RSC Anderlecht beschikt al vele jaren over de beste jeugdopleiding in België. Dat Vincent Kompany volop de jeugd kansen wilde geven, is niet meer dan logisch. De rest van België volgt ook en dat is misschien nog wel het allerbeste gevolg van ‘Trust the Process’. ‘De ontdekking’ van de eigen jeugd in België, die door de crisis vanwege het coronavirus volgend seizoen hopelijk nog uitgebreider wordt.
Anderlecht maakte Sebastiaan Bornauw (FC Köln) en Alexis Saelemaekers (AC Milan) al ten gelde. Sommigen hadden daar kritiek op, maar dat is bizar. Beiden konden naar een topcompetitie en bij Anderlecht stonden de opvolgers uit de eigen academie al klaar.
Met Sambi Lokonga, Yari Verschaeren en Jérémy Doku heeft Anderlecht drie potentiële Rode Duivels in zijn ploeg, Marco Kana is ook een toptalent. De amper 17-jarige verdediger bewees dat hij alles heeft om een topper te worden. Het is daarom niet nodig om én Philippe Sandler, én Derrick Luckassen te houden. Eén van hen zou ook al voldoende zijn, zeker omdat Anderlecht met Elias Cobbaut, Vincent Kompany en ook Killian Sardella nog centrale verdedigers over heeft.
Die laatste kreeg ook veel kritiek, wat best vreemd is. Sardella speelde uiteraard al zwakke matchen, maar ook zeer sterke (op AA Gent) en bewijst dat hij terecht zijn kansen kreeg. Hij had de pech dat de ervaren pionnen te vaak geblesseerd waren. Dan heeft Anderlecht ook nog Hannes Delcroix, die persoonlijk een goed seizoen kent bij RKC. Hij verdient een nieuwe kans in de voorbereiding.
Dergelijke jongens horen immers ook thuis bij RSCA, net zoals Sieben Dewaele. Niet de absolute toptalenten, maar spelers die de ploeg de nodige diensten kunnen bewijzen in de toekomst. Een Kompany, Lokonga, Doku of Lukaku opleiden is geen kunst. Zij komen er door hun talent sowieso wel, maar de andere ‘gewone’ talenten laten doorgroeien, dat is jeugdopleiding. Zo komt er een constante stroom aan talent en kunnen de fans zich ook meer identificeren met hun team. Eigen jeugd is bijna altijd populair. De geluiden die we in Neerpede horen zijn positief, er staat nog heel wat talent in de wachtrij voor de komende jaren.
Bij Club Brugge was het vele jaren armoe troef, maar dit seizoen komt daar eindelijk verandering in. Met Loïs Openda en vooral Charles De Ketelaere zijn er twee spelers die veel kansen krijgen, Maxim Decuyper en Ignace Van der Brempt kloppen ook aan de deur. Het bewijs dat Blauw-Zwart niet alleen maar in het buitenland moet kijken naar jong talent, iets wat het ook té vaak deed de afgelopen jaren. Met Cyriel Ngonge bij PSV (dat een aankoopoptie heeft) en Noah Fadiga (Volendam) zijn er twee talenten die het goed doen in de Nederlandse tweede klasse. Als ze terugkeren verdienen ze een eerlijke kans in de voorbereiding.
Bij Standard hebben ze ook een enorme 'pool' aan talent, maar ze gebruiken die o zo weinig. Het vertrek van Dimitri Lavalée naar FSV Mainz bewijst dat Standard meer kansen moet geven aan eigen talenten. De club mag dan wel klagen over zijn vertrek, maar het is een feit dat Michel Preud’homme hem te weinig kansen gaf. Spelers als Noë Dussenne zijn zeker niet beter. Arnaud Bodart is het beste bewijs. Als Vanja Milinkovic-Savic een beetje goed had gepresteerd, stond hij onder de lat en niet Bodart. Hij is dé revelatie in Luik, net zoals het talent van Zinho Vanheusden buiten kijf staat. Nicolas Raskin kreeg onlangs zijn kans en moet zeker niet onderdoen voor winteraankoop Eden Shamir. Vertrouwen geven aan eigen jeugd, het moet een slogan zijn bij élke Belgische club.
KRC Genk was jarenlang dé voorloper in het kansen geven aan eigen jeugd, maar is nu ingehaald door Anderlecht. Bryan Heynen is een speler die zijn kans greep, net als Maarten Vandevoordt. Het zou daarom onbegrijpelijk zijn als Genk Thomas Didillon aankoopt, ook al presteert de doelman goed. Vandevoordt deed niet minder na zijn blunder tegen Napoli. Hij verdient alle vertrouwen, met een ervaren doelman (Danny Vukovic?) als goede doublure.
De afgelopen jaren was er binnen de jeugdopleiding van Genk onvrede over het gebrek aan kansen van eigen jeugdspelers. Het is kwalijk voor een opleidingsclub als Genk dat er een tekort is aan Belgen… Het is dan ook zeer leuk om zien dat stilaan Bryan Limbombe kansen krijgt en dat Dieumerci Ndongola daarvoor plaats moest maken. Dergelijke spelers zijn zeker niet beter dan de eigen talenten. Met Amine Khammas (uitgeleend aan Lommel SK) en Dante Vanzeir (uitgeleend aan KV Mechelen) zijn er nog twee interessante spelers op komst. Afwachten of zij in de zomer kansen krijgen.
De grote afwezige bij de eigen jeugd, is AA Gent. Michel Louwagie stelde enkele maanden geleden dat er te weinig goede Belgen zijn, maar dat is pietpraat. Gent investeerde enkele jaren fors in het weghalen van jonge spelers bij de concurrentie (Club, Anderlecht, Genk…), maar sinds Hein Vanhaezebrouck vertrok, krijgt de eigen jeugd amper tot geen kansen. Onbegrijpelijk in een grootstad als Gent, waar er genoeg talent aanwezig is.
Dat Antwerp nog niet de doorstroming heeft, is begrijpelijk. De Great Old is nu pas bezig met het op punt zetten van zijn jeugdopleiding, nadat het jaren eigenlijk geen beleid had. Met Paul Gheysens is dat er nu wel en binnen drie tot vijf jaar moeten we de club daarop wél gaan beoordelen.
Bij de andere leden van de K11 komt er ook stilaan een wijziging. Bij Zulte Waregem (Ewoud Pletinckx), Charleroi (Maxime Busi), KV Mechelen (Aster Vranckx, Jules Van Cleemput), Cercle Brugge (Calvin Dekuyper, Thibo Somers) en KV Oostende (Logan Ndenbe, Jelle Bataille, Robbie D’Haese) zien we meer eigen talenten opduiken.
Daarom zou het ook jammer zijn dat Waasland-Beveren zakt. Zij geven talenten die uit de boot vallen bij topclubs (Daan Foulon, Nordin Jackers, Maximiliano Caufriez, Aboubakary Koita, Mathias Verreth) de nodige kansen. Ploegen als Moeskroen en KAS Eupen dragen in dat opzicht weinig bij, met vooral buitenlandse inbreng. Al brachten zij talenten uit het buitenland ook al naar zeer mooie clubs.
Conclusie: de Belgische ploegen moeten nog vaker de eigen talenten kansen geven en minder investeren in derderangsbuitenlanders. Het is een win-win voor iedereen, alleen zouden bepaalde makelaars dan misschien minder gelukkig zijn… Doordat vele clubs het financieel moeilijk hebben door de huidige crisis, is dit dé kans om eindelijk eens in de eigen groententuin te kijken.
Claudio Reulens
