Interview: Diskerud (ex-Gent): "Als publiek je woede uiten helpt niet"

Mikkel Diskerud werd vorig seizoen door AA Gent van het Noorse Stabæk Fotball gehuurd. De optie om de Amerikaan met Noorse wortels een contract voor te schotelen werd bij de Buffalo’s niet gelicht en de middenvelder vertrok naar Rosenborg, een legendarische club in Noorwegen. VoetbalNieuws nam contact op met Mix in navolging van de huidige gang van zaken in de Arteveldestad. Waarom de middenvelder neerstreek bij Gent was duidelijk. "Ik wilde een selectie bemachtigen voor de Amerikaanse selectie van de Olympische Spelen. Als ik in Stabæk was gebleven, was dat moeilijk geweest omdat ik daar één van de dragende spelers van de club was. Ze hadden een kleine en onervaren kern, om eerlijk te blijven met mijn ploegmaats moest ik ofwel mijn salaris verlagen, of mijn olympische droom opgeven." Geldkwestie "Bij Gent was dat anders", vertelt Diskerud aan VoetbalNieuws. "Gent had versterkingen in de breedte nodig en ze namen de uitdaging aan om me te testen en me al dan niet een contract van drie seizoenen aan te bieden. Als Gent voldoende middenvelders had, mocht ik naar de Olympische Spelen, waarvoor ik bij de selectie was. De club en meneer Louwagie hielden woord en ik mocht gaan, mede wellicht door het gunstige financiële contract dat ik had. Bij deze wil ik de oprechtheid en de administratie toch nog steeds bedanken." De deal met Gent om de middenvelder aan zich te binden ging uiteindelijk niet door en Mix trok naar Rosenborg. "Gent wilde dat ik tekende, maar had me in een soort prijsklasse geplaatst. Ze boden me het onderste uit deze klasse aan, terwijl ik meer hoopte op iets uit de bovenste delen. Het was dus enkel een geldkwestie. Ik had het gevoel dat de bouw van een eventueel nieuw stadion invloed had op mijn contract. Rosenborg is daarnaast ook een fantastische club, ik was in de wolken toen ik tekende en toen we de groepsfase van de Europa League haalden, voelde ik dat ik deel uitmaakte van hun rijkgevulde geschiedenis." Sollied: tactische arend met een communicatieprobleem Bij Gent speelde de middenvelder, door omstandigheden, zes wedstrijden. "Eerst en vooral moet ik zeggen dat het publiek fantastisch was. Ik zal altijd een Buffalo blijven, alleen gebaseerd op die ervaring. Ik was tweemaal geblesseerd of haalde de selectie niet voor uitwedstrijden. Ik ging dan met de supporters mee in het vak staan en dat was geweldig." Toen Diskerud neerstreek in Oost-Vlaanderen was Trond Sollied er aan het roer. De Noor kende zijn (halve) landgenoot wel en ook de jonge middenvelder was tevreden na afloop. "Sollied was een goede coach. Hij zag en observeerde veel. Hij begrijpt het spelletje echt en is tactisch zeer sterk, hoewel je soms moet gokken wat hij bedoelt of van je verlangt, want van een degelijke communicatie heeft hij geen kaas gegeten." (lacht) Toch is de Amerikaan AA Gent niet vergeten. "Ik ben Gent blijven volgen. Buffalo-soldiers sterven nooit en zullen altijd volgen, wist je dat niet?" Ook Sacha Kljestan volgt de middenvelder nog altijd. "Uiteraard volg ik Sacha en wil ik dat hij goed speelt, maar niet tegen AA Gent", lacht de middenvelder wanneer het over zijn landgenoot gaat. De beste psychologen kijken mee: de supporters Bij Gent draait het nochtans vierkant de laatste weken. Drie punten uit negen wedstrijden is te min voor een club die zich bij de G5 wil laten gelden. "Als publiek je woede uiten helpt niet. Het helpt de club als je je verenigt. Van wat ik weet, moet ik dus uit eigen ervaring spreken. Wanneer er teveel Belgische spelers azen op transfers en meer bezig zijn met het tonen van hun individuele klasse, het verhogen van hun marktwaarde en niet meer bezig zijn met het belang van het team, dan vergroot dat de uitdaging voor de trainer." "Gent is wellicht niet de eerste club uit de Jupiler Pro League die dit ervaren heeft", weet Diskerud. "Maar ik denk dat een focus op gemeenschappelijke oorzaken en identiteit, de club deugd kan doen en de beste psychologen om deze genezing te doorstaan hebben ze al: de Bufallo-supporters. Ze moeten gewoon begrijpen hoe belangrijk zij zijn en hoeveel beter het team kan worden als hun onderzoeken op een intelligente manier worden toegepast. Spelers kunnen altijd zo snel als zij kunnen lopen in alle mogelijke richtingen, maar alleen als zij gesteund en geapprecieerd worden door de coach, de ploeggenoten en de fans."