Niet Club Brugge, RSC Anderlecht, AA Gent, KRC Genk of Antwerp FC, maar wél Sporting Charleroi is momenteel de trotste leider van de Jupiler Pro League. Met het maximum aantal van de punten domineren de Carolo's de Belgische voetbalcompetitie, en die plek hebben ze allerminst gestolen. Die prima prestaties doen vooral de vraag oproepen of de Zebra's nu ook een echte titelpretendent (kunnen) zijn.
TREKPLEISTER CHARLEROI
The invincibles. Na vijf speeldagen bezet Sporting Charleroi nog steeds de koppositie in de Jupiler Pro League. En hoe. De club uit het Zwarte Land heerst autoritair over de Belgische competitie en dat bewijst de fraaie puntenoogst van vijftien op vijftien: het foutloze parcours waar voorzitter Mehdi Bayat o zo trots op is. Wie dacht dat de Henegouwse derde plaats in de voorbije editie van de Jupiler Pro League een toevalstreffer was, die komt vandaag heel bedrogen uit.
Oké, in de voorbije vijf wedstrijden trok Sporting Charleroi aan het langste eind tegen mindere goden zoals KV Oostende en OH Leuven. Maar de ploeg van coach Karim Belhocine kon net zo gemakkelijk winnen van een taai Zulte Waregem, een georganiseerd Antwerp FC en zelfs van landskampioen Club Brugge. Voor veel spektakel, tika-taka voetbal of aanvalsdrift moet je alvast niet afreizen richting Mambourg. Anderzijds trakteren de Carolo's hun fans wél met een onversneden wedstrijdmentaliteit, zelfvertrouwen én prima resultaten. Ook de tactische aanpak van Belhocine, ook al is die erg behoudend, is zeker en vast de moeite waard.
HET ZWARTE BEEST VERSLAGEN
De troepen van Belhocine stralen steeds een grote mate van zelfvertrouwen uit, en zelfs een bepaalde sympathieke vorm van je-m'en-foutisme. Dat bleek bijvoorbeeld ook tijdens de line-up voor het zondagse duel in het Waregemse Regenboogstadion. Ook al ging Charleroi vorig seizoen twee keer onderuit op Zulte Waregem: no stress, met een meer dan voldoende zelfbewustheid. En ook zondagavond werd algemeen aangenomen dat de Zebra's weleens hun eerste puntenverlies van het seizoen konden lijden, net omdat Essevee vorig seizoen het zwarte beest bleek van Charleroi.
En ook deze keer speelde de sluwe Francky Dury handig in op de stugge Henegouwse tegenstander. Door zijn troepen zélf tactisch gedisciplineerd te houden liet de geroutineerde coach zich oorspronkelijk niet in de luren leggen. Het resultaat van de eerste 45 speelminuten was een non-match waarbij Zulte Waregem en Charleroi elkaar geen duimbreed gaven. Maar zoals wel vaker dit seizoen, gebeurde er weer iets bijzonders in de ploeg van Charleroi. Ondanks de tegenvallende omstandigheden, naast het behouden Essevee ook de stroeve grasmat die een snelle omschakeling hypothekeerde, wist Charleroi wederom de rug te rechten.
KLOOF MET CLUB
Francky Dury bestreed Sporting Charleroi met hun eigen defensieve aanpak, en daardoor hadden de Carolo's het niet onder de markt in West-Vlaanderen. Desondanks hielden de Zebra's telkens het hoofd koel en gingen ze niet over tot aanvallend overenthousiasme. Vroeg of laat zou er wel een gaatje vallen in de Waregemse verdediging en dat geduld loonde ook. Zulte Waregem-aanvoerder Ewoud Pletinckx was in twee fases niet doortastend genoeg waardoor Kaveh Rezaei en Shamar Nicholson de onverhoopte 0-2 eindstand op het scorebord konden werken.
Charleroi-coach Karim Belhocine weet die laattijdige doelpunten echter niet aan een geduldige aanpak, maar wél door het uitgekiende tactisch plannetje van zijn collega Francky Dury. “Ik denk niet dat wij geduld hebben getoond, het was vooral de tegenstander die ons in moeilijkheden bracht. We konden kalm blijven en raakten niet in paniek. En hoe verder de wedstrijd vorderde, hoe beter we waren”, noteerde La Dernière Heure. Zelfbewustheid.
Geduld uitoefenen of niet, Sporting Charleroi blijft voorlopig vriend en vijand verbazen in het competitiebegin, en dat is zeker geen toeval. Drie seizoenen geleden pakten de Carolo's in de eerste vijf competitiewedstrijden al eens een fraaie vijftien op vijftien, en werd de leidersplaats destijds gedeeld met de toekomstige landskampioen Club Brugge. In de huidige editie van de Jupiler Pro League tellen de Henegouwers ondertussen al vijf punten meer dan hun eerste achtervolgers Standard en KV Kortrijk. Al kan Beerschot – mits winst tegen KRC Genk maandagavond – nog dichter sluipen tot drie punten. Club Brugge, bestempeld als de grote – en de enige – titelfavoriet dit seizoen, telt ondertussen al zes eenheden minder dan Charleroi.
JALOEZIE IN BRUGGE
De sterkte van Sporting Charleroi is diezelfde als in het voorbije seizoen: een defensieve stabiliteit in combinatie met een vlijmscherpe omschakeling. Maar dat alles valt in duigen wanneer er op het offensieve vlak onvoldoende efficiëntie aanwezig is. En misschien is dat wel dé grootste sterkte van deze ploeg. Ook tegen Zulte Waregem domineerden de Carolo's niet maar was het wél razend effectief. En dat is namelijk een wederkerend verhaal in het huidige seizoen. Charleroi legt aanzienlijk minder aanvallende acties op de mat dan hun bekampte tegenstanders, maar anderzijds toonden de Zebra's zich telkens effectiever in die aanvallende acties. De offensieve efficiëntie bij Charleroi is dus van een énorm hoog niveau.
Charleroi prijkt op dit moment dus bovenaan het klassement van de Jupiler Pro League waarin het negen keer tot scoren kon komen, en dat is amper één doelpunt minder dan Club Brugge en RSC Anderlecht, de clubs met de grootste doelpuntenproductie in het seizoensbegin. Opvallend genoeg had Charleroi wél merkelijk minder doelkansen nodig dan Club Brugge en Anderlecht om tot dat doelpuntenaantal te komen. In totaal lanceerden zelfs zes teams méér doelpogingen dan competitieleider Charleroi. Van zo'n aanvallende efficiëntie kan men bij Club Brugge alleen maar dromen.
Ook in het defensieve compartiment presteerde Charleroi stukken beter dan hun voorbije tegenstanders. De actie-balans van de Henegouwers helt meer over naar het defensieve, en ook in dat onderdeel overstijgt hun efficiëntie die van hun eerdere opponenten. Die verdedigende kwaliteiten vertalen zich dan ook in amper één tegendoelpunt dit seizoen, waarmee Charleroi ook op dat gebied de absolute defensieve leider is van de huidige competitie. De ploeg incasseert tevens amper acht doelpogingen per wedstrijd, een gemiddelde dat enkel RSC Anderlecht overstijgt.
TITELKANDIDAAT CHARLEROI?
In de Vlaamse pers wordt het huzarenstukje van Sporting Charleroi amper belicht, en da's eigenlijk onterecht. Na de onverhoopte derde plaats in de voorbije editie van de Jupiler Pro League schrijft Karim Belhocine opnieuw een succesverhaal op Mambourg. De Franse Algerijn heeft geen absolute vedetten tot zijn beschikking, maar roeit met de riemen die hij heeft. Joris Kayembe, Kaveh Rezaei en Ryota Morioka werden allen bestempeld als te licht voor de Belgische top, maar onder de vleugels van Belhocine ontdekt het drietal nieuwe sportieve hoogtes. Ook minder klinkende namen zoals Shamar Nicholson, Ali Gholizadeh of Marco Illaimaharitra ontwikkelden zich van nobody's tot echte meerwaardes voor de Belgische competitie.
Het is vooralsnog te vroeg om te spreken over eventuele titelambities van Sporting Charleroi, maar dankzij hun bewezen kwaliteiten en huidige vorm is een uiteindelijke plaats in de top-drie zeker niet uitgesloten. Bovendien zou het niet de eerste keer zijn dat een underdog zich kan opwerpen tot een absolute titelkandidaat, en uiteindelijk zelfs op de eerste plaats eindigt. We denken daarbij vooral aan AA Gent en KRC Genk, die voor hun kampioenenjaar nooit als een serieuze titelpretendent werden beschouwd. In het voetbal is alles mogelijk, dus een grote verrassing kan nooit worden uitgesloten. De defensieve én offensieve efficiëntie van Charleroi zal menig topclub alvast zorgen baren, en als je daar nog eens hun groot je-m'en-foutisme-gehalte en tactische discipline aan koppelt, dan weet je dat er rekening moet worden gehouden met de Carolo's. En dat hebben ze bij Club Brugge alvast aan den lijve ondervonden.
