Samuel Armenteros zal z'n tijd bij RSC Anderlecht niet snel vergeten, in negatieve zin dan. De aanvaller kreeg nog maar amper kansen en wordt dan ook uitgeleend aan het Nederlandse Willem II. In Voetbal International haalde hij keihard uit naar de landskampioen. Enkele dagen voor de eerste training van Anderlecht kreeg hij een opvallend sms'je. "Je traint met de jeugdploegen. Tot ziens", stond er te lezen. "Weet je, dat een club het niet in je ziet zitten, is nog tot daaraan toe. Maar de manier waarop ik bij Anderlecht behandeld ben, is wel het andere uiterste. Ze gaven me alleen maar het gevoel dat ik niet welkom was. Dat heeft me veel pijn gedaan", begint hij zijn verhaal. "Echt, ik heb totaal geen idee waarom ik als vuil ben behandeld bij Anderlecht", gaat hij verder. Hij werd zelfs verplicht om met de 15- en 16-jarigen te trainen. "Je zou denken: Anderlecht heeft er belang bij dat ik in de picture kom, zodat ze me kunnen verkopen. Niets van dat alles. Zat ik daar, op de bank bij het tweede elftal. Of ik stond op een bijveldje, tussen die jonge gastjes. Ik voelde me bij Anderlecht een opa van 24 jaar. Trainen zonder doel was het. En een verklaring heb ik nooit gekregen. Ja, de trainer werd ontslagen. En er kwam een ander", gaat Armenteros verder. "Dat zou een verklaring kunnen zijn. Maar verder? Echt, ik heb totaal geen idee waarom ik als vuil ben behandeld bij Anderlecht. Want dat vind ik het nog het ergste van alles. Anderlecht heeft het recht me geen goede voetballer te vinden, maar om me niet eens goedemorgen te zeggen, me compleet te negeren? Verschrikkelijk. Ik praatte mezelf moed in: Sammy, je weet wat je kan, hè. Maar het was soms wel moeilijk. Zo behandeld te worden, dat krenkt je trots. Als mensen elke dag op je tenen stappen, wil je ze een trap teruggeven. Je bent wel mens, hè. Gelukkig heb ik me kunnen beheersen."
