Oef. Zowel op de trainersbank als de eretribune van Anderlecht weerklonk zondagavond iets voor acht uur een zucht van opluchting, want Frank Vercauteren heeft zijn start in zijn tweede ambtstermijn als hoofdcoach in het Lotto Park niet gemist. De 4-1 zege tegen STVV doet Paars-Wit plots zelfs weer volop geloven in Play-Off I, al mag er misschien toch niet te snel victorie gekraaid worden.
Dat ze in Anderlecht elk sprankeltje hoop in deze donkere tijden graag met beide handen vasthouden kan niemand de recordkampioen evenwel verwijten. Het optimisme na de 'nieuwe start' is deels ook gegrond, vooral dankzij een aantal lichtpunten die onder leiding van Vercauteren nu de definitieve omwenteling moeten inluiden. Adrien Trebel is helemaal terug van weggeweest en lijkt voortaan een forse tandem met Sambi Lokonga te zullen vormen. Kemar Roofe gooide voorin dan weer voor het eerst echt zijn gewicht in de schaal, ondersteund door surprise du chef Alexis Saelemaekers als spelmaker. Het debuut van Marco Kana als titularis was ook een meevaller, terwijl Elias Cobbaut eindelijk lijkt te groeien in zijn rol als centrale verdediger. Yari Verschaeren deed het ten slotte prima vanaf rechts, op de andere flank was Nacer Chadli andermaal de grote uitblinker.
GEVAARLIJKE SPELLETJES
Anderlecht lijkt momenteel echter wel érg afhankelijk van de Rode Duivel. Op zich niets verkeerds mee, maar gezien diens blessurehistorie toch een gevaarlijk spelletje. Vincent Kompany en Samir Nasri bewezen immers al dat vooroordelen op dat vlak helaas soms terecht zijn. De speler-manager staat wel dicht bij zijn terugkeer, net zoals ook Derrick Luckassen en Philippe Sandler volgende week in Eupen normaal gezien opnieuw van de partij zijn. Wat dit voor de speelkansen voor de jonge Kana zal betekenen valt nog af te wachten, maar Cobbaut lijkt al zeker plaats te zullen mogen ruimen. Misschien verhuist het tweetal wel naar de backposities, waar Killian Sardella en Sieben Dewaele met alle respect voor hun eveneens jeugdige leeftijd toch week na week tot de zwakste schakels behoren, of wie weet grijpt Vercauteren zelfs naar een driemansdefensie. Hoe dan ook een interessant vraagstuk om in de gaten te houden.
Nasri zijn comeback is dan weer nog niet voor morgen, al heeft Anderlecht waarschijnlijk ook weinig haast om de Fransman terug tussen de lijnen te brengen. De vroegere wereldster brak voor zijn blessure nog maar weinig potten en keek tegen STVV toe hoe Saelemaekers een serieuze gooi naar zijn positie deed. Ook de zieke Michel Vlap zag zo plots extra concurrentie op het toneel verschijnen, zeker als Vercauteren opzij geschoven wingers als Alexandru Chipciu, Kenny Saief of Knowledge Musona vanonder het stof haalt. Verschaeren kan namelijk altijd nog terug naar binnen getrokken worden wanneer Saelemaekers een dipje kent. Na zondag staat Vlap, in Charleroi wel titularis maar daarvoor twee keer 90 minuten op de bank, ondanks zijn status als topaankoop dus weer net iets verder verwijderd van een basisplaats. Lastig, want een zoveelste kapitaalsvernietiging kan Anderlecht missen als kiespijn.
ZORGEN VOOR MORGEN
Na een goed eerste kwartier dat deed denken aan de openingsspeeldag tegen KV Mechelen was het bovendien ook lang niet allemaal even sprankelend wat Paars-Wit op de mat legde. In de tweede helft werd het publiek zelfs eventjes weer onrustig, zeker toen Yohan Boli na een uur voor de aansluitingstreffer tekende. Daar gaan we weer, hoorde je de tribunes denken, en ook op het veld was het alle hens aan dek tot Roofe uiteindelijk de doodsteek toediende. Toch onthouden we vooral dat Anderlecht veel minder kansen weggaf dan de voorbije weken, zelf meer doelrijp gevaar creëerde en zich als een samenhangend collectief presenteerde dat de fans opnieuw achter de ploeg deed staan. Laat ze in het Lotto Park vandaag dan ook maar even genieten van de nieuwe hoop die de deugddoende overwinning met zich meebracht. De nieuwe zorgen, die zijn voor morgen.
