Na de beslissing van de Nationale Veiligheidsraad om massa-evenementen tot 31 augustus te verbieden, is slechts één ding duidelijk: op volle voetbalstadions hoeven we de eerstkomende tijd niet te rekenen. Hoewel daarmee nog niets gezegd is over een potentiële hervatting van de huidige competitie met lege tribunes, opperen sommigen dat zo ook het doek over de Jupiler Pro League onherroepelijk is gevallen. Andermaal een voorbarige conclusie? Wij bekeken de optie om zónder publiek de actie voort te zetten.
Tenminste indien dat toegestaan is, want pas volgende week buigt de politiek zich over het thema – en zitten ook de teams in de Pro League opnieuw samen om de eventuele stopzetting van de JPL te bespreken. De verwachting is dat die ondanks de druk van de UEFA wordt bevestigd, hoewel op de hete hangijzers rond promotie en degradatie alsook de verdeling van de Europese tickets nog steeds geen antwoord werd geformuleerd. Integendeel: de hele discussie werd bemoeilijkt door de vele clubs die in licentienood verkeren, en waarover het BAS pas ten laatste op 10 mei een oordeel velt. Het debat over het competitieformat laaide zo nog maar eens op.
CONTRADICTIE VAN BAYAT
Met zoveel instabiliteit lijkt het nu dan ook een schier onmogelijke opdracht om nog vóór dat definitieve verdict tot een consensus te komen, maar toch is de blik al op volgend seizoen gericht. Zo liet Mehdi Bayat, behalve algemeen directeur van Charleroi tevens bondsvoorzitter, aan Het Nieuwsblad weten dat de hoop volgens hem nu écht wel met zekerheid opgeborgen mag worden. "Dit is een regeringsbeslissing en zal in ons dossier bij de UEFA komen. Het heeft toch geen enkele zin om te denken dat we de competitie nog kunnen afwerken, zoals sommigen opperden?", zoekt hij steun voor zijn visie in het besluit van de overheid.
Nochtans wordt daarin met nog geen woord gerept over het alternatief om wedstrijden in lege stadions te spelen, een optie die Bayat blijkbaar over het hoofd ziet. Alhoewel. "Persoonlijk vind ik dat we moeten proberen om begin augustus te starten achter gesloten deuren", komt diezelfde oplossing dan plots wél ter sprake. Ingegeven door, hoe kan het ook anders, financiële belangen – vergezeld van de tegenwoordig haast obligatoire sociaal verantwoorde insteek. "Economisch gezien is het belangrijk om de machine weer op gang te trappen. Voor alle mensen die in het voetbal werkzaam zijn, maar ook psychologisch", luidt het.
DEUR DICHT OF OP EEN KIER?
"Bovendien kunnen de maatregelen nog evolueren. Wat als we nu beslissen om tot september niet meer te voetballen, en het verbod op massa-evenementen schuift verder op? Neen, daar wachten we beter niet op", gaat Bayat voort op zijn elan. Een terechte opmerking, al laat hij precies het tegenovergestelde scenario terloops wel volledig links liggen. De kans op net een iets gunstigere ontwikkeling, en dus een eerdere versoepeling van de maatregelen dan vandaag gedacht, is nochtans even onvoorspelbaar als de suggestie dat we ook ná september nog allen in ons kot zullen moeten blijven. Of laat het ons toch minstens hopen.
Hoewel Bayat in de bovenstaande quotes geen onwaarheden vertelt, kan alles wat hij zegt dus tevens als argument dienen om de deur net wél nog even op een kier te houden. Toch mag die volgens hem, en vele anderen, definitief dicht worden geslagen. En dat terwijl nu ook Marc Van Ranst voetbal in juni niet langer uit durft sluiten. Als zelfs de vermaarde viroloog zich niet tegen een eventuele hervatting zonder publiek kant, waarom dan de Pro League wel? Het blijft een voorbarige – en gezien de dreigementen van de UEFA riskante – keuze. Al kan ons land net zo goed uiteindelijk als pionier de geschiedenisboeken ingaan.
EIGEN AGENDA'S & WINKELS
Versta ons immers niet verkeerd: uiteraard primeert de gezondheid, kunnen we niet inschatten hoe lang de crisis nog zal duren en is de JPL mogelijk pas de eerste van vele competities die er de brui aan geeft. In dat geval voorspellen we nu al veel borstklopperij over het vooruitziend beleid, en misschien zou dat zelfs terecht zijn. Toch zien we nog altijd niet in wat er verkeerd is met wachten tot de stekker er – eindelijk – van bovenaf door de UEFA zélf uitgetrokken wordt. Of de Belgische regering met nog striktere maatregelen op de proppen komt, die wél rechtstreeks aanleiding geven om een streep onder het seizoen te trekken.
Nu zien we daarentegen vooral hoe voorstanders van de stop de nieuwe aankondiging gebruiken om hun eigen agenda weer door te drukken, want zelfs in het huidige klimaat – en ondanks de talloze oproepen tot solidariteit – blijft iedereen in de eerste plaats voor zijn eigen winkel spreken. Vaak wordt dat gretig gekaderd in termen van maatschappelijke verantwoordelijkheid, al vragen we ons nog altijd af welke bijdrage wordt geleverd door voetbal in de nabije toekomst nu al uit te sluiten. Het goede voorbeeld stellen, horen we dan soms. Vaak van mensen die terwijl staan roepen hoe het spelletje en haar actoren niet belangrijk zijn.
MET OF ZONDER PO'S?
Vanzelfsprekend behoren wij niet tot die groep, net zomin als Bayat overigens. "Ook al staat de gezondheid voorop, iedereen snakt ernaar dat er weer gevoetbald wordt", vatte de Iraniër het mooi samen. Maar waarom dan wachten tot in augustus? Als een voorstel op tafel ligt om de bekerfinale zonder fans af te haspelen, waarom dan niet ook het tweede luik van de promotiefinale én de laatste speeldag van het reguliere seizoen? Heel wat heikele thema's zouden op die manier alvast in één klap van tafel worden geveegd, zowel in eigen land – denk aan de vragen omtrent promotie en degradatie – als op Europees niveau.
De UEFA lijkt van ons land nu namelijk een soort principekwestie te maken, en vooral een teken van goede wil te eisen. Mochten uiteindelijk alleen de play-offs niet doorgaan, zullen de bobo's daar allicht dus minder om malen. Wij misschien zelfs evenmin, want hoezeer we ook naar het spelletje verlangen: een eindstrijd van dertig duels om de titel voor lege tribunes haalt toch de angel uit de ontknoping. Wat niet wegneemt dat de optie nog steeds duchtig onderzocht moet worden én soelaas kan brengen in een aantal uiterst lastige vraagstukken. Tenminste, nogmaals: indien de overheid groen licht geeft om die matchen te organiseren.
LAND DER BLINDEN
De kilte in een leeg stadion is oorverdovend. Zonder de omringende sfeer en interactie met de fans verliest het voetbal dan ook veel van haar charme, al is in het land der blinden één oog nog altijd koning. Op dit moment zijn we dus zelfs met een minderwaardig product reeds tevreden, gewoon om nog eens te proeven van wat we nu al meer dan een maand moeten missen. Helemaal gewonnen voor het idee van lege arena's zijn we niet, maar wachten tot het volk weer toegelaten is kan nog erg lang duren – en financiële zelfmoord zijn voor veel clubs. Bayat ziet het alvast niet zitten om er voor de start van volgend seizoen op te wachten.
Waarom dan echter niet al vlugger in actie schieten? In plaats van in augustus de nieuwe jaargang zonder publiek aan te vatten, kunnen we per slot van rekening ook de huidige campagne nu op die manier afwerken. En hopen dat in september, wanneer de editie 2020-2021 in dat scenario pas op gang getrapt wordt, supporters weer toegelaten zijn. Het enige euvel, zeker indien de PO's weg zouden vallen, is dan wel dat de spelers zich nu nog snel moeten klaarstomen voor een beperkt aantal optredens. "Niet goed", zo wist Bayat twee weken geleden te verkondigen. Akkoord, al staan velen duidelijk net te popelen om weer aan de slag te mogen. En wat had hij nu weer precies gezegd over hun psychologische toestand?
