Vital Borkelmans is bondscoach van Jordanië en doet het daar best goed. Voor de uitbraak van het coronavirus gingen we op bezoek bij Borkelmans en hij sprak over zijn avontuur in Jordanië en het gebrek aan kansen voor Belgische trainers en spelers in het Belgische voetbal.

Borkelmans is sinds mei 2018 werkzaam in Jordanië, eerst als assistent en al snel als hoofdcoach. Hij kwam er terecht via… Marc Wilmots. "Marc werd gecontacteerd, maar hij had er geen trek in en gaf mijn naam door en zo is de bal gaan rollen. Ik was er aanvankelijk assistent, maar de toenmalige coach wou niet met mij werken. De prins wou een andere manier van werken en wou een meer Europese stijl invoeren. Ik ging aan het werk met videoanalyses, maar de coach wou daar niet van weten en wou enkel nog op de oude manier werken."

Borkelmans kwam via Wilmots in Jordanië terecht.

"Op een gegeven moment moest ik bij de prins komen en hij vroeg of ik interesse had om bondscoach te worden en daar heb ik positief op geantwoord. Ik heb tot na de Azië Cup met hetzelfde contract als dat van assistent gewerkt en het ging goed, en toen volgde er een nieuw contract."

Dat werd er één van vier jaar. Straf, want trainers als Paul Put en Harry Redknapp hielden het maar enkele weken of maanden vol. "Inderdaad, het klopt dat de trainers voor mij hier meestal maar een aantal maanden actief waren. Ik tekende voor vier jaar samen met mijn staf, met onder meer Stephan Van Der Heyden. We staan nu 97ste op de FIFA-ranking en toen we begonnen waren we 119e. Het is mijn doel om naar plaats 70 te gaan, maar we gaan ook voor de kwalificaties van de wereldbeker (momenteel is kwalificatieronde 2 van de 4 bezig, nvdr). Hopelijk halen we 7 op 9 in die drie komende wedstrijden."

Tot op heden meldde geen Belgische club zich bij de ex-speler van Club, Gent en Cercle.

Borkelmans scoorde vooral punten op de Azië Cup, toen hij de groepsfase overleefde en pas in de 1/16e finales via strafschoppen werd uitgeschakeld door Vietnam. Nochtans was het geloof niet groot in het team. Met een uitgekiende voorbereiding, veel fysieke en tactische arbeid, werd het een succes. De spelersgroep liep voor de komst van Borkelmans gemiddeld 9 kilometer per wedstrijd, na de Azië Cup tikten ze af op gemiddeld 11 kilometer.

"Voordat de Azië Cup begon, geloofde niemand in ons. Ze dachten dat we niet één wedstrijd zouden gaan winnen en we begonnen tegen Australië… We speelden een fantastische wedstrijd en wonnen met 0-1. De tweede partij tegen Syrië was nog beter. We pakten het tactisch sterk aan en we wonnen met 2-0. We pakten 7 op 9 in de groep. Tegen Vietnam gingen we er in de 1/16e finales jammer genoeg uit via strafschoppen. Dat kan gebeuren."

"Ik kreeg na dat toernooi aanbiedingen van Al-Ain en ik kon ook bondscoach worden van India, maar ik had mijn woord gegeven aan de prins. Ik kon het dubbele verdienen bij Al-Ain, maar voor mij is een woord een woord. Ik heb niet lang moeten nadenken over het voorstel, want ik ben wel iemand die graag ‘speciale’ uitdagingen aangaat. Ik wil experimenteren, kan mij inleven in de cultuur van die mensen…"

Ondanks de successen kan de pers vrij streng zijn in Jordanië, net als de fans. "Het zijn heel fanatieke fans en ze denken dat we niet kunnen verliezen. Als we verliezen roepen ze om mijn ontslag, maar dat wist ik op voorhand. Als je nadien met 6-0 wint van Nepal, dan vinden ze dat het 10-0 moest zijn. Maar het begint wat te keren."

"In Jordanië zijn de media ook zeer negatief. Er is op alles en iedereen kritiek van zogenaamde ‘analisten’ en ik wil dat negatieve eruit halen. Het is een prachtig land en de mensen zijn fantastisch, maar ik denk enkel positief. Gelukkig versta ik niet wat ze zeggen, maar ik hoor uiteraard wel veel van de mensen rondom mij. Mij zal je niets negatief horen vertellen over het land."

Belgische clubs moeten Belgische trainers meer kansen geven.

Borkelmans reist ook het land door om spelers te ontdekken. Het niveau van de nationale competitie is niet al te hoog. "Het niveau van de competitie in Jordanië is iets lager dan het niveau van Eerste Klasse B in België. Je hebt een aantal clubs zoals Al-Faisaly, Al-Ramtha en Al-Wihdat waar veel volk komt kijken, bij de rest is dat niet het geval. Sommigen spelen voor 100 fans. Sommige velden zijn ook niet geweldig, wegens een gebrek aan water en enkele ploegen hebben geen kunstgras. Water is hier zoals benzine en kost dus veel geld."

Binnen het nationale team van Jordanië zitten wel een aantal interessante spelers. "Er zijn bepaalde jongens die zeker meekunnen in de Jupiler Pro League. Musa Al-Tamari? Een topper. Ik heb hem aangeprezen bij een aantal Belgische clubs, maar niemand hapte. Ze hadden hem voor 100.000 dollar kunnen aantrekken." De 22-jarige flankaanvaller trok naar APOEL Nicosia en was in Cyprus goed voor 3 goals en 9 assists in 34 wedstrijden. Ondertussen is de speler al 1,6 miljoen euro waard.

Jordanië kende onder Borkelmans een heropleving op de FIFA-ranking.

Borkelmans zijn naam deed sinds het EK 2016 niet meer de ronde in België. Opvallend. "Dat stoort mij wel aan België, als je ziet wat daar allemaal gaande is in het voetbal… Als je ziet hoe bepaalde managers de boel en de maatschappij belazerden en nadien doodleuk weer in de tribunes zitten… Typisch België, bij ons kan dat allemaal. Of er een Belgische club heeft gepolst na de prestaties op de Azië Cup? Neen, ik heb met niemand contact gehad. Ik hoor niks meer uit België, maar ik zit nu goed in het buitenland. Veel Belgische trainers polsten al bij mij hoe het daar is."

Belgische trainers krijgen steeds minder kansen in de Jupiler Pro League… Op dit moment zijn er in 1A van de zestien clubs amper acht met een Belgische trainer. Het valt ook Borkelmans op. "Belgische trainers krijgen te weinig vertrouwen in België, wat ik totaal niet begrijp. Neem nu bijvoorbeeld de coach van KRC Genk, Hannes Wolf. Is hij zo een grote meerwaarde voor het Belgische voetbal? In België hebben we trainers met dezelfde en zelfs betere kwaliteiten en dat zeg ik met alle respect voor de coach van Genk. Bovendien kennen de Belgische trainers het huis zeer goed, kijk maar naar Clement en Vrancken bij Genk en Mechelen."

"Het is onbegrijpelijk dat Belgische trainers zo weinig vertrouwen krijgen, maar dan komen we terecht bij het beleid van bepaalde clubs… Kijk ook naar de Belgische spelers die in Eerste Klasse A en B spelen? Wij hebben hier zoveel talent rondlopen en toch halen we van overal spelers naar onze competities. Maar dan gaan we weer naar de rol van bepaalde makelaars kijken…"

LEES OOK: Sven Vandenbroeck in Tanzania

LEES OOK: Jellert Van Landschoot bij NECLEES OOK: Ahmed Touba in Bulgarije

LEES OOK: Jasper Van der Heyden op de Faeroër Eilanden

LEES OOK: Ilias Chair in Engeland

🗣INTERVIEW Vital #Borkelmans

🇯🇴 Is zeer gelukkig in #Jordanië

🇧🇪 Over gebrek aan kansen bij Belgische trainers ❌Weigerde #AlAin en #India

👇... https://t.co/ut6xSPpJLD

— Claudio Reulens 💻⚽ (@CReulens) April 14, 2020