Arne Decraene
En toen was er nog maar één. Sinds de invoering van de play-offs tien jaar geleden konden we in de ultieme fase van het kampioenschap op twee teams altijd rekenen: Club Brugge en Anderlecht. Al een heel seizoen lang ziet het er echter naar uit dat Paars-Wit weldra voor het eerst de rol moet lossen, al weigeren ze de hoop in het Lotto Park vooralsnog op te geven. Na het gelijkspel tegen Charleroi lijkt dat stilaan dan ook het enige wat Marc Coucke en co nog rest, want op papier is het verhaal zo goed als uit.
Laten we meteen met de deur in huis vallen. Na 18 speeldagen tellen de Brusselaars nu 22 punten, een totaal waarmee geen enkele ploeg zich ooit nog bij de eerste zes wist te knokken. Genk deed het twee jaar geleden wel nog met amper één puntje meer, als vertrokken de Limburgers als negende in de stand toen wel van twee plaatsen hoger dan waar Anderlecht vandaag verkeert. Dat is meteen ook het laagterecord, want voor het overige stonden alle deelnemende teams aan PO I met nog 12 matchen te gaan steevast al in de linkerkolom. Voor een opmars vanaf de elfde stek heeft RSCA dus alvast een unieke prestatie nodig.
ÉÉN TICKET
Om de zaken nog wat verder te bemoeilijken, zien we momenteel maar weinig vacante openingen voor de recordkampioen. Dat Club Brugge, AA Gent, Antwerp en Standard er straks bij zullen zijn spreekt bijna voor zich, maar daarnaast heeft ook Charleroi op dit moment een uitstekende uitgangspositie in handen. Na het gelijkspel van zondag behouden de Karolo's namelijk niet alleen tien punten bonus op Paars-Wit, in totaal zitten de troepen van Karim Belhocine toch maar mooi weer aan 32 eenheden. Een tussentijdse afrekening die in het verleden zonder uitzondering voldoende bleek om op koers te liggen voor PO I.
Indien we ervan uitgaan dat die logica ook nu gerespecteerd wordt, betekent dat dus dat er nog maar één ticket overschiet. De gegadigden zijn alvast talrijk, met vooral de huidige nummer zes Zulte Waregem en regerend landskampioen KRC Genk als voornaamste concurrenten. KV Mechelen is bovendien ook nog verre van uitgeteld, van Moeskroen en STVV – vandaag eveneens hoger gerangschikt – verwachten we iets minder tegenstand. Het neemt wel niet weg dat Anderlecht over ál deze ploegen moet wippen wil het zich nog bij de eerste zes scharen. En er dus op moet rekenen dat zij voortaan allen veel steken laten vallen.
ZERO-ERRORBELEID
Zelfs als we de concurrentie buiten beschouwing laten en ons louter focussen op Anderlecht zelf, staat Frank Vercauteren en co in de resterende 12 wedstrijden een helse taak te wachten. De eerste editie – toen het faillissement van Moeskroen voor een verkorte campagne zorgde – niet in rekening gebracht, lag de ondergrens voor deelname aan PO I immers nooit lager dan 43 punten. Vijf keer had het nummer zes zelfs minstens 49 punten vergaard, het gemiddelde ligt zo op iets meer dan 47 stuks. Met 60 procent van de competitie achter de rug zitten de Brusselaars momenteel nog niet eens aan de helft van dat ijkpunt.
De rest van de weg zou Anderlecht zo niet minder dan 25 op 36 moeten verzamelen, een winstpercentage van maar liefst 70 procent dat overeenkomt met het tempo waarmee Genk vorig jaar door het reguliere seizoen walste. Om maar te zeggen hoe Michael Verschueren gelijk had toen hij de nood aan een zero-errorbeleid aanhaalde. Ondoenbaar is de opdracht in theorie dus niet, al is dit Paars-Wit verre van de geoliede machine die de Limburgers toen op de mat brachten. Nog ter vergelijking: leider Club Brugge zit nu net over 82 procent, nummer twee AA Gent scharrelde zo'n 65 procent van de punten bij elkaar.
BLIK OP DE KALENDER
Het nakende programma is Anderlecht ook al niet echt gunstig gezind, al zien we na een iets verdere blik op de kalender op die manier misschien wel kansen voor een eventuele eindsprint. Bovendien opperde Verschueren dat zijn geliefde club het wel eens beter zou kunnen doen in de toppers, waar het spel minder gesloten blijft. Een redenering die wij best kunnen volgen, ware het niet dat de cijfers de sportief directeur tegenspreken. Tegen Standard, Genk, Antwerp en Club Brugge – de volgende vier tegenstanders, waarvan drie matchen nog voor de winterstop – werd in de heenronde namelijk slechts drie op twaalf gepakt.
Na 18 speeldagen heeft Anderlecht overigens al tien thuismatchen afgewerkt, waaruit het een schamele 14 punten puurde. Een nalatigheid die hen nu zuur kan opbreken, want voor zeven van de laatste 12 duels trekt Paars-Wit dus op verplaatsing – waaronder een trip naar het voor eigen volk onverslaanbare AA Gent. In het Lotto Park wachten dan weer cruciale opdrachten tegen rechtstreekse concurrenten Zulte Waregem en Genk, dat eveneens de jacht op PO I heeft ingezet. Als ze in Brussel écht willen vermijden om er voor een eerste keer niet bij te zijn, moeten ze in die confrontaties beter doen dan de brilscore tegen Charleroi.
SPRANKELTJE HOOP
Hoewel het zware vierluik nu wel eens de doodsteek kan zijn, liet Anderlecht het dit seizoen vooral liggen tegen de kleinere teams. Met Cercle Brugge, Waasland-Beveren, Eupen, KV Kortrijk en KV Oostende telt de Jupiler Pro League dit seizoen vijf kneusjes, maar alleen tegen die eerste werd de volle buit binnen gehaald. Oostende pakte daarentegen de helft van haar overwinningen in twee ontmoetingen met de ex-voorzitter, ook Kortrijk ging met vier punten lopen. Dat de andere kandidaten voor de top zes tegen al deze zwakkere tegenstanders veel minder met de punten morsen, zien wij dan ook als een zoveelste slecht voorteken.
Alles bij elkaar genomen rest Anderlecht dan ook niet veel meer dan pure hoop om zich aan op te trekken. Alle statistieken spreken een straffe remonte alleszins tegen, al weet je in het voetbal natuurlijk maar nooit. Als één ploeg in staat moet zijn om iets unieks neer te zetten, is het bovendien wel het fiere instituut – zie de onverhoopte landstitel onder Besnik Hasi in 2014. Wie weet slaagt Verschueren er in de winter wel in om alsnog schoon schip te maken en enkele gerichte versterkingen in huis te halen, keren de geblesseerden sterker dan ooit terug of zetten de vele jonkies eindelijk de volgende stap. Zo niet, wordt het dan toch maar alles inzetten op de beker. Al kan aartsrivaal Club Brugge dat laatste sprankeltje hoop op 19 december uiteraard ook alweer wegnemen.
LEES OOK: Mehdi Bayat snauwt na vertrek De Mil: eis om nieuwe regel
