Woensdag omstreeks half twee was alles nog peis en vree binnen de Pro League. Uiteraard vond een dag eerder wel nog de veelbesproken exit van Vincent Mannaert uit de Raad van Bestuur plaats, maar tegelijkertijd viel de afwikkeling van het voorbije seizoen in een beslissende plooi én was dan zopas de nieuwe kalender voorgesteld. Zes uur later volgde echter alweer de ontnuchtering toen het BAS gehoor gaf aan de klacht van Waasland-Beveren. Alles weer te herdoen dus, een scenario dat altijd vermeden had moeten worden.
Het moet intussen zowat de beruchtste datum van het afgelopen voetbaljaar zijn: 15 mei, de dag waarop de Belgische teams definitief de stekker uit de JPL-editie 2019/20 trokken. Én in één klap over het lot van Waasland-Beveren beslisten door voor een behoud van het competitieformat met 16 clubs te stemmen, terwijl ook een aantal andere zaken zoals de toekenning van de landstitel aan Club Brugge, de verdeling van de Europese tickets en afspraken omtrent solidariteit en compensatie werden vastgelegd . Die komen volgens Tom Rombauts, raadsman op de Freethiel, nu niet ter discussie te staan. Niet de gehele Algemene Vergadering van 15 mei wordt immers geschrapt, enkel het besluit om de Waaslanders te doen zakken.
LOBBYWERK & CHANTAGE
Daar zijn diverse redenen voor, waaronder hun waterkansje om zich op de geannuleerde slotspeeldag nog op sportieve wijze te redden. Al gaf toch vooral het onevenwicht tussen de behandelingen van 1A en 1B als reactie op de coronacrisis de doorslag. Terwijl na flink wat lobbywerk bij de politiek een kruis getrokken werd door de optie om minstens speeldag 30 – en dus het reguliere seizoen – in eerste klasse af te ronden, moesten promotiekandidaten OH Leuven en Beerschot het tweede luik van hun finale maar ergens begin augustus zien te regelen. Zo niet, zou Westerlo hun plek innemen. Net zoals het dreigement om ploegen die naar de rechtbank stappen hun vergoeding af te pakken, ruikt het allemaal toch ietwat naar chantage.
Hoewel op het eerste zicht vooral OH Leuven en Beerschot hier dus benadeeld werden, wist Waasland-Beveren nu een handige draai te geven aan de situatie. Per slot van rekening vinden zij het vreemd dat het promotieduel wél kan doorgaan, maar die ene speelronde op het hoogste niveau niet. Wat overigens niet betekent dat ze op de Freethiel staan te popelen om AA Gent alsnog te ontvangen. Integendeel: Rombouts was er snel bij om te verduidelijken dat zulk een plottwist geen optie meer is. Mede door toedoen van de KBVB zelf, aldus de advocaat, die in haar pleidooi voor het BMA recent nog verklaarde dat de organisatie van die duels ondoenbaar is. Al liet Pro League-preses Peter Croonen daar toch een ander ballonnetje op.
HET EILAND VAN COUCKE
De voorzitter van KRC Genk voerde ook een paar maanden geleden al voorzichtig oppositie tegen de stop van onze competitie, waar met Paul Gheysens en Marc Coucke wel vooral zijn tegenhangers bij Antwerp en Anderlecht het grote woord voerden. Helaas stonden zij niet alleen op een eiland, zij het dan wel in ons gezelschap, maar werden ze vaak zelfs beschimpt en geridiculiseerd door partijen die een andere mening was toegedaan. Na een bocht van 180 graden verzette daar vooral Charleroi –en KBVB-preses Mehdi Bayat de bakens, gesteund door de kleine clubs, Michel Louwagie – of toch van zodra AA Gent zeker was van het ticket voor de Champions League-voorronde – en iets meer in de schaduw ook Standard en Club Brugge.
Op een bepaald moment liet Mannaert wel duidelijk weten een onherroepelijke stopzetting best genegen te zijn, al had Blauw-Zwart wellicht weinig bezwaar opgetekend tegen een uitgestelde beslissing waarmee geen deuren gesloten werden. Tenslotte bleef Club toch sowieso al haar personeel doorbetalen tijdens de impasse, en was het enige wat telde in Jan Breydel het verzekeren van de landstitel. Uiteindelijk kwam dat wel tegen een prijs, twee miljoen aan compensatiegelden – of moeten we zeggen losgeld – om precies te zijn. Hadden we het woord chantage trouwens al eens laten vallen? Hoe het ook zij: toen het na talloze keren uitstel op 15 mei eindelijk tijd was om definitief knopen door te hakken, lag het verdict reeds vast.
(1)A OF (1)B?
Diezelfde topteams die eerder nog aan hetzelfde zeil trokken als de Bruggelingen, hadden ondertussen namelijk op weinig fraaie wijze hun wil doorgedrukt. Zo werd het voorstel om 1A tijdelijk uit te breiden tot 18 ploegen snel afgeschoten, al liet Louwagie later weten zelf voorstander te zijn mÃts mini play-offs – in lijn met de suggestie die Cercle Brugge last-minute indiende, wat door de drukke kalender echter weinig kans op slagen had. Centraal daarbij stond het behoud van de eindronde, met zelfs een traditionele anti-PO-club als Standard die plots van kamp wisselde. Meer nog: toen Club op eigen houtje begon te handelen om zélf haar zin te krijgen, dreigden de Rouches prompt met een nietigverklaring van de hele campagne.
Een mogelijkheid die ook voor Waasland-Beveren nog steeds op tafel ligt, zo lezen we tussen de lijnen, met als enige alternatief de optie om volgend seizoen samen met OH Leuven én Beerschot op het hoogste niveau aan te treden. Dat een van beiden hun plaats inneemt in een format met 16 eersteklassers, achten de Waaslanders na het besluit van het BAS evenwel als onmogelijk. Een salomonsoordeel kan er dan nog in bestaan om het verschil in twee te delen, met 17 teams in 1A waarbij OH Leuven en Beerschot onderling uitmaken wie de stap mag zetten zónder daarmee Waasland-Beveren te veroordelen. Al zou die formule niet alleen hoogst ongebruikelijk zijn, maar lijkt de kans uiterst gering dat ze nu nog genoeg steun vindt.
VOORBARIGE VERGISSING
Voorts zou een oneven aantal ploegen een logistieke nachtmerrie betekenen, wat in de ogen van Eleven allicht ook reeds opgaat voor een eventuele uitbreiding naar 18 stuks. Per slot van rekening wist de nieuwe rechtenhouder zopas nog een paar extra speelmomenten aan het weekend toe te voegen, uitgerekend om iedere overlapping te vermijden. Wekelijks nog een bijkomende wedstrijd was daarbij niet voorzien in de planning, al zou de Pro League vast wel een manier vinden om hier een mouw aan te passen. Dat de tv-centen heilig zijn, werd tenslotte nog duidelijk geïllustreerd in de discussies in aanloop naar de stopzetting. Het thema domineerde de debatten – en vormde de aanleiding voor het lobbywerk bij de politiekers.
Van zodra de verhoopte overmacht en dus ook het gegarandeerde geld binnen was, kon het doek niet snel genoeg vallen. Een weinig respectvolle zet naar de rechtenhouders die jaarlijks miljoenen neertellen toe, om van de fans nog maar te zwijgen. Het voetbal maakte zo niet meteen de beste beurt, zeker niet toen nadien hier en daar ook nog eens gebruik werd gemaakt van de sociale zekerheid. Belangrijker is echter dat die beslissing voorbarig en te snel werd genomen, zoals een spijtig genoeg select groepje vooruitziende bestuurders toen al inzag. Vandaag lijkt het meer dan ooit de eerste grote vergissing te zijn geweest. Indien speeldag 30 simpelweg was afgerond, had Waasland-Beveren vandaag immers geen poot om op te staan.
CHAOS & PANIEK
Dat het intussen al lang weer perfect mogelijk is om matchen te spelen, hoeven we vanzelfsprekend niet meer uit te leggen. Toch moest de grootste fout en ergste blijk van een gebrek aan inschattingsvermogen dan nog komen. Akkoord: in Frankrijk en Nederland werd een soortgelijke situatie op twee verschillende manieren met minder heisa afgewikkeld, maar die oneindige procedures zijn nu eenmaal eigen aan ons land. Én onze voetbalcompetitie, met zaken als play-offs en promotiefinales die de zaken bemoeilijken. Iedereen met zelfs maar een greintje gezond verstand zag dit juridische getouwtrek dan ook reeds van mijlenver aankomen. Ongetwijfeld ook Croonen en co dus, die zich er echter maar weinig van aantrokken.
In plaats daarvan werd vanuit een soort arrogantie verondersteld dat de Waaslanders hun slag toch niet thuis zouden halen, en dus zonder enige vorm van voorbehoud druk gefocust op het verdedigen van de eigenbelangen. Al leek het er af en toe bijna op dat sommigen gewoon voor het plezier stokken in de wielen staken. In plaats van de veilige optie te kiezen en een tijdelijke toegeving te doen, werd omwille van vrij banale redenen zo uiteindelijk toch een oplossing doorgedrukt die van meet af aan om problemen vroeg. Het gevolg is nu, een maand voor de beoogde competitiestart, chaos en paniek. De dwarsliggers hebben het alleen maar aan zichzelf te danken. Laten we hopen dat ze zich straks niet opnieuw in hun eigen voet schieten.
