Mocht de Jupiler Pro League een televisiereeks zijn, was dit hét moment voor een cliffhanger geweest. Met z’n allen kijken we nu namelijk al reikhalzend uit naar volgend weekend, wanneer de ontknoping van de reguliere competitie op het programma staat. KV Mechelen, Genk en Anderlecht maken allemaal nog aanspraak op een plaats in de top zes. Maar wie heeft daar eigenlijk nog wat te zoeken?
Vorige week maakten we de balans op van de drie kandidaten hun slaagkansen om een ticket voor PO I in de wacht te slepen. Waar het er toen nog heel somber uitzag voor Anderlecht, liggen de kaarten nu toch weer heel anders. De winnaar van het duel tussen Genk en KV Mechelen is dan wel nog steeds automatisch geplaatst voor de eindronde, indien daar een gelijkspel uit de bus komt kunnen de Brusselaars zomaar de lachende derde zijn. Gezien de vormpeilen van alle kanshebbers lang geen ondenkbaar scenario, al willen we het daar nu niet over hebben. In plaats daarvan gaan we op zoek naar het elftal dat wij het meest in staat achten om eventueel nog brokken te breken tussen de grote jongens.
KV MECHELEN
De eerste nota die zich opdringt bij het huidige nummer zes is het zwak rapport in eigen huis. Amper 22 op 45 ofwel een buis, met de draw tegen Eupen als dieptepunt. Op basis van die cijfers hoort KV Mechelen alvast niet thuis in PO I, want de vijf teams die straks al zeker deelnemen staan wat dat betreft allemaal netjes bovenaan. Tegen die concurrenten bleef Malinwa bovendien steken op een schamele zeven op 30, met in de terugronde nederlagen tegen zowel Club Brugge, AA Gent, Charleroi, Antwerp áls Standard. De stelling dat de Mechelaars het vooral lieten afweten tegen de kleintjes, gaat dus toch niet helemaal op.
We stellen ons dan ook de vraag of de promovendus, die zoals Wouter Vrancken terecht benadrukt hoe dan ook mag terugblikken op een prima campagne, beter kan wanneer de topmatchen elkaar in sneltempo opvolgen. De krappe kern is er alleszins niet op voorzien, zeker niet indien blessures hun tol blijven eisen van sterkhouders als Joachim Van Damme. Van haar overige 37 punten pakte KV Mechelen er wel zeven in drie confrontaties met Genk en Anderlecht – én 22 buitenshuis, na Club het hoogste aantal. Als nu ook het laatste rechtstreeks duel tot een goed einde wordt gebracht, hebben ze hun plaats dus wel verdiend.
KRC GENK
Genk doet in de topwedstrijden zowaar nog slechter, met slechts zes op 30 tegen de vijf teams bovenin het klassement. Al geven die statistieken vooral sinds nieuwjaar misschien ietwat een vertekend beeld. Akkoord: in Gent kregen de Limburgers een pak voor de broek en ook thuis tegen Standard liep er heel wat verkeerd, maar Charleroi ging wel voor de bijl en op bezoek bij Antwerp pakte de landskampioen een knap punt. De nederlaag tegen Club Brugge had zoals geweten dan weer anders kunnen uitdraaien, al was de competitieleider wel de dominante ploeg. Toch heerst het gevoel dat op dit Genk nog flink wat rek zit.
Zo is Junya Ito terug in vorm, vindt Théo Bongonda almaar beter zijn draai en wordt ook Paul Onuachu steeds belangrijker, spelers die al bewezen hun mannetje te staan tegen de top van de JPL. Verder zijn we benieuwd naar hoe Hannes Wolf zijn hand nog meer kan laten gelden nu hij het ongebreidelde vertrouwen van het bestuur geniet. Sinds zijn komst pakte Genk tenslotte 23 op 42 ofwel een slordige 55 procent van de punten, min of meer dezelfde ratio als Standard. Een team dat, zeker als regerend titelhouder, eigenlijk dus thuishoort in PO I. Al staat daartegenover wel het blessureleed en vooral de uiterst wisselvallige vorm.
RSC ANDERLECHT
Dat laatste kan over Anderlecht alvast niet worden gezegd, want de Brusselaars verkeren tegenwoordig in bloedvorm. 16 doelpunten en slechts één tegentreffer in drie matchen: pieken op het juiste moment heet dat dan, al komt die eindspurt allicht net te laat. Bovendien was de tegenstand van bedenkelijk niveau, wat echter niet wegneemt dat Paars-Wit met 11 op 30 – weliswaar nog steeds een buis – tegen de top vijf veruit het beste scoort. Ter vergelijking: onderling halen daar ook alleen Club Brugge en Charleroi (elk 13/24) meer dan de helft van de punten op, de rest legt gelijkaardige cijfers als RSCA voor. Geen schande, dus.
Wat Achter de Kazerne niet volledig geldt, is in het Lotto Park dan ook wél het geval: Anderlecht faalde in de eerste plaats tegen de mindere goden. Een één op 12 (!) tegen KV Kortrijk en KV Oostende bijvoorbeeld, of de eerdere brilscores tegen Eupen en Waasland-Beveren – recent tot kanonnenvoer gedegradeerd. Vooral de zes op 27 vóór Frank Vercauteren zijn intrede doet pijn, want sindsdien wint de recordkampioen met haar 62 procent van de punten aan hetzelfde tempo als Charleroi. Tel daarbij nog de boost die de onverhoopte kwalificatie voor PO I met zich mee zou brengen, en wie weet wat dan zelfs nog mogelijk is.
MEEDOEN VOOR TOP 4
Willen we nu insinueren dat Anderlecht, indien de mission impossible slaagt, nog kans maakt op de titel? Neen, uiteraard niet. Dat is namelijk voor geen enkele van de drie kandidaten voor de zesde plaats, die de eindronde in het beste geval met 12 punten achterstand op leider Club Brugge aanvatten, het geval. De kloof met nummer twee AA Gent, die bedraagt dan weer hoogstens zeven en in het gunstigste scenario amper vier stuks. Meedoen voor een plek in de top vier, en dus de kans op een Europees ticket, moet voor elk van deze ploegen dan ook de ambitie vormen. Of beter gezegd: voor degene die er straks bij mag zijn.
Het elftal dat wij het meest in staat achten om die opdracht tot een goed einde te brengen, is dan toch Anderlecht. Niet alleen zit Paars-Wit op het juiste moment op de piek van haar kunnen, behalve in Brugge werd het ook daarvoor zelden écht van de mat geveegd in de toppers – iets wat KV Mechelen en Genk wél vaker overkwam. Bovendien recupereert Vercauteren in de play-offs wellicht nog potentiële sleutelfiguren als Derrick Luckassen, Philippe Sandler en Kemar Roofe, terwijl Nacer Chadli, Yari Verschaeren en Kemar Lawrence verder klaargestoomd kunnen worden. Ondanks het snertseizoen kan Anderlecht dus best wel potten breken in PO I. Nu alleen nog hopen dat ze er ook effectief in geraken. Dat lot hebben Vincent Kompany en co, mede door hun eigen toedoen, tenslotte niet langer in eigen handen.
01-02-2023.jpg)
