Claudio Reulens
Samir Nasri zat tegen Standard en Royal Antwerp FC niet in de kern. Een teken aan de wand. De 32-jarige aanvallende middenvelder kon nog niet overtuigen en is nog altijd niet topfit. Dat is een bijzonder groot probleem voor Anderlecht, dat voor hem een zeer belangrijke rol heeft weggelegd.
Nacer Chadli en Vincent Kompany bewezen al dat zij toptransfers zijn – net als Philippe Sandler - en de eerste twee zijn met hun ervaring van onschatbare waarde voor de Brusselaars. Samir Nasri moet de derde ervaren - Anthony Vanden Borre de vierde? - pion zijn die de jonge jongens op en naast het veld stuurt en de druk wegneemt. Naast het veld doet hij dat al, volgens Simon Davies. Op het veld (nog) niet.
Nasri speelde de eerste wedstrijden van het seizoen, maar kon niet overtuigen.
Dat is een groot probleem, want RSCA heeft hem o zo nodig. Anderlecht heeft aanvallend enkel Chadli die ervaring heeft en Kamer Roofe (26) is in aantocht. Nasri is echter gehaald om met zijn creatieve impulsen de verdediging van de tegenstander open te rijten en zo jongens als Michel Vlap, één van de weinige spelers die ook zonder bal diep gaat, en de diepe spits te bedienen. Nasri geeft echter (nog) niet thuis en daardoor ligt alle druk op Yari Verschaeren, die ondanks zijn enorme talent geen dragende speler mag zijn van een topclub. Hij moet onder de vleugels van ervaren ploegmaats kunnen groeien. De Rode Duivel is nog altijd maar 18 jaar en hij heeft steun nodig en Nasri biedt die nu niet.
Dat RSCA tegen Antwerp onderuit ging, is geen grote verrassing. Enkel Van Crombrugge en Chadli waren ouder dan 22 jaar... Het is een eigen keuze om met jongeren te spelen, maar zonder Kompany, Roofe, Nasri, Najar en zelfs Dimata (ook nog maar 22) is de spoeling te dun. Jongens als Saief, Chipciu en Thelin hebben ervaring, maar zijn niet beter en zelfs minder dan de jongeren, Trebel lijkt voor andere redenen uit beeld te zijn.
Nasri zou een talent als Verschaeren op het veld van de druk moeten ontlasten.
Dat de Fransman wedstrijdritme mist, is volop te begrijpen na een aantal moeilijke jaren. Dat hij niet fysiek klaar is, is dat niet. Het is een vereiste om als profspeler fysiek klaar te zijn, ook al heb je geen volledige voorbereiding gehad met een club. Dat was echter ook het geval voor iemand als Laurent Depoitre, die fysiek wel klaar was en enkel ritme miste. Het doet vragen rijzen over Nasri zijn motivatie. Op deze manier lijkt hij heel erg een tweede Demy de Zeeuw te worden. Aan hem om het ongelijk van de criticasters te bewijzen. Hem nu al afschrijven is echter veel te voorbarig, maar binnen twee maanden zou hij toch op een degelijk tot goed niveau mogen zitten.
De ex-speler van Arsenal en Manchester City moest een sleutelspeler worden in het nieuwe Anderlecht, maar vooralsnog is hij dat niet. Er zit op het fysieke aspect blijkbaar geen progressie in, anders zou Kompany hem zeker opstellen tegen Antwerp. Een goede Nasri kan in moeilijke momenten Anderlecht bij de hand nemen en in topwedstrijden voor rust zorgen, tegen Antwerp bleek dat de zéér jonge ploeg nood heeft aan zo een speler.
De afgelopen twee wedstrijden zat Nasri niet in de kern.
Ze verloren de pedalen, wat logisch is voor jongens van 17-21 jaar die tegen een enorm ervaren ploeg met kwaliteit aan de bak moesten. Chadli deed dit, maar alleen gaat het ook niet. Inzake inzicht is Nasri wereldtop en zijn technisch vermogen is ook nog altijd van wereldklasse, maar daarmee alleen kan je het niet redden in een fysiek sterke competitie als de Jupiler Pro League.
Als Paars-Wit betere resultaten wil gaan halen, dan is Nasri daarbij zeer belangrijk. Een sleutelfiguur. De vraag is: wanneer gaat hij fit zijn? 2,5 maanden na zijn komst blijft van de ‘euforie’ nog maar weinig over. Dringend tijd om te presteren. Anderlecht heeft zijn ervaring nu al nodig.
Claudio Reulens
LEES OOK: Anderlecht zorgt voor goudmijn, maar niet iedereen is blij
