Arne Decraene
Ambitie. Vooral in Gent en Antwerpen lijkt het deze zomer wel hét codewoord, want zowel de Buffalo's als de Great Old mikken alleen nog op het allerhoogste. Al moet dan eerst wel nog een fikse kloof met landskampioen Club Brugge worden gedicht, iets waar ook uittredend titelhouder KRC Genk opnieuw werk van maakt. Ondanks de coronacrisis worden daarbij in de vroege uurtjes van de mercato alvast kosten noch moeite gespaard, zo blijkt uit de drukke activiteit bij elk van die drie uitdagers. Met als gevolg dat er straks wel eens een nieuwe afscheiding aan de Belgische top zou kunnen ontstaan.
Hoewel het uiteraard nog veel te vroeg is om vergaande conclusies te trekken, vallen er vandaag immers toch al duidelijke verschillen op te merken tussen die financieel gezonde clubs en de overige leden van de klassieke G5 – waar behalve Antwerp ook Charleroi haar voet naast wil zetten. Terwijl het bij Anderlecht en Standard vooral over budgettaire beperkingen gaat, zijn ze in de Ghelamco Arena, Bosuil en Luminus Arena namelijk volop in de weer om hun kernen op te waarderen. Van de gevreesde economische impact na de coronastop lijkt daarbij voorlopig weinig sprake, integendeel: de buidel wordt nog steeds even gretig opengetrokken.
AA GENT: BETER IN DE BREEDTE
Zo maakt AA Gent bijvoorbeeld een recordbedrag van zes miljoen vrij om linksachter Nurio Fortuna over te nemen van Charleroi. Michel Louwagie spendeert daarmee op een jaar tijd meer dan tien miljoen aan twee verdedigers, want vorige zomer kostte ook Michael Ngadeu reeds een flinke duit. Een noodzakelijke doch extreme ingreep, waarmee de kwaliteit achterin eindelijk naar hetzelfde niveau als hoger op het veld moet worden getild. In die optiek kwam ook rechtsback Jordan Botaka de rangen al versterken, een bewijs dat de Gentenaren tevens blijven uitkijken naar goedkope opportuniteiten. Zeker op de Belgische markt.
Davy Roef en Alexandre De Bruyn passen eveneens in dat plaatje, al lijken zij eerder versterkingen in de breedte. Hun eventuele waarde zal dus nog moeten blijken, maar Jess Thorup beschikt straks dus hoe dan ook over een veel beter gewapende selectie. Daar komt met Frank Boya allicht nóg zo een buitenkans bij, en dan zijn de pijlen naar verluidt ook nog eens gericht op een extra spits. Het negatief rapport voor Club-target Adolfo Gaich is wat dat betreft niet alleen een statement dat kan tellen, maar meteen een indicatie van de categorie waar Louwagie in shopt. En dan moet er zelfs nog gecasht worden op Jonathan David.
KRC GENK: OPTIES VOOR WOLF
Niet dat de Buffalo's staan te springen om hun goudhaantje van de hand te doen, net zoals Genk de jackpot eist voor Jhon Lucumi en Joakim Maehle. Enkel indien het onderste uit de kan wordt gehaald, is een vertrek bespreekbaar. Zo niet blijven de sterkhouders gewoon op post. Het hield Dimitri de Condé wel niet tegen om alvast 4,5 miljoen aan polyvalente rechtsachter Daniel Muñoz uit te geven, ongeacht de toekomst van Maehle. Verder werden de opties op huurlingen Eboue Kouassi en Junya Ito gelicht én zit Cyriel Dessers in de pijplijn, ondanks de miljoenen die vorige zomer pas in Paul Onuachu en Stephen Odey werden gepompt.
In totaal zullen de Limburgers op die manier al vlug meer dan tien miljoen aan uitgaven hebben verzameld, nadat ze in de loop van het voorbije seizoen al bijna 40 miljoen spendeerden – maar wel zowat het dubbele mochten innen. De Condé sleutelt zo voort aan de opvolging van het vertrokken titelelftal, waarvan de overgebleven hoofdrolspelers nu dus niet meer in de etalage worden gezet. Het spreekt boekdelen over de forse doelstellingen in de Luminus Arena, waar Hannes Wolf straks over meer opties zal beschikken. De boodschap is na de voorbije rampcampagne dan ook duidelijk: Genk wil zo snel mogelijk terug naar de top.
ANTWERP: KLINKENDE NAMEN
Ze staan nog maar voor hun vierde seizoen terug in eerste klasse, maar ook Antwerp heeft haar blik vol op het hoogste schavot gericht. De belangrijkste stap werd donderdagavond laat alvast gezet, want Dieumerci Mbokani zette dan toch maar zijn kribbel onder een nieuw eenjarig contract. Met doelman Jean Butez en kuitenbijter Birger Verstraete werden bovendien al waardige vervangers, om niet te zeggen upgrades, voor Sinan Bolat en Steven Defour gevonden. Daarmee is het huiswerk van Luciano D'Onofrio verre van af, want achterin moet de sportief directeur ook nog op zoek naar opvolgers voor Dino Arslanagic en Wesley Hoedt.
Verder is het nog de vraag of Aurélio Buta ten gelde wordt gemaakt, al zou het binnen de razende ambitie van het stamnummer één passen om de rechtsachter nog een jaar langer aan boord te houden. Didier Lamkel Zé mag na zijn zoveelste frats allicht dan weer beschikken, waardoor er na het eerdere vertrek van Kevin Mirallas op de flank wel nog wat bij mag. Nacer Chadli en vooral Junior Edmilson staan alleszins hoog op het verlanglijstje, wederom klinkende namen die zwaar op het budget wegen. En dan moet D'Onofrio nog zijn magie op het eind van de mercato vertonen. Ivan Leko weet alvast wat van hem wordt verwacht.
ANDERLECHT & STANDARD: VRAAGTEKENS
Philippe Montanier begint bij Standard dan weer aan een minder duidelijke opdracht, want in welke mate we de financieel geplaagde Rouches nog als titelpretendent mogen bestempelen is ten zeerste de vraag. Net zoals in Anderlecht zorgde dat wanbeleid er bovendien voor dat de coronacrisis er extra hard inhakt, waardoor beide clubs met een stevige handicap de transfermarkt optrekken. De huidige steunpilaren en toptalenten – Zinho Vanheusden, Samuel Bastien en Selim Amallah in Luik, Jérémy Doku en co bij Paars-Wit – in de kern kunnen behouden, vormt op zich dus al een van de voornaamste doelstellingen deze zomer.
Anderlecht is wat dat betreft alleszins op het juiste pad, zo getuigen onder andere de verlengde deals van Marco Kana en Killian Sardella. Het In Youth We Trust-credo wordt dus gewoon verdergezet – én opgepikt door Standard, dat eveneens meer wil focussen op de eigen jeugd. Terwijl wordt gezocht naar creatieve oplossingen, zoals een potentiële tweede kans voor huurlingen als Ognjen Vranjes of de vernieuwde hoop die wordt gevestigd in Landry Dimata, en verder gespeurd naar goedkope doch kwalitatieve aanwinsten die binnen het gelimiteerd budget passen. Michael Murillo geldt wat dat betreft als de gouden standaard.
AMBITIE IN ANDERLECHT?
Hoewel de neuzen in het Lotto Park dus weer in de goede richting staan, en het geloof in Peter Verbeke en Wouter Vandenhaute om het schip te sturen groot is, blijft enige voorzichtigheid echter geboden. Het proces van Vincent Kompany heeft door de financiële perikelen en bijhorende overdosis aan jonkies per slot van rekening nog altijd meer weg van een project op de lange termijn. De ingeslagen weg verderzetten lijkt momenteel de enige optie, maar het traject richting top is nog lang. De nieuwe regie, die het niet eens is met de uitgestelde ambities in de beruchte Open Brief, uit dus toch maar best nog niet te veel forse taal.
De recordkampioen geeft immers plots vol het signaal af er al sneller weer te willen staan. De vraag is evenwel in welke mate dat mogelijk is. Terwijl de concurrenten stuk voor stuk stappen zetten, blijft Anderlecht door haar gebrek aan middelen net als Standard tenslotte toch enigszins stilstaan. Natuurlijk wordt er gerekend op de progressie van de jeugd, en wie weet loopt alles in het tweede jaar onder de tandem Kompany/Frank Vercauteren wel een pak vlotter. Zelf met de huidige selectie mag, met iets minder tegenslag, opnieuw PO I halen dan geen probleem vormen. Daar een rol van betekenis spelen, is evenwel een ander paar mouwen.
RACE RICHTING BRUGGE
Een derde opeenvolgende blamage vermijden is één ding, de achterstand op de concurrentie goedmaken nog iets anders. Integendeel: die dreigt net verder uit te lopen in haar poging om de inhaalrace op Club Brugge in te zetten. Daar valt voorlopig overigens ook maar weinig nieuws te rapen, al kan Blauw-Zwart in tegenstelling tot haar achtervolgers ietwat op haar lauweren rusten. In Jan Breydel is het tenslotte vooral zaak om de huidige ploeg zoveel mogelijk bijeen te houden, al houdt het de ontwikkelingen in haar kielzog toch maar best nauwlettend in de gaten. AA Gent, Genk en Antwerp lieten namelijk al duidelijk zien de coronacrisis eveneens zonder al te veel kleerscheuren te zijn doorgekomen, en tonen zich vastberaden om de kloof te dichten. Aan Anderlecht en Standard om dan niet te ver achterop te geraken.
LEES OOK: Hoogspanning in Genk: Fink beantwoordt ontslag-vragen
