Arne Decraene
Waar rook is, is vuur. Zelf ontkent Club Brugge naar verluidt alles, maar zowat alle Belgische media weten het zeker: Blauw-Zwart is in vergevorderde gesprekken met Junior Edmilson om de offensieve rangen te versterken. De landskampioen aast zo op een straffe stunt, al stellen we ons toch meteen de vraag hoe de kwieke winger in Philippe Clement zijn elftal past.
En of ze zich de ex-Rouche in Jan Breydel nog herinneren. Na drieënhalf seizoenen STVV en twee jaar terug bij Standard was de geboren Luikenaar reeds geen onbekende, maar op 22 april 2018 maakte hij pas echt een onvergetelijke indruk op het Brugse publiek. Op speeldag vijf van PO I speelde Edmilson zijn rechtstreekse tegenstander Dion Cools in een spectaculaire 4-4 draw compleet in de vernieling, met twee memorabele treffers als orgelpunt. Exact drie maanden later nam hij op hetzelfde veld met nóg een doelpunt in de verloren Supercup afscheid van de Jupiler Pro League. De lokroep om poen te gaan scheppen in Qatar viel per slot van rekening niet te weerstaan.
DELICATE DEAL
Al maakt geld blijkbaar toch niet gelukkig, want een comeback naar België was sindsdien nooit veraf. Liefst terug naar Standard, voor wie het kind van het huis echter onbetaalbaar is. Antwerp dingt dan weer reeds langer naar zijn diensten en zit ook nu nog in de race, maar een overstap naar Club lijkt het concreetst. Of toch van zodra de laatste kinken uit de kabel zijn, te beginnen met Edmilson zijn salaris. Dat bedraagt bij Al Duhail jaarlijks een drietal miljoen, een vorstelijk loon waar hij in Brugge niet op hoeft te rekenen. Hoewel beide partijen het wel in elkaar zouden zien zitten, valt dus af te wachten in welke mate de dribbelkont bereid is in te leveren. Zeker indien Antwerp er een biedingsslag van maakt.
Ook de transfersom kan door de concurrentie op de Bosuil nog de hoogte worden ingejaagd. De Qatari zouden trouwens sowieso niet happig staan om Edmilson van de hand te doen, dus een recuperatie van hun investering – naar verluidt ruim vijf miljoen – is allicht het absolute minimum. Nochtans wordt zijn marktwaarde door Transfermarkt momenteel slechts op drieënhalf miljoen geschat. Wie weet valt de keuze daarom wel op eerst een jaartje huur om zich te bewijzen, met dan een hogere aankoopoptie. Hoewel ze in Jan Breydel na het debacle met Mbaye Diagne vast niet echt staan te springen voor dat soort constructies, kan zulk een proefperiode tenslotte ook voor Blauw-Zwart zelf voordelen inhouden.
PRECAIRE PRECEDENTEN
De vraag is immers welk niveau we van de winger mogen verwachten na twee jaar in de zandbak, met zowel hoopgevende als beangstigende precedenten. Zo was Imoh Ezekiel bijvoorbeeld nooit meer zijn oude zelf, terwijl pakweg Hamdi Harbaoui zich nog twee keer tot topschutter kroonde. Edmilson zat in Qatar alvast niet stil en speelde nagenoeg alles, met 11 goals en negen assists in 49 duels als resultaat. Cijfers die in lijn liggen met zijn 23 treffers en 12 assists in 91 optredens bij Standard en beter ogen dan de statistieken van Krépin Diatta en nipt ook Emmanuel Dennis – elk een voet in respectievelijk 19 en 38 doelpunten in 70 en 103 wedstrijden in Brugge. Al komen we daar zo dadelijk nog eens op terug.
Op 25-jarige leeftijd moet Edmilson in theorie alleszins in staat zijn om zich fysiek snel klaar te stomen en vervolgens weer aan te knopen met zijn oude spelpeil, zeker omdat het met de motivatie wel goed lijkt te zitten. Club-fans die vrezen dat Vincent Mannaert opnieuw een enfant terrible in huis haalt, nog zo een angst die er na de passage van Diagne stevig inzit, kunnen wat dat betreft in principe op hun beide oren slapen. De Braziliaanse Belg koestert na een gesprek met bondscoach Roberto Martinez namelijk hoop op een EK-ticket, dus voorbeeldig gedrag is de verwachting. Het fiasco van Kevin Mirallas in Antwerpen indachtig kan die ambitie echter tevens vliegensvlug tot grote ontgoochelingen leiden.
KEUZE VAN CLEMENT
Niet dat we Edmilson in Jan Breydel op de bank zien belanden, of dat is toch niet de bedoeling. Waar hij dan plaats zal nemen, is evenwel nog een ander paar mouwen. Allicht moet de polyvalente aanvaller de schoenen van Dennis of Diatta, die allebei deze zomer wel eens een toptransfer kunnen versieren, vullen. In het huidige systeem betekent dat in het eerste geval een rol als hangende spits, in het tweede scenario moet hij dan de volledige rechterflank voor zijn rekening nemen. In die zin kan Edmilson aan de overkant eveneens een offensief alternatief voor Eduard Sobol vormen. Tenminste, indien Clement evenveel risico's als Ivan Leko – die vroeger Dennis én Diatta op de flanken posteerde – durft nemen.
Het zou zijn kansen op een stekje bij de Rode Duivels alvast flink vergroten, al is het natuurlijk nog maar de vraag of Edmilson over voldoende defensieve discipline en uithoudingsvermogen beschikt om die taak tot een goed einde te brengen. Tenslotte doet hij eerder aan Dennis dan aan Diatta denken, zij het met iets minder fysieke capaciteiten maar een veel beter schot in de benen. Het best komt hij dan ook tot zijn recht als pure linksbuiten in een 4-3-3 formatie, de opstelling die Clement van nature het meest genegen is. Ondanks het succes dat vorig seizoen met het recept van zijn voorganger werd geboekt, valt dus niet uit te sluiten dat de interesse in Edmilson een eerste stap terug in die richting is.
DUBBELE DREIGING
Wat kan de nieuwe vedette dan bijdragen aan dit Club Brugge, dat zopas alles en iedereen verpletterde op weg naar de titel en straks – sowieso zonder hem – misschien nog de dubbel binnenrijft? Om te beginnen meer doeltreffendheid dan de huidige goudhaantjes, al valt dat zoals gezegd bij Dennis nog verrassend goed mee. Zijn vernietigende afstandsschot is hoe dan ook een welkom wapen om gesloten defensies mee open te rijten, iets wat Diatta eveneens steeds beter lukt. Met de ene vanop links en de andere op rechts zou de dreiging alleszins nóg meer dan in de voorbije campagne van overal komen, ongeacht wie diep in de punt – David Okereke, Michael Krmencik of toch een nieuwkomer – postvat.
Tenzij Edmilson de plaats van Sobol of Diatta inneemt, betekent zijn komst wel slecht nieuws voor De Ketelaere. Waar Dennis soms nog als voorste man opereerde, lijkt Edmilson daar immers minder toe geschikt. Behalve dus eventueel op de flanken komt hij in het 3-5-2 systeem van vandaag dan enkel in aanmerking voor de positie van schaduwspits, wat de plekjes voor niet alleen de populaire jonkie maar ook Siebe Schrijvers – recent nochtans getipt als titularis – duurder maakt. Een omschakeling naar een 4-3-3 formatie brengt op dat vlak zelfs nog minder zoden aan de dijk, want dan is er op het eerste zicht al helemaal geen ruimte meer voor een van beiden. Wat niet wil zeggen dat versterking overbodig is.
KILLER VAN COOLS
Dat Edmilson sportief een meerwaarde kan zijn, staat hoe dan ook vast. En ook op de mercato kan hij op zijn leeftijd, mits een succesvol seizoen of twee, nog een rendabele investering worden. Zeker als Martinez hem volgend jaar effectief beloond met een plaats bij de EK-selectie. Club kruist alvast de vingers, want indien de winger werkelijk in huis wordt gehaald is er weinig tijd voor een inloopperiode. In tegenstelling tot bij de ruwe diamanten waar Mannaert doorgaans zijn pijlen op richt, zal het krediet namelijk eerder gering zijn en wordt onmiddellijk presteren onvermijdelijk de boodschap. Of Edmilson de torenhoge verwachtingen in die omstandigheden ook kan inlossen, zal dan moeten blijken. Michael Murillo, Aurélio Buta, Joakim Maehle en de rest van de rechtsachters in de JPL weten alleszins waar ze zich voor mogen opmaken. Zo niet, steken ze best hun licht eens op bij Cools.
LEES OOK: 'Union zet zich schrap: Italianen vol voor sterkhouder'
