Arne Decraene
Van egoïst tot narcist: geen verwijt dat Mbaye Diagne niet te verduren kreeg na het penaltydebacle in Parijs. De huurling van Galatasaray zijn verhaal bij Club Brugge lijkt zo al uit nog voor het goed en wel begonnen is, al zag hij zondag thuis vanop de bank hoe eerherstel nooit uit te sluiten valt. Didier Lamkel Zé, zelf ook ooit verguisd op de Bosuil, groeit daar namelijk stilaan zelfs uit tot publiekslieveling.
Een week geleden is het nu dat Diagne zich in het Parc des Princes tot de ultieme antiheld ontpopte. Met nog een kwartier op de klok had Blauw-Zwart een uitgelezen kans om na het gelijkspel in Bernabéu ook op bezoek bij PSG te stunten, maar de Senegalees snoepte de strafschop af van Vanaken en besliste er anders over. Over de verdere toekomst van de spits moet Philippe Clement nu nog een oordeel vellen, tegen Antwerp weerde de coach hem alvast uit de selectie. Wat het merendeel van de Brugse fans betreft hoeft hij daar ook niet meer terug te keren, zeker niet nu er een paar dagen na zijn misser een einde kwam aan de ongeslagen reeks in eigen land. Het momentum lijkt zo gebroken, met Diagne als de grote boeman.
VAN HEMEL NAAR HEL
Toch kon de targetman het afgelopen weekend ook nog iets positiefs opsteken uit de nederlaag van zijn ploegmaats. Diagne zag immers hoe Lamkel Zé met een allesvernietigende sprint Odilon Kossounou tot toeschouwer degradeerde en zo aan de basis van de Antwerpse zege lag. Naar goede gewoonte sloot de Kameroener zijn prima actie wel af met een gele kaart omwille van zijn iets te exuberante viering, in de volgende topper tegen AA Gent is hij zo geschorst. Niemand die er achteraf echter om leek te malen, want Lamkel Zé werd vooral gevierd als de nieuwste volksheld van The Great Old. Al was het ooit ook anders.
Amper tweeëneenhalve maand geleden, op 29 augustus om precies te zijn, ging de dribbelkont op nog geen minuut tijd namelijk van de hemel naar de hel. Lamkel Zé had Antwerp net op voorsprong gezet tegen AZ en leek zo de verhoopte kwalificatie voor de Europa League binnen handbereik te brengen, maar in al zijn enthousiasme sprong hij op de rekken met een tweede geel karton onder de neus als gevolg. Aangezien Dieumerci Mbokani zich eerder in de wedstrijd ook al dom had laten uitsluiten moesten de troepen van Laszlo Bölöni zo met negen verder, een fikse handicap die met de uitschakeling werd bekocht.
ONHERSTELBARE SCHADE (?)
Net als Diagne nu was Lamkel Zé na afloop dan ook kop van jut bij iedereen die het stamnummer één een warm hart toedraagt. Ervaren ploegmaats als Lior Refaelov en Faris Haroun fronsten de wenkbrauwen, een deel van de aanhang kon zijn bloed wel lusten. Met zijn zoveelste frats had het woelwater deze keer immers onherstelbare schade aangericht: het ontnemen van de Europese droom. Vlak voor het sluiten van de transfermarkt gingen er zelfs veel stemmen op om Lamkel Zé nog snel van de hand te doen, dat het ooit nog goed zou komen was op dat moment een voorspelling waar weinigen zich aan durfden wagen.
Drie dagen na zijn vertoning in Brussel mocht de aanvaller thuis blijven voor de trip naar Waregem, nadien volgde een welgekomen interlandbreak om de gemoederen te bedaren. Een toestand die opvallend veel gelijkenissen vertoont met de situatie waar Club Brugge en Diagne zich vandaag in bevinden en mogelijk een hoopvol teken voor de toekomst inhoudt. In alle matchen die sindsdien volgden maakte Lamkel Zé namelijk de 90 minuten rond, de rest van het verhaal is alom bekend. Met zijn goede prestaties wierp hij het juk van zijn eerdere flater helemaal van zich af en sloten de Antwerpse fans hem snel weer in de harten.
MANTEL DER LIEFDE
Zo een vaart zal het om diverse redenen met Diagne niet lopen. Om te beginnen had de spits voorafgaand aan zijn egotrip een pak minder krediet opgebouwd dan zijn tegenhanger op de Bosuil, integendeel: in de tribunes van Jan Breydel stegen al vragen op over de nood aan zijn aanwezigheid in de rijk gestoffeerde voorlinie. Dat Clement best ook zonder de huurling kan, iets wat voor Bölöni en zijn zorgenkind zeker toen niet opging, spreekt dus evenmin in de Senegalees zijn voordeel. De mantel der liefde lag voor Lamkel Zé, in de ogen van sommige supporters sowieso al een cultheld, dus simpelweg iets dichter bij de hand.
Ook diens grote potentieel, zowel op het veld als qua marktwaarde, speelde daarbij zeker een rol. Diagne liet echter eveneens al zien een arsenaal aan kwaliteiten in huis te hebben dat uniek is binnen de Brugse selectie. Met gemiddeld één doelpunt per speelhelft kan de 28-jarige goalgetter zelfs ondanks zijn recente missers – niet alleen in Parijs maar ook tegen KV Kortrijk – immers nog steeds een ongeziene efficiëntie voorleggen. Even waardevol als zijn vijf jaar jongere tegenhanger in Antwerpen is dit enfant terrible zeker niet, maar dat hij van tel kan zijn in de jacht op de titel lijkt ook Clement maar al te goed te beseffen.
OPEN DEUR
Hoewel er over zijn gedrag buiten het terrein al de nodige geruchten circuleerden, was de klucht tegen PSG bovendien pas de eerste misstap van Diagne tussen de lijnen sinds zijn aankomst in Brugge. Dan had Lamkel Zé, die afgelopen zondag al zijn twintigste (!) gele kaart slikte in amper 45 duels voor Antwerp, al heel wat meer op zijn kerfstok. Dat de coach van Blauw-Zwart de deur open liet staan voor een terugkeer van de man wiens enkeltje richting Istanboel veel fans nu met plezier zouden boeken, valt in dat opzicht dus best te begrijpen. Of de trouwe aanhang daar ook oren naar zal hebben is evenwel nog een ander paar mouwen. Op dit moment kunnen we het ons alvast moeilijk voorstellen, al gaf Lamkel Zé dus wel al het goede voorbeeld. Helaas voor Club Brugge werden vorig weekend nu ook zijzelf er het slachtoffer van.
LEES OOK: Thibo Somers slaat stevig op tafel: grijpt Antwerp in?
