Eén schamel doelpuntje in zes competitiewedstrijden. Dieumerci Mbokani legt voorlopig povere statistieken voor die normaliter nooit aan hem kunnen worden toegeschreven. Nochtans presteert Dieu meer dan behoorlijk, maar deelt hij ook in de collectieve malaise op de Bosuil. 

GEEN PLAY-OFF 1? 

Voor het eerst in het het nieuwe voetbalseizoen kon Antwerp FC vorig weekend rekenen op z'n trouwe achterban. Niet dat de afgezakte fans veel waar voor hun geld kregen ondanks het doelpuntenrijke 2-2 gelijkspel tegen KAS Eupen. The Great Old liet zoals wel vaker in deze jaargang dure punten liggen en telt nu al tien eenheden minder dan huidig competitieleider Sporting Charleroi. Na zes speeldagen is de voorlopige conclusie dan ook dat Antwerp FC geen Play-off 1 kandidaat genoemd kan worden. En dat ondanks de grote (extra-)sportieve ambities op de Bosuil.



Ivan Leko werd in het tussenseizoen aangesteld als vervanger van hoofdcoach Laszlo Bölöni, de Roemeen die ondanks een behouden speelstijl toch knappe resultaten behaalde in Deurne-Noord. Maar de beleidsbepalers vonden de tijd rijp om een volgende belangrijke stap te zetten in het groeiproces van de club, en begeren een aanvallende en attractieve manier van voetballen – zoals het een echte topclub betaamt. Maar voorlopig slaat de motor allerminst aan bij Antwerp FC. Met het huidige beschikbare spelersmateriaal is het voor Leko ook geen cadeau om zijn dominante 3-5-2 te ontplooien. 

LEKO EN FANS ROEREN ZICH 

En net daarom blijft de Kroatische coach roepen om broodnodige extra versterking, al doet Leko dat nu vooral binnenskamers dan via de media. Lesje geleerd. Toch blijft een dringende kwaliteitsinjectie meer dan welkom, als Antwerp die cruciale stap vooruit zetten én als Leko zijn aanvallende tactische expertise ten volle kan benutten. Anderzijds beseft ook sportief manager Luciano D'Onofrio uiteraard ook dat er nog vers bloed moet worden gehaald, maar de slinkse Italo-Belg weet als geen ander dat de beste koopjes te vinden zijn naarmate de transferdeadline nadert, maar die ligt dit seizoen pas op 4 oktober. Een eeuwigheid in voetbaltermen. 



Tot dan zal Leko het echter moeten stellen met het beschikbare spelersmateriaal, terwijl ook de Antwerp-fans hun al hun stem lieten horen: “Hoedt”, “Ivo”, en zelfs “Bölöni” rolden vorig weekend alvast van de tribunes. Het heeft er ook veel mee te maken dat de aanvallende steunpilaren van vorig seizoen, Lior Refaelov en Dieumerci Mbokani, nog niet tegen hun beste vorm aanlopen. Nochtans verklaarden beide spelers voor het nieuwe seizoen dat ze een hogere efficiëntie kunnen bereiken onder hun nieuwe coach. Maar voorlopig kunnen zowel Refaelov als Mbokani die belofte niet waarmaken. Vooral Mbokani lijkt een schim te zijn van de klassespeler die hij intrinsiek weliswaar nog is.

VERKEERDE RICHTING 

Ondanks de aanvallende en attractieve intenties van Ivan Leko ondervindt de Antwerpse aanvalsmotor vooralsnog veel problemen. Waar The Great Old vorig seizoen nog de op vier na meeste doelpogingen waagde in de Jupiler Pro League, staat de club momenteel slechts op de dertiende plek in die desbetreffende ranking. Qua dreiging en doelrijpe kansen evolueerde Antwerp FC voorlopig in de verkeerde richting. Maar ook op het gebied van puntenoogst en doelpuntenproductie is de club een schim van zichzelf geworden.



In de eerste zes wedstrijden van het voorbije seizoen kon Laszlo Bölöni namelijk een reeks neerzetten van 12 op 18, terwijl de balans in de nieuwe jaargang minder indrukwekkend is met een povere 8 op 18. Dat zijn op zich 'slechts' vier punten minder, maar vooral het aantal gescoorde doelpunten zal het Antwerpse clubbestuur zorgen baren. Vorig seizoen deed het stamnummer één in de eerste zes competitiewedstrijd 14 keer de netten trillen, terwijl dat in het huidige seizoen slechts 8 keer het geval was. En als het op doelpunten aankomt, dan wordt er bij Antwerp onvermijdelijk gekeken naar Dieumerci Mbokani.

WAAR IS DIEU? 

Vorig seizoen was de Congolees bij Antwerp FC dé grote man van het seizoensbegin, waarin hij vijf keer kon scoren in zijn eerste zes competitiematchen. Met dat fraaie aantal doelpunten stond Dieumerci Mbokani garant voor maar liefst 35% van de totale Antwerpse doelpuntenoogst en vervolgens trok hij die positieve lijn ook door naar de rest van het seizoen. De jaargang 2019/2020 sloot Mbokani dan ook af met 18 doelpunten, wat omgerekend 36% was van de totale gescoorde Antwerpse doelpunten.

Het contrast met Mbokani's huidige competitiestart is dan ook enorm. Voorlopig deed de Antwerpse aanvalsleider amper één keer de netten trillen, wat zijn aandeel in het totale gescoorde Antwerpse doelpunten op een lage 12,5% brengt. Als die trend zich ook verder inzet in het verdere verloop van de competitie, zoals dat vorig seizoen – op positieve wijze - het geval was, dan wordt het wel een érg lastig seizoen voor de geroutineerde Congolees.



Ondanks het feit dat Mbokani veel minder scoort dan vorig seizoen, wil echter niet zeggen dat hij geen belangrijke rol meer heeft in de ploeg van Ivan Leko. Dieu toont zich nog steeds hongerig en daarom neemt hij vaak te veel hooi op zijn vork. Het gevolg daarvan is dat Mbokani zich soms minder fris bevindt in de zone van de waarheid, waar de doelpunten net gescoord moeten worden. Ook de trage opbouw en indirecte speelstijl van Antwerp is niet meteen een pluspunt voor het enige aanvallende aanspeelpunt. En ook dat is één van de redenen waarom Leko er zeker nog een tweede spits bij wil, om op die manier de workload wat te ontlasten bij Mbokani. 

DIEU DEELT IN DE MALAISE 

Het is dan ook een opmerkelijke vaststelling dat Dieumerci Mbokani op verschillende parameters minstens even goed presteert als zijn succesvolle voorbije jaargang. Op het vlak van zuivere passing ligt zijn efficiëntie vandaag zelfs vijf percentages hoger dan vorig seizoen en is hij daarmee momenteel zelfs de op zes na beste centrale aanvaller in de Jupiler Pro League. Mbokani's dribbel-accuraatheid is zelfs met elf procent toegenomen, wat goed is voor een vierde plek onder alle centrale aanvallers in België. Ook bij de (lucht)duels, balverlies en geslaagde aanvallende acties scoort Mbokani meer dan vorig seizoen. 

Maar bij het meest in het oog springende onderdeel deelt Dieumerci vooralsnog in de malaise, die ook het volledige team van Antwerp FC treft. En da's de efficiëntie voor doel. Omdat Mbokani meer fysieke inspanningen levert dan vorig seizoen is hij daarom ook minder doeltreffend in het vijandige gebied van de tegenstander. Zo zet hij amper 8% van zijn doelkansen om in een effectief doelpunt, terwijl die ratio vorig seizoen meer dan drie keer zo hoog lag: 26% om precies te zijn. 



Het beoogde 3-5-2 spelsysteem van Ivan Leko snakt daarom naar een tweede kwalitatieve aanvaller, die zo de werklast van Mbokani kan verlichten. Logischerwijze zal de Congolese prijsschutter met een extra compagnon terug frisser verschijnen in de box van de tegenstander waardoor de kans op meer doelpunten gevoelig zal toenemen. De naam van ex-Club-Brugge spits Abdoulay Diaby, op een zijspoor bij Sporting Lissabon, viel al geregeld te horen als potentiële versterking, en het profiel van de Malinees zou weleens kunnen aanslaan in het beoogde wedstrijdplan op de Bosuil. Maar voorlopig is 4 oktober nog veraf.