0-3 en wedstrijd gespeeld. Dat was schijnbaar de situatie na een uur spelen in Sint-Truiden, waar KRC Genk na enkele mindere prestaties op weg leek naar een deugddoende zege in de Limburgse Derby. In een knotsgek laatste halfuur deed de Hel van Stayen haar bijnaam echter nog eens alle eer aan en zorgde STVV voor een straffe comeback. Al werd het sportieve achteraf helaas gedegradeerd tot bijzaak.
Vooraleer we overgaan tot de orde van de dag geven we dan ook graag nog eens een samenvatting van wat er tussen de lijnen gebeurde. Daar kregen we lang een zoutloze derby voorgeschoteld, die Genk dankzij drie stilstaande fases toch simpel leek te gaan winnen. Getekend: Ianis Hagi. Eerst schilderde de Roemeen een hoekschop op het hoofd van Théo Bongonda, vervolgens zette hij met twee penalty’s – eentje met links, eentje met rechts – een doorgaans veilige bonus op het bord. Marc Brys is evenwel nog steeds de koning van de stilliggende bal, en dus konden zijn jongens niet achterblijven. Yohan Boli en Pol Garcia zorgden na frommelfases voor de hoop, diezelfde Boli bracht drie minuten voor tijd Sint-Truiden in een delirium met de 3-3. Tot zover het voetbalnieuws, want nadien ging het volledig mis.
VLOEKEN OP COUCKE
Al was dat eigenlijk een halfuur eerder al het geval. Na een kwartier spelen in de tweede helft had Hagi met zijn tweede strafschop de bezoekers net op een bijna onoverbrugbare voorsprong gezet toen een stug STVV, dat weigerde de moed op te geven, meteen een corner afdwong. Vanuit de tribunes daalde daarop echter een zoveelste salvo aan bierbekertjes neer op Genk-doelman Gaëtan Coucke, waarvan eentje de jonge keeper ook wist te raken. Aanleiding genoeg voor scheidsrechter Lawrence Visser om de boel stil te leggen en de teams voor een onderbreking van een tiental minuten terug de kleedkamers in te sturen.
Die korte pauze, samen met het feit dat de hoekschop die pas nadien genomen werd direct een doelpunt opleverde, deed de Truienaars blijkbaar deugd, want achteraf bleek het de aanzet voor een spectaculaire terugkeer te zijn geweest. Toch reageerde Brys na afloop gepikeerd op vragen of zijn elftal dan vertrouwen had geput uit de tijdelijke stop, al gaf hij wel schoorvoetend toe dat het de ideale gelegenheid had geboden om weer wat vuur te pompen in zijn terneergeslagen troepen. Aan de overkant zat Felice Mazzu terwijl met nog een flink pak meer irritatie. Die had het allemaal namelijk al eens eerder meegemaakt.
DÉJÀ VU VOOR MAZZU
Twee jaar geleden overkwam hem precies hetzelfde in Charleroi, zo herinnerde de Italo-Belg zich in zijn eerste reactie na de wedstrijd. Eigenlijk dateert de déjà vu van Mazzu al van vier jaar terug, maar dat foutje vergeven we de trainer graag. Voor de rest laat zijn geheugen hem immers niet in de steek. Op 25 oktober 2015 leidt Charleroi op eigen veld met 2-1 tegen aartsrivaal Standard wanneer doelman Nicolas Penneteau vanuit het bezoekende vak bestookt wordt met bommetjes. Arbiter Luc Wouters legt de match tien minuten stil, nadien zorgen Jelle Van Damme en Renaud Emond plots voor een Luikse coup in Mambourg.
Met ook de Waalse klassieker dit weekend op het programma komt er hopelijk geen vervolg op de ongeregeldheden in Limburg. Of Mazzu zal kijken naar zijn ex-werkgever durven we alvast in twijfel trekken, want die heeft zijn buik ongetwijfeld even vol van de geladen streekderby’s in de JPL. Voor de tweede keer al stond hij namelijk in het benadeelde kamp wanneer zo een duel werd stilgezet, aangezien volgens hemzelf de ploeg die op dat moment voorstaat daar altijd het meeste hinder van ondervindt. Een bedenking waar we hem zeker in kunnen volgen, al mag het vooral geen excuus zijn om dan maar zelf de boel te gaan saboteren.
ALS BEESTEN IN EEN KOOI
Terwijl het wangedrag aan Truiense kant ten strengste veroordeeld werd – technisch directeur Dimitri de Condé opperde onder andere dat STVV de veelbesproken kooi rond het bezoekersvak beter rond de eigen supporters had geplaatst – liet Genk immers na om dezelfde harde taal te hanteren ten opzichte van de eigen aanhang. Hoewel ook de STVV-fans absoluut hun boekje te buiten gingen waren het ten slotte zij die de massaal opgetrommelde politiemacht, en dus niet scheidsrechter Visser, tot het besluit dwongen om de partij voortijdig definitief te staken. Met uitgerekend diezelfde kooi in een jammerlijke hoofdrol.
Nadat Boli de Genkse harten gebroken had besloten de meegereisde fans namelijk hetzelfde te doen met de plexiglas constructie, al slaagden ze dankzij de agenten niet helemaal in hun opzet. Wat die überhaupt ooit was, is trouwens onduidelijk. Wouden ze bij hun Truiense tegenhangers geraken, puur hun frustraties uiten omwille van het resultaat of verhaal halen bij de eigen spelers? Dat laatste zou, ondanks de teleurstellende seizoensstart, wel erg vroeg zijn na de landstitel van vorig jaar. Naar de intenties blijft het dus gissen, maar dat het een idiote actie was – die bovendien het nut van de gecontesteerde kooi alleen maar bewees – staat vast.
NO-GO VOOR IMAGO
Even sprongen onze gedachten naar de manier waarop de Anderlecht-supporters hun eigen ploeg in april van dit jaar nog een forfaitnederlaag aansmeerden op Sclessin. Wat de gevolgen van het debacle op Stayen zullen zijn moet in de komende dagen of weken duidelijk worden, maar ook voor Genk wenkt nu een 5-0 op het rekest. Op die manier wipt STVV zelfs mathematisch over de eeuwige grote broer, die maar niet in de top zes geraakt en de voeling met titelconcurrenten als Standard, Club Brugge en AA Gent steeds meer verliest. Mazzu had zich in zijn eerste weken als coach van de landskampioen vast wat anders voorgesteld.
Waar de trainer na de remonte die zijn ploeg moest ondergaan vooral sprak over zijn eigen 'frustratie' nam De Condé weer het woord 'ontgoocheling' in de mond. Opnieuw, want ook de deceptie in Salzburg ligt nog al te vers op de maag. Vlak voor het Champions League-blazoen weer opgepoetst moet worden tegen Napoli had Genk dan ook vast gehoopt op een betere generale repetitie, zowel op sportief als extra-sportief vlak. De taferelen van zaterdag passen immers niet bij het imago dat ze in de Luminus Arena de afgelopen jaren zo zorgvuldig hebben opgebouwd en ondermijnen de uitstraling van Genk als een warme familieclub.
MAZZU OF MERTENS ?
We hadden dan ook verwacht dat de fiere titelhouder het gedrag van de eigen aanhang strikt zou veroordelen, maar zoals we hierboven al schreven bleef die berisping jammer genoeg uit. Pijnlijk was het om te zien hoe beide partijen na afloop vooral elkaar met de vinger wezen en weigerden om de hand in eigen boezem te steken. Dan kijken we ook naar STVV, want vanuit de hoek van de Kanaries stegen eveneens opvallend weinig klanken op over het thuispubliek. Een sterk signaal dat dit soort wanpraktijken absoluut niet thuishoort rond een voetbalveld bleef zo uit. Spijtig, want de sport zou er alleen maar wel bij kunnen varen.
Hoe dan ook, zelfs indien het gelijkspel zou blijven staan voor de groene tafel – iets waar ze in Genk echter niet op hoeven te rekenen – leverde de Limburgse Derby een nieuwe blamage op voor de landskampioen, die voorlopig niet mee lijkt te kunnen met de rest van de titelkandidaten. Het puntenverlies konden Mazzu en co dan ook sowieso al missen als kiespijn, de tegenstander en de manier waarop – zowel op als rond het veld – maken het er alleen maar des te pijnlijker op. Warm zien we het onder de stoel van de coach voorlopig wel nog niet worden, al zag zijn baas er in Stayen allesbehalve tevreden uit. Misschien toch maar hopen dat Dries Mertens en co hun kanon woensdag niet teveel op scherp staat.
