met Dennis die daar zondag reeds inviel.



Hoe dan ook zijn de wingers van Anderlecht maar best op de afspraak, en mogen ook backs Bogdan Mykhaylichenko en Michael Murillo niet bang zijn om af en toe op te rukken. Op die manier kunnen ze namelijk druk zetten op de Brugse flanken om hun defensieve taken te vervullen, zonder een boulevard bloot te geven natuurlijk. Tenslotte kijkt Club toch vooral naar de flitsen van Diatta, die stilaan naar zijn beste vorm toegroeit, en Dennis om snelheid, creativiteit en beweging te brengen. Hen lamleggen vormt dus eveneens een cruciale stap richting puntengewin, net zoals het afsnijden van de looplijnen van Ruud Vormer en Hans Vanaken – die respectievelijk op rechts en links dikwijls een overtal creëren.

BOUW SNELLER OP

Die diepe posities van de gouden tandem zorgen er trouwens voor dat ook in de as ruimte ontstaat, met Mats Rits die heel wat meters moet bestrijken. Om dat voordeel te benutten, moet het echter wel vooruit gaan. Vormer en vooral kilometervreter Vanaken komen immers telkens weer snel terug om de gaten te dichten, dus het balletje eindeloos blijven rondtikken schiet weinig op. Bovendien lijkt dat sowieso geen goed idee, want de Bruggelingen deinzen er niet voor terug om hoog te pressen. Samen met het trage tempo laat Anderlecht de risicovolle passing achterin dus best achterwege. Al liet Cercle wel zien dat, áls je er uitkomt, de ruimtes op het middenveld net dankzij die druk nog groter worden.



Desalniettemin mag het allemaal een flink stuk verticaler, waarbij een verzorgde opbouw wel een must blijft. Tenslotte zien we Paars-Wit niet plots alleen maar lange ballen pompen. De vraag is evenwel of het centrale duo met Ognjen Vranjes en Derrick Luckassen wel geknipt is voor die taak. Met pakweg Marco Kana kan Kompany op zoek gaan naar meer voetballend vermogen in zijn defensie, al is hij fysiek wellicht niet opgewassen tegen Michael Krmencik. De terugkeer van Adrien Trebel naast Lokonga, die allebei in staat zijn het spel te versnellen met hun crosspasses, brengt hopelijk soelaas. Zelf kan RSCA overigens eveneens doorjagen op Deli en Kossounou, die zo wel eens in de problemen kunnen komen.

PLAK TREBEL OP VANAKEN

Ook met het oog op die druk naar voren kruist Kompany de vingers dat Trebel tijdig hersteld geraakt van zijn knieblessure, net zoals de Fransman de ideale man is om op Vanaken te plakken. De draaischijf van Club was tegen Cercle niet beslissend en misschien net iets minder, maar heeft de laatste tijd toch duidelijk weer de goede vorm te pakken. Bovendien kan hij tegen Anderlecht altijd een tikkeltje meer, met enkel Genk dat al vaker zijn slachtoffer werd. Vermits het echter algemeen geweten is dat Vanaken niet graag geschaduwd wordt, lijkt mandekking dus zowat de enige optie. Alleen tellen de Brusselaars nogal weinig pionnen in hun kern die geschikt ogen om die rol te vervullen. Behalve kuitenbijter Trebel.



Met zijn potige aanpak kan hij de Gouden Schoen mogelijk irriteren en uit zijn spel halen. Het ziet er trouwens naar uit dat Paars-Wit sowieso nood heeft aan Trebel om de fysieke strijd aan te gaan met de aartsrivaal, die op dat vlak over meer troeven beschikt. Ook in offensief opzicht kan de linkspoot overigens belangrijk zijn. Op stilstaande fases bijvoorbeeld, momenten die Anderlecht optimaal moet benutten. Allicht komen er namelijk geen talloze kansen tot scoren, dus efficiëntie is een must. Trebel lijkt daarnaast een van de weinigen die Simon Mignolet kan bedreigen vanop afstand. De rake poging van Lokonga tegen Eupen, de enige bal tussen de palen, zou hij vermoedelijk wel weten te pareren.

VERTROUW OP VLAP

Zondag zal dus meer nodig zijn om de weg naar de netten te vinden. Te beginnen met infiltraties in de box, iets wat Trebel eveneens voor kan zorgen. Als spelmaker wist Percy Tau tegen Eupen daarentegen onvoldoende te brengen. Op bezoek in Jan Breydel, waar hij vast ook nog eens op de korrel zal worden genomen, dreigt hij in het centrum dus helemaal te verzuipen. Wie weet verhuist de Zuid-Afrikaan daarom naar de linkerflank, waar hij kan proberen te ontsnappen aan Mata of ruimte trachten creëren voor Mykhaylichenko door veelvuldig naar binnen te trekken. Een taak die ook Mustapha Bundu op zich kan nemen, net als Yari Verschaeren. Het lijkt alleszins een beter idee dan de één-op-één aangaan.



Afwachten of Verschaeren tijdig klaar wordt gestoomd, wat voor Michel Vlap wel zou moeten lukken. Vermits hij garant staat voor meer présence in de zestien, zouden wij dan sowieso voor de Nederlander opteren. Wanneer ze er achterin niet uitkomen, kan hij met zijn gestalte – wat ook welkom is tegen de torens van Club, met Deli, Vanaken en Krmencik – immers tevens goed van pas komen in de opbouw door luchtduels te winnen van Rits. Een plannetje dat Clement als trainer van Genk ooit uitvoerde met Ruslan Malinovskyi. Diep in de punt rest dan nog de keuze tussen Lukas Nmecha, de fysiek sterkere Landry Dimata of zelfs Antoine Colassin, die de Brugse defensie in januari toch pijn deed bij zijn debuut.

KEUZES VAN KOMPANY

Hoe dan ook blijft Anderlecht uiteraard de underdog op bezoek bij Club, dat in eigen huis altijd kansen zal afdwingen. En ondanks het gebrek aan efficiëntie wellicht ook de netten laten trillen. Geen foutjes maken, stevig de strijd aangaan en eindelijk eens geconcentreerd blijven voor de volle 90 minuten, zijn dus essentiële voorwaarden om wat te rapen. Aan de overkant is het dan aan Paars-Wit om maximaal de zeldzame zwaktes in de Blauw-Zwarte verdediging uit te buiten, geen sinecure gezien het geringe aantal mogelijkheden tegen veel mindere achterhoedes. Toch is het zeker geen onbegonnen opdracht om in het hol van de leeuw – niet in het minst voor de Lion of Judah – nog eens zélf als vanouds te klauwen. De aanhang smacht alvast naar een gunstig resultaat. Afwachten of Kompany de juiste keuzes maakt.