Arne Decraene
De targetman. Een paar jaar geleden leek het concept nog dood en begraven, nadat Spanje met Cesc Fabregas voorin het EK won en kleinere aanvallers als Lionel Messi, Sergio Agüero en Jamie Vardy dé weg naar succes leken te vormen. Wie het voorbije weekend naar de Jupiler Pro League keek, kan er echter niet meer omheen. De klassieke grote spits is weer helemaal terug.
Alhoewel, klassiek. Bij de traditionele invulling van het woord targetman denken we vaak louter aan bonkige, rijzige en soms misschien wat onhandige types, wiens job er vooral in bestaat om oorlog te maken, duels te winnen, ballen bij te houden met de rug naar doel en voorzetten tegen de touwen te werken – bij voorkeur nog met het hoofd. Toch blijkt die invulling niet volledig te kloppen. De besten in hun soort, zoals Zlatan Ibrahimovic, Olivier Giroud, Edin Dzeko, onze eigenste Romelu Lukaku, diens idool Didier Drogba en in zekere zin zelfs Cristiano Ronaldo, zijn of waren immers tot veel meer in staat.
SCHOOLVOORBEELD WESLEY
Zij combineren hun fysieke vermogens namelijk met tal van andere capaciteiten. Snelheid, techniek, een stevig schot, diepgang, mobiliteit of in de meest unieke gevallen zelfs alles bij elkaar: de moderne targetman moet van meerdere markten thuis zijn. Af en toe is scorend vermogen dan zelfs niet eens een vereiste, met in België ene Wesley Moraes als recentste schoolvoorbeeld. De Braziliaan trapte bij Club Brugge in 130 duels 'amper' 38 keer raak, maar was wel de drijvende kracht achter de titel in 2018 en vertrok een jaar later voor een toenmalige (gedeelde) recordsom van 25 miljoen richting Aston Villa.
Sindsdien kijken ze in Jan Breydel uit naar zijn opvolger. In principe moest dat Mbaye Diagne worden, maar hij maakte zichzelf helaas onmogelijk. Geen probleem, want uiteindelijk walste Blauw-Zwart ook zonder klassieke pivot door de competitie. Al bleef het profiel wel altijd met stip bovenaan de lijst met prioriteiten staan. Enter Michael Krmencik, die na zijn eerste treffer tegen Waasland-Beveren en twee rozen op bezoek bij Zulte Waregem eindelijk zijn draai lijkt te vinden. Wie weet maakt de Tsjech alsnog zijn fors prijskaartje waar. In de tussentijd wierp Youssouph Badji zich alvast op als the next big thing.
GODDELIJKE VOETSPOREN
Ook elders in de JPL zijn grote spitsen, opvallend genoeg vaak van Afrikaanse origine, weer aan een opmars bezig. Zo kroonde Dieumerci Mbokani zich op zijn oude dag vorig seizoen nog tot Gouden Stier, hoewel de Congolees van Antwerp niet helemaal beantwoordt aan het prototype van Wesley. In de ruimtes duiken en diepgang maken is gezien zijn wat afgebotte snelheid tenslotte niet langer aan hem besteedt, al compenseert Dieu dat dan weer ruimschoots met zijn onderlegde techniek en spelinzicht. Wie ons wél enigszins aan Wesley doet denken, is Obbi Oulare van Standard – en zelf ex-Club Brugge.
Blessures remden de sterke beer reeds vroeg in zijn carrière flink af, maar op 24-jarige leeftijd is hij zijn ontegensprekelijke kwaliteiten nog lang niet verloren. In beperkte speelminuten zit Oulare nu alweer aan twee doelpunten, waaronder de winning goal tegen KV Kortrijk afgelopen weekend. Geen wonder dat Michel Preud'homme altijd bleef geloven in de meester van de luchtduels. Nu alleen nog duimen dat hij eindelijk eens fit kan blijven. Hetzelfde geldt voor Paul Onuachu in Genk, nog zulk een potentieel gouden exemplaar waar lichamelijke letsels jammer genoeg echter steeds om de hoek lijken te loeren.
OUT OF THE BOX
Desalniettemin liet de Nigeriaan zich zondag stevig gelden, waarbij hij vooral in het luchtruim boven de zestien een gesel was voor de verdediging van KV Mechelen – met twee treffers als gevolg. Indien hij fit én scherp kan blijven, heeft Onuachu dan ook alles in huis om zich tot beste spits in ons land te ontwikkelen. Iets wat zelfs diverse clubs in de Premier League niet ontgaan was na zijn sterke prestatie in de Champions League tegen Liverpool. Ondanks zijn 26 lentes zit er bovendien nog rek op de dubbele meter, die ook buiten de box nuttig is en zijn gestalte koppelt aan een fikse portie snelheid en techniek.
Dimitri de Condé beklaagt zich dus vast niet dat hij zes miljoen neertelde voor de ruwe diamant, die mits wat meeval een garantie op goals vormt en nog een pak geld kan opleveren. Hetzelfde geldt voor Shamar Nicholson van koploper Charleroi, aan wie wel nog iets meer schaafwerk is. Toch verzamelde de 23-jarige Jamaicaan in zijn laatste drie optredens drie doelpunten en twee assists, waarbij hij tevens in de opbouw – of beter gezegd de counter – van goudwaarde is voor de troepen van Karim Belhocine. Fraaie statistieken die ook ervaren rot Ilombe Mboyo van KV Kortrijk trouwens alweer kan voorleggen.
KOPIES VAN LUKAKU
Dat zulke types op jongere leeftijd een smak geld kunnen opbrengen, ondervonden de Kerels overigens zopas aan den lijve met de verkoop van Terem Moffi. Beerschot bouwt met Marius Noubissi dan weer rond een iets kleinere variant, al heeft de nog altijd pas 23-jarige Kameroener in zijn arsenaal eveneens zowat alle bovenvermelde troeven zitten. Ook in de iets lagere regionen van de JPL gaat iedereen dan ook gretig op zoek naar zijn eigen kopie van Lukaku, toch dé standaard wanneer we het hebben over eventuele toppers diep in de punt. Zo wrijft KV Oostende zich nu al in de handen met Makhtar Gueye.
Zelfs in Anderlecht, waar Vincent Kompany eerst nochtans allergisch leek aan spitsen groter dan 1m80, blijven ze niet meer achter. Landry Dimata vormde zich tijdens zijn lange recuperatie immers om tot een fysiek sterkere versie van zichzelf, terwijl ook Lukas Nmecha enigszins in het plaatje past. AA Gent mikte dan weer nog hoger, letterlijk dan, door deze zomer uitdrukkelijk op jacht te gaan naar iemand van minstens 1m90. Hoewel de Buffalo's reeds Roman Yaremchuk en Laurent Depoitre in de rangen telden, werd zo Tim Kleindienst toegevoegd aan de selectie. Zij het voorlopig wel met weinig succes.
PIONIER HAALAND
In de Ghelamco Arena zien ze daarom ongetwijfeld met lede ogen toe hoe Alexander Sörloth, die als huurling in Gent slechts bijwijlen flarden van zijn talent liet zien, zopas voor 20 miljoen van Trabzonspor naar RB Leipzig trok. In de Bundesliga mag de Noor zich voortaan meten met ene Erling Haaland, zijn landgenoot bij Borussia Dortmund die nog meer dan Lukaku geldt als hét prototype voor het moderne speerpunt. Het lijkt dan ook louter een kwestie van tijd vooraleer de sensationele spits het internationale voetbal domineert. De targetman is dus definitief terug. En hij kan véél meer dan koppen alleen.
LEES OOK: 'Competitieformat op springen: Union en co halen gram'
