In het voorbije decennium werd er bij RSC Anderlecht bitter weinig aandacht geschonken aan de eigen jeugdwerking. Aan ontbolstering van rastalenten zoals Youri Tielemans en Vincent Kompany was er bitter weinig werk nodig, maar andere youngsters moesten wel meer geschaafd worden. Zoals Mike Trésor Ndayshimye bijvoorbeeld, die Anderlecht in 2018 verliet wegens een totaal gebrek aan sportieve perspectieven. 

SPOORLOZE TRESOR  

Op 28 maart 2018 nam Marc Coucke officieel de scepter over van Roger Vanden Stock als nieuwe eigenaar en voorzitter van RSC Anderlecht. De kersverse preses wilde een nieuwe weg inslaan met Sporting en “In Youth We Trust” werd de nieuwe leuze van club. Al een dikke maand later – op 5 mei 2018 – voegde Coucke effectief de daad bij het woord. In een groots opgezette persconferentie lichtte hij vol trots zijn eerste meesterzet toe op het vlak van de jeugdwerking, die vanaf dan dé absolute prioriteit wordt voor de club.



Anderlecht wil de uitstroom van haar meest talentvolle talenten naar grotere en kapitaalkrachtige buitenlandse clubs een halt toeroepen, en wil dat bewerkstelligen door deze high potentials een concreet ontwikkelingsplan voor te leggen met het oog op een definitieve doorbraak in het eerste elftal. Op 5 mei 2018 maakte Sporting bekend dat elf jeugdinternationals een contract tekenden bij de club. Jérémy Doku, Yari Verschaeren, Antoine Colassin, Anouar Ait El Hadj, Killian Sardella, Mathis Suray, Lucas Lissens, Halim Timassi, Loic Masscho, Chris Kalulika en Zacarias Antonio behoorden tot de gelukkigen. Van Mike Trésor Ndayshimye, nochtans ook een veelbelovend talent, was er echter geen spoor te bekennen.

DEKSELSE EMILIO 

Ndayishimiye had ook graag deel uitgemaakt van de elf jeugdspelers die hun eerste officiële contract mochten tekenen bij Anderlecht. Bij de Paars-Witte U21 stond hij nochtans te boek als één van de grootste talenten, en reeg hij drie jaar lang goede prestaties aan elkaar. Ook in de Youth League trok hij de aandacht met zijn groot talent, met name in de match tegen Bayern München gooide hij grote ogen. Toch vond toenmalig beloftentrainer Emilio Ferrera het niet opportuun om Ndayishimiye in 2018 al over te hevelen naar de eerste ploeg van Anderlecht, terwijl de negentienjarige zich absoluut wou meten met de grote jongens, ook al was het maar op training. Jean Kindermans, hoofd jeugdopleiding bij Anderlecht, zag het allemaal met lege ogen aan. 



Door het gebrek aan sportieve perspectieven wilde Ndayishimiye vervolgens zijn verbintenis bij Anderlecht niet verlengen, waardoor hij op transfervrije basis de club kon verlaten. Dat klonk als muziek in de oren van Bayern München, die zijn glansprestatie in de Youth League allerminst vergeten was. Ook Liverpool en Juventus toonden belangstelling, en Ndayishimiye bezocht ook AS Monaco. Maar bij deze Europese topclubs zou hij eerst deel uitmaken van de beloften, terwijl Ndayishimiye hongerig was om zich te tonen op het hoogste niveau. Bij NEC Nijmegen, de club die overigens vaak oog heeft voor onontgonnen talent, kon Ndayishimiye wél meteen aansluiten bij de A-kern. De keuze was snel gemaakt.

SPOTPRIJS

Ook al bevond NEC zich in 2018-2019 in de Nederlandse Keuken Kampioen Divisie, Ndayishimiye was opgelucht om zijn talenten eindelijk te kunnen meten op het professionele niveau. In het Goffertstadion liet de dribbelaar regelmatig mooie zaken zien, maar de promotie naar de Eredivisie zat er in in dat seizoen niet in voor de club uit Nijmegen. Toch kon Ndayishimiye één seizoen later wél zijn debuut maken in de Eredivisie, want op de laatste dag van de zomermercato in 2019 nam Willem II de aanvallende middenvelder op huurbasis over. De Tilburgers namen ook een aankoopoptie op van een half miljoen euro: oorspronkelijk leek dat een flinke som, maar al snel zou dat bedrag bestempeld worden als een spotprijs.



Ndayishimiye had onder de vleugels van Adrie Koster, de ex-coach van Club Brugge, weinig tijd nodig om zich op te werpen als een absolute aanwinst voor Willem II – en bij uitbreiding de Eredivisie. Samen met Pol Llonch en Sebastien Holmén was Ndayishimiye één van de grote smaakmakers in het Koning Willem II Stadion. Door het goede werk van de controlerende middenvelders Llonch en Driess Saddiki kon Ndayishimiye als nummer tien vaak profiteren om het verschil te kunnen maken op het offensieve compartiment. 

IN GOOD COMPANY 

Vorig seizoen gold Ndayishimiye als één van de beste spelers op zijn positie, en dat is alvast een serieuze adelbrief als je weet dat er op die positie enorm veel telent te vinden is in de Eredivisie. Hakim Ziyech (Ajax), Steven Bergwijn (PSV Eindhoven), Simon Gustafson (FC Utrecht) en Mohamed Ihattaren (PSV Eindhoven) zijn namen die tot de verbeelding spreken van menig voetbalfan én van talrijke Europese clubs. Zo kwam Norwich City in de winter van 2020 alvast aankloppen bij Willem II, maar de snuggere Ndayishimiye besefte dat het nog te vroeg was om de volgende stap te zetten. 



Elke carrièrezet van  Ndayishimiye, vaak 'Treezy' genoemd in Nederland, is weloverwogen en daar heeft zijn vader, een ex-international van Burundi, veel mee te maken. “Om later met de groten mee te kunnen, leek het me beter bij NEC in het eerste te spelen dan in neen tweede elftal bij een topclub”, lichtte Ndayishimiye zijn toekomstplan toe aan De Telegraaf. “Dat is bij NEC en Willem II goed uitgepakt. Komend seizoen, in mijn tweede Eredivisie-jaar, wil ik me bevestigen.” Toch lijkt het sterk dat Ndayishimiye nog erg lang te bewonderen zal zijn in het shirt van de Tricolores. In zijn eerste seizoen in de Eredivisie prijkt  Ndayishimiye alvast hoog in de lijstjes van dreigende passing en dribbels, bovendien scoort en assisteert de nummer tien op geregelde basis.

DE GROOTSTE PAREL VAN WILLEM II 

Als de grootste parel in het voorbije seizoen van Willem II, wordt Ndayishimiye omschreven bij onze Noorderburen. De Tilburgers lichtten bijgevolg dan ook de aankoopoptie van 500 duizend euro in het huurcontract van Ndayishimiye, en wrijven zich stilaan in de handen bij het denken aan een toekomstige doorverkoop. Bij Anderlecht zullen ze zich alvast eens serieus achter de oren gekrabd hebben, want Ndayishimiye bezit momenteel een marktwaarde van 3,6 miljoen euro maar zal wellicht een veelvoud daarvan opbrengen.

In augustus anno 2020 wilden Standard en AA Gent hem namelijk aantrekken, maar voor beide Belgische topclubs viel Ndayishimiye te duur uit. Standard legde naar verluidt een bod van 2,5 miljoen op tafel waarna AA Gent het Luikse voorstel minstens wilde verdubbelen. Willem II mikt echter op minimum zeven miljoen euro, waarmee het haar clubrecord wil verbreken, dat sinds 2008 op de naam staat van Mounir El Hamdaoui (destijds naar AZ Alkmaar). 



Volgens de laatste berichten staat  Ndayishimiye ook op de shortlist bij meer kapitaalkrachtige clubs zoals CSKA Moskou en Atalanta Bergamo. Maar of het moment voor een nieuwe stap is aangebroken, dat zal Ndayishimiye zélf wel beslissen. De enige zekerheid is dat Anderlecht een kroonjuweel van de jeugdopleiding al te gemakkelijk liet vertrekken, iets waar men zeker en vast spijt van hebben op Neerpede ...